In de media ging het vandaag vooral over het aftreden van directeur-generaal Dan Eliasson. De hoogste baas van de Zweedse MSB, Myndigheten för Samhällsskydd och Beredskap. Dat is een overheidsinstantie, die verantwoordelijk is voor het ondersteunen van de samenleving, bij de voorbereiding op ongevallen, crises en civiele bescherming. Tijdens de jaarwisseling was hij naar de Canarische Eilanden gereisd. Daar kwam veel kritiek op: vanuit zijn functie gaf hij namelijk het advies, om vooral niet te reizen, zonder dat het noodzakelijk was. Over zijn reis is een grote rel ontstaan en uiteindelijk was zijn positie onhoudbaar geworden. Hij heeft zijn ontslag ingediend en geeft als reden, dat MSB als autoriteit de best mogelijke voorwaarden moet hebben om haar belangrijke taak uit te voeren. De regering heeft zijn ontslagverzoek goedgekeurd en Eliasson zal, zoals gewoonlijk, na zijn aftreden een positie in de regeringskantoren krijgen. Dan Eliasson nam in maart 2018 het roer over als directeur-generaal van MSB. Eerder was hij onder meer korpschef en directeur-generaal van de Zweedse sociale zekerheidsdienst en de Zweedse migratiedienst. Ook raakten een minister en zelfs de staatsminister (premier) in opspraak, omdat ze tegen hun eigen adviezen aan alle inwoners van Zweden in, kerstinkopen hadden gedaan bij een groot winkelcentrum. Het leidde echter niet tot hun vertrek.
Vanochtend stond in het teken van boodschappen halen in Tranås. Vanmorgen deden we het eerst even lekker rustig aan, door alle tijd te nemen voor het ontbijt, de dagelijkse oefeningen en daarna samen een kopje koffie. Vervolgens maakte Heiko de Volvo sneeuwvrij en reden we rustig aan richting Tranås, want de wekelijkse levensmiddelen moesten weer gehaald worden. Deze keer maar een beetje extra inslagen vanwege de winter. Er ligt al veel sneeuw en er komt nog veel meer bij. Stel je voor, dat het volgende week erg lastig wordt om weg te kunnen rijden. Misschien raken we wel ingesneeuwd, ha ha. In Nederland was het denk ik nu allang code rood geweest. Hier kennen ze volgens mij geen kleurcodes voor de winters. Dit zijn normale weer- en verkeersomstandigheden en een ieder weet hoe daarmee om te gaan.
Hier zijn de winterbanden onder de auto´s vanaf 1 december tot 1 april verplicht en daarbij komt, dat de helft, is mijn inschatting, ook nog eens op spijkerbanden rijdt. Die hebben dus nóg meer grip op het gladde wegdek. Alle wegen worden ook regelmatig schoon geschoven en de snelwegen daarna met pekel gestrooid. De overige wegen worden bestrooid met zand. Zo ook de weg voor ons huis. Die wordt eerst geschoven als het de moeite waard is, soms zelfs midden in de nacht om 03:00 uur (alsof het een drukke weg zou zijn…) en daarna komt er een vrachtauto langs, die er zand overheen strooit. Zo is het voor ons veilig genoeg om erop uit te gaan. Oh ja! Wat ook een feit is, is dat er hier veel vierwiel aangedreven auto´s rijden. Ook dat is een voordeel onder deze omstandigheden. Autorijden is daarmee ook in de winter hier in Zweden prima te doen.
Nadat we terug waren en alle boodschappen een plekje hadden gegeven was het tijd voor een broodje met een kop koffie. Die hadden we wel verdiend vonden we zelf. Daarna gingen we naar buiten. Er lag veel sneeuw en Heiko wilde de oprit een klein beetje schoon maken. Er komt volgens de voorspellingen immers nog veel meer sneeuw bij en op een gegeven moment wordt het dan ietsjes te veel, om nog te kunnen verwerken. Nu kun je het nog een beetje fatsoenlijk wegschuiven. Ook het paadje naar de voordeur werd weer schoon geschoven en geveegd. Op onze Facebookpagina hadden we al enkele foto´s geplaatst van de huidige winterse plaatjes en toen riep er iemand dat we een sneeuwpop moesten maken.
