Geen widgets gevonden in de zijbalk

Goedemorgen! Het was weer een prachtige schouwspel richting het noorden en oosten vanochtend toen de zon op kwam. Ik was er weer eens vroeg bij en kon dit om half zes op de foto zetten. Een mooi begin van onze trouwdag!

Vandaag vierden wij namelijk ons “stalen huwelijksjubileum”. Gisteren was het nog een tinnen huwelijk en nu is ons huwelijk van staal. Dat is wel even iets anders dan het briljanten huwelijk van Heiko zijn ouders. Onze periode is uiteraard veel korter: omdat we jonger zijn en omdat we beiden eerder getrouwd zijn geweest. Op zich is elf jaar natuurlijk geen bijzonder aantal en daarom vierden we het ook bescheiden. Wel kwam er vanzelfsprekend een stukje taart bij de koffie. Heiko had gisteren al een vrolijk gekleurde kamerplant meegenomen. Hij vertelde me ook, dat ik vanavond niet hoefde te koken. Mooi! Uiteraard blik je op zo´n dag elf jaar terug. Toen voeren we met een bootje op een beekje in Blijham en kwam de ambtenaar van de Burgerlijke Stand bij het haventje te Wedde aan boord om ons te trouwen. Mooie herinneringen…

Gisteren had Heiko nog een paar foto´s genomen van de vorderingen op de nieuwe locatie van Kenth Örtengren. In de verkoopruimte zijn alle wanden en de vloer schoongemaakt en zijn de muren gesausd. Verder is een grote balie gemaakt en een afscheidingswand in elkaar getimmerd. Dit laatste is een flexibele wand, die bestaat uit meerdere delen. Heel slim! De verkoopruimte binnen is namelijk bedoeld voor kamerplanten. Over de zomer is die voorraad niet zo groot. Dan kan de verkoopruimte met die verplaatsbare wand iets kleiner gemaakt worden.

Over de wintermaanden kan die ruimte vervolgens vergroot worden als het aanbod groter is. Alle buitenplanten, struiken en bomen staan inmiddels buiten op tafels of in bakken. Een van de dames die er parttime werkt zorgt voor de inrichting en aankleding. Dat zij er kijk op heeft wordt al heel snel duidelijk: met een oud bureau, een oude koffer en meer antieke dingen en rieten mandjes weet ze het mooi aan te kleden. Het begin is er! De vele kamerplanten worden zaterdag overgebracht van de oude naar de nieuwe locatie. Er zal evenwel nog flink gebuffeld moeten worden voor de opening, eveneens op aanstaande zaterdag.

Tijdens onze wandeling van afgelopen zondag vroeg ik Heiko, om even bij de grote kluit van de omgewaaide boom in ons bos(je) te gaan staan. De kluit is namelijk enorm groot! De wortels hebben een hele grote plak zand en gras mee omhoog getrokken. Heiko staat nog op enige afstand van de kluit, omdat er veel water onder lag, maar je kunt duidelijk zien, dat de kluit groter is dan Heiko. Hopelijk veert de kluit terug op het moment, dat de lange dennenboom losgezaagd wordt van zijn stam. Dat klusje staat binnenkort op het programma. Dat gaat nog spannend worden…

Eindelijk komen bij ons naast de oprit in het grasveld ook de kleine blauwe bloemetjes op. De sneeuwroem hadden we al aan de zuidzijde, naast de trap naast de veranda. Overal, ja werkelijk overal in de tuinen zie je ze al minstens twee weken lang staan. Het is hier in Ödarp blijkbaar echt kouder dan op vele andere plaatsen in onze omgeving. De sneeuw lag hier ook het langst op het gras. Desalniettemin zijn we blij, dat hij nu “in het noorden” van onze tuin het kopje ook boven het grasveld uitsteekt. De bloemetjes vermeerderen zich ieder jaar en we hopen dan ook, dat het grasveld over een paar jaar “bedekt” is.

