Samen
We kennen elkaar vanuit de werkzame periode bij Univé, dus al heel wat jaartjes. In de tijd dat we nu samen zijn, hebben we al heel veel gedaan en meegemaakt. Hierdoor is de band alleen maar sterker geworden.
Wat hebben we zoal meegemaakt? Nou, heel belangrijk was en is het delen van gezamenlijke interesses: wandelen en fietsen. Het onderhouden van de (moes-)tuin. Samen enorm kunnen genieten van onze trouwe viervoeters. Ook hebben we samen al veel beleefd. Wat te denken van de aankoop van Bouwteweg te Blijham. En als klap op de vuurpijl uiteraard het samen emigreren naar Zweden. Het samen klussen en bedenken hoe het moet worden, het inrichten. Of eens lekker uit gaan. Naar de bioscoop, feestjes, eens een galavoorstelling bijwonen. Wat te denken van het genieten van diverse musicals (o.a. Abba en Soldaat van Oranje). En een paar jaar geleden gingen we naar shows van André van Duin en Derek Ogilvie.
Maar ook af en toe uit eten gaan, ook hier in Zweden. Maar zeker ook het zelf uitproberen van nieuwe gerechten en recepten. De traditionele Hollandse kost wordt daarbij beslist niet vergeten (stamppotjes en bonen- en/of erwtensoep). Wat dacht je van nieuwe uitdaging zoeken in de vorm van een camper? Ook dat beleefden we samen. Regelmatig eens een weekendje op stap. Daar de Elfstedentocht mee gereden, naar Otterlo geweest en naar Duitsland. En met vakantie met de deze “woonauto” naar Corsica, Frankrijk en Zweden.
Helaas was het niet alleen positief wat we meemaakten. Vanaf 2004 heeft Joke erge chronische rugklachten. Groot bijkomend nadeel: bij tè hevige pijnen valt ze flauw en dat voelt ze niet (altijd) aankomen. Hierdoor wordt haar leven behoorlijk beperkt. Niemand weet oorzaak of oplossing. Zware medicatie, waaronder morfine mogen niet genoeg helpen. Dat gaf en geeft soms “uitdagingen”. Samen gaan we ervoor!
Beiden waren we werkzaam bij verschillende kantoren van Univé. Tot de fusie. Toen werden Univé Gasselte (waar Joke Marketing Manager was) en Univé Scheemda (waar Heiko directeur was) één nieuwe: Univé Noord-Oost. Heiko was de direct leidinggevende van Joke. Je voelt hem al: dat werkte niet en was dan ook de aanleiding voor Joke om afscheid te nemen en een eigen bedrijf te beginnen. Het was een lang gekoesterde wens, dus een probleem was het niet. Maar een grote verandering zeker!
En het ergste wat we samen meemaakten was wel de ziekte en het overlijden van de moeder van Joke. Na jaren pijn onder in de buik te hebben gehad, constateerde een darmspecialist dikke-darm kanker. Op 13 april 2010 werd de dikke darm operatief verwijderd en kreeg ze een stoma. Helaas bleek dat in haar buikholte uitzaaiingen zaten, waardoor de kans op herstel minimaal was. Met haar positieve instelling en alle krachten die ze had, vocht ze ruim een jaar tegen deze ziekte. De laatste zaterdag besloot ze de strijd op te geven. Haar lichaam en geest waren moegestreden. We mochten nog drie “mooie” dagen beleven, waarin we dag en nacht bij elkaar waren. Veel met elkaar gepraat, gelachen en gehuild. Los van het leven met haar, wat fantastisch was, waren ook dit onbetaalbare dagen. Op 16 mei 2011 rond 22.30 uur blies ze, in het bijzijn van ons beiden, haar laatste adem uit. ” ‘t Is goud zo!”