Daar waren wij het wel mee eens en dat leek ons ook leuk om te doen! Heel leuk zelfs! Gelukkig was de sneeuw deze keer een beetje vochtig. Meestal krijgen we hier hele droge (poeder-) sneeuw en kunnen we er geen sneeuwbal van maken. Laat staan sneeuwpoppen. Nu wilde de sneeuw gelukkig wel goed bakken. Zou het misschien ook komen van een temperatuur rond het vriespunt? We begonnen beiden met het rollen van de verschillende onderdelen voor een sneeuwpop. Eentje voor mij en eentje voor Heiko. Het werden uiteindelijk twee totaal verschillende sneeuwpoppen. Die van mij heeft duidelijk twee bollen op elkaar met daarop een hoofd.
Die van Heiko is een groot onderstuk, alsof hij een lange winterjas tot op de enkels aan heeft, met daarop het hoofd. Op Heiko zijn hoofd stak hij vele kleine dennentakjes. Dat symboliseert zijn stekelhaar. Mijn sneeuwpop kreeg een roze muts op en roze sjaal om. We versierden de hoofden met mooie oortjes, een dikke neus, twee ogen en een mond. Nét echt. Ter decoratie plaatsten we er een boomstam bij, met daarop een stormlantaarn. Heiko zijn pop kreeg de kleine sneeuwschuiver in zijn handen gedrukt. Toen we klaar waren was het inmiddels half vier en begon het te schemeren. Het was leuk om zo buiten te zijn. Beetje beweging, frisse lucht, leuke poppen gemaakt en veel gelachen.
Västtrafik, een grote busmaatschappij in Göteborg, investeert fors in het elektrificeren van zijn verkeer om emissies en lawaai te verminderen. Een elektrische bus bespaart ongeveer 80 procent energie in vergelijking met een gewone dieselbus. Bovendien zijn ze volledig emissievrij en verlagen ze het geluidsniveau aanzienlijk, wat een voordeel is voor zowel reizigers, chauffeurs als mensen die in de stad wonen. De fabricage van batterijen is vaak onderwerp van discussie, als het gaat om elektrische voertuigen. Het is waar, dat er natuurlijke hulpbronnen nodig zijn om een batterij te maken, maar de impact op het milieu wordt gecompenseerd met minder uitstoot tijdens de levensduur van de bus. De milieu-impact van de batterijproductie verschilt ook en is afhankelijk van de batterijsamenstelling en leverancier. Om dit te kunnen beïnvloeden en duurzamere toeleveringsketens te hebben, is Västtrafik mede-oprichter van ETI Sweden (Ethical Trading Initiative Sweden).
De focus van het werk van de organisatie ligt op de mensenrechten, werknemersrechten en het milieu en klimaat. Het openbaar vervoer is al langer elektrisch dan veel mensen denken. De trams van Göteborg zijn elektrisch sinds 1902 en door de jaren heen hebben er ook op veel plaatsen draadbussen gereden. De investering in elektrificatie die Västtrafik nu doet, is gebaseerd op belangrijke ervaringen uit de test- en demo-arena ElectriCity. Sinds 2015 hebben ze getest met elektrische bussen op de lijnen 16 en 55 in Göteborg, in een samenwerking tussen de academische wereld, het bedrijfsleven en de publieke sector. Vanaf december 2021 zal Västtrafik ongeveer 150 elektrische bussen in gebruik nemen op 34 lijnen in Göteborg, Mölndal en Partille. De investering maakt ze de grootste in de Scandinavische regio voor elektrische bussen. In Mölndal is ongeveer de helft van alle lijnen geëlektrificeerd.