Tegenover ons huis zagen we ineens opnieuw een harvester omhoog rijden. Deze keer had hij een soort schaftkeet bij zich. Bijzonder! Alles duidde er daarmee op, dat er nu doorgezet zou gaan worden en dat alle resterende bomen, die de recente stormen overleefd hadden, gekapt zouden gaan worden. Maar een paar uur later bleek dat valse hoop te zijn. De bosbouwmachine had slechts een paar bomen omgezaagd en in stukken gemaakt. Waarom? Geen idee. Hadden ze die paar de vorige keer niet meteen mee kunnen nemen? Helaas bleef het bij die paar bomen. Want later op de dag kwam een grote vrachtauto langzaam voorbij ons huis rijden en ging eveneens naar boven: de harvester werd opgeladen en vervoerd naar een andere werkplek.

Terwijl voor ons huis diverse keren een boer langs kwam rijden met een giertank achter de tractor, was ik op het balkon bezig. De boer had het minstens zo druk als wij. Er reden zelfs twee giertanks: van de boerderij naar het weiland waar de mest verspreid werd en terug. Wát een stank! Ze reden zo ongeveer onder mijn neus door… Ik was namelijk op het dakje van de entree bij onze voordeur bezig. Vlak bij de weg. Dat metalen dakje had ik vorig jaar schoongemaakt en zwart geverfd. Nu was er een groene aanslag op gekomen en dat wilde ik graag kwijt. Met groene zeep en een schuursponsje lukte dat vrij aardig.

Achter mij was Heiko op de overloop bezig om een plafonnière op te hangen. Er hing al eentje, maar bij Erikshjälpen ontdekten we laatst twee dezelfde plafonnières. Met ledverlichting nog wel. Eentje daarvan hangt nu boven op de voorste overloop en de andere beneden in de hal. Een klus van een paar minuten die echter meer tijd koste, omdat je naar de kelder moet voor gereedschap: twee trappen omlaag en twee trappen weer omhoog…

En weer bleek vandaag, dat het goed opletten geblazen is als je mail krijgt. Zelfs van zogenaamde gerenommeerde bedrijven. FedEx is toch geen kleine jonge in het bezorgen van pakketten. Toch? Dit berichtje met een kennisgeving, dat er voor ons een pakketje was binnengekomen kwam zelfs niet in de spam-box deze keer. Dit pakketje werd ons thuisbezorgd, maar dan moesten we wel even de kosten daarvoor betaalden. “Slechts” sek 1.600,- oftewel €.160,-. We kregen direct argwaan. Helemaal toen we ook nog eens zagen, dat Zweden geen Sverige genoemd werd maar Suède. Blijkbaar komt deze mail uit Nederland, want halverwege het bericht stond zelfs iets in het Nederlands geschreven. Wel er-reg slordig. Gelukkig waren we al wakker geschud. Dit mailtje verdween uiteraard meteen in de prullenbak.

Kijk hier eens eentje trots kijken! Onze oudste kleinzoon Daan heeft zijn zwemdiploma A gehaald vanavond! Het was deze week bijna niets anders dan zwemmen voor hem. Drie keer! Gewoon les, gisteren proefzwemmen en vandaag afzwemmen. Waarschijnlijk waren dat de zogenaamde laatste loodjes. Het heeft hem in ieder geval het gewenste papiertje opgeleverd! Proficiat, lieve Daan! En zoals wij hem feliciteren kregen wij felicitaties voor ons huwelijksdag. Van familie en vrienden! Digitaal en via de post! Erg lief: bedankt allemaal!

6 gedachten over ““Stalen” jubileum!”
  1. Gefeliciteerd Joke en Heiko! 11 jaar, lijkt kort, maar is toch wel weer een lange tijd! En nog steeds happy met elkaar.
    Jullie hebben het dus op gepaste manier gevierd! Heerlijk!
    Op naar de 12 jaar!

Laat een antwoord achter aan Hans Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.