Dit is een historisch grote investering. Mensen die in Göteborg, Mölndal en Partille wonen, zullen merken dat er minder lawaai van de bussen is en dat de uitstoot ook wordt verminderd, zegt het hoofd duurzaamheid bij Västtrafik. De grote investering in elektrificatie begon vorig jaar toen 60 elektrische bussen in Göteborg, Borås, Ale, Uddevalla en Lidköping in gebruik werden genomen en de eerste elektrische veerboot, Elvy, werd gelanceerd in Göteborg. Het doel van Västtrafik is, dat al het stadsverkeer in de regio tegen 2030 elektrisch is. “We hebben hoge milieudoelstellingen en de komende jaren zullen we veel nieuwe elektrische bussen inzetten, zowel in Göteborg als in de rest van de regio. Het is een grote uitdaging, maar het betekent, dat we duurzamere steden kunnen bouwen waarin het beter is om in te leven” zegt het hoofd duurzaamheid. De voorbereidingen voor de nieuwe bussen zijn in volle gang. Op dit moment worden er op 13 verschillende locaties nieuwe laadpalen gebouwd en worden er 3 depots verbouwd, om het nieuwe geëlektrificeerde verkeer aan te kunnen. Volvo produceert de bussen en ze zullen worden bestuurd door Västtrafik’s partnerbedrijf Transdev.
Vandaag is het precies 16 jaar geleden, dat de storm Gudrun over Zuid-Zweden trok. De storm, of liever gezegd de orkaan, woedde 10 uur tussen 8 en 9 januari 2005. Hij velde meer dan 70 miljoen kubieke meter bos. Meer dan 250 miljoen bomen vielen of werden als lucifers afgebroken. Gedurende de nacht zaten 415.000 huishoudens in Zuid-Zweden zonder elektriciteit en zelfs enkele dagen later zaten nog steeds 100.000 huishoudens zonder elektriciteit. Velen hadden ook geen telefoonaansluiting. De provincie Jönköping was een van de provincies die zwaar door de storm waren getroffen. Dit las ik op een nieuwssite en vertelde het aan Heiko. Hij kon me vertellen, dat hij tijdens die orkaan in Zweden was. Ze hadden toen voor een week een huisje gehuurd bij vriend Lars in het dorpje Penarp. Het was hun laatste nacht toen de orkaan overkwam. Vanaf een uur of 18:00 viel de stroom uit. Dat betekende, dat ze geen warm eten kregen, geen water meer hadden, geen licht, geen verwarming. Kortom, met een lege maag en in de kou op tijd naar bed. De hele nacht beukte de orkaan tegen het huisje.
De volgende ochtend moesten ze richting de boot in Helsingborg. Heiko vertelde, dat ze onderweg een gigantische chaos aantroffen. Heel veel omgewaaide bomen links en rechts van de weg, maar ook over de weg. Vele daarvan waren inmiddels door inwoners doorgezaagd, zodat je er met de auto tussendoor kon. Op de snelweg, de E4, zagen ze een omgewaaide boom die precies op het dak van een auto lag. Of die bestuurder het overleefd heeft… Heiko herinnerde zich eveneens, dat ze erg verdrietig werden van de beelden die ze onderweg voorgeschoteld kregen. De orkaan had trouwens voor een enorme voorraad houtproductie gezorgd. Bij de houtzagerijen lagen gigantische voorraden boomstammen. Inmiddels alweer 16 jaar geleden. Waar blijft de tijd…
Tot slot… De trekking van de verlotingsactie van de ijshockeyclub TAIF in Tranås is geweest op 30 december 2020. Kun je je de actie nog herinneren? Heiko zijn baas en collega´s hadden allemaal een lot en daarom “moest” Heiko ook meedoen. Natuurlijk doe je dat. Al was het alleen maar om het goede doel te steunen. En op de een-na-laatste dag van het jaar was dan de trekking. Spannend! Nou niet meer, want helaas rijden wij in 2021 niet in een nieuwe Volvo. Zelfs geen cadeaubon van de ICA viel er op ons lotnummer. Was ook leuk geweest: voor 1.000 kronen, zeg maar 100 euro boodschappen te doen bij die supermarkt… Nee, zat er ook niet in. Ben eigenlijk best wel benieuwd bij wie en waar de nieuwe Volvo terecht is gekomen. Of we dat ooit zullen weten?
