Rijbewijs weg!

Vanmorgen had ik een afspraak staan voor de controle van mijn gebit. Dat gebeurt hier één keer per jaar en daarvoor kunnen we in Aneby terecht bij de folktandvård, de tandartscentrale. Overigens heb je niet meteen een afspraak met de tandarts, maar eerst met de mondhygiëniste. Die controleert het gebit en als er iets moet gebeuren, wordt er alsnog een afspraak gemaakt voor de tandarts. Zo houden ze de tandartsen een beetje uit de wind, want daaraan is een tekort hier. Daarom zitten die nagenoeg altijd volgeboekt. Ik had eerder de afspraak bij de mondhygiëniste al eens afgezegd, omdat ik verkouden was. Ten eerste hebben zij liever dat je dan niet komt en ten tweede is het erg lastig ademhalen als je neus dichtzit, je de mond open moet doen en je af en toe nog eens moet hoesten ook. Dat werkt gewoon niet. Vanmorgen stond ik in de startblokken toen Heiko me een berichtje stuurde: ze hadden gebeld vanaf de folktandvård. De mondhygiëniste was ziek. De afspraak moest daarom helaas nu vanaf hun kant afgezegd worden. Er staat alweer een nieuwe: op 1 april om acht uur! Als dat maar geen grap is…
 
Nadat Heiko zijn Nederlands rijbewijs vorig jaar heeft laten omzetten naar een Zweedse, is het nu mijn beurt. De geldigheidsdatum verstrijkt op 31 mei aanstaande. Het simpelweg verlengen van het rijbewijs in Nederland kan niet meer, omdat we daar niet meer staan ingeschreven. Je kunt daarmee niet naar een gemeentehuis om het een en ander te laten verlengen. Nu we inwoners van Zweden zijn, moet het daarom omgezet worden naar een rijbewijs van dit land. Het originele rijbewijs moet worden opgestuurd naar het kantoor van Transportstyrelse in Örebro. Een formulier is ingevuld en bijgesloten en het rijbewijs is daaraan vastgemaakt met een paperclip.

Vanmorgen heeft Heiko de envelop bij het postagentschap van de Preem in Tranås aangetekend laten versturen. Vooraf had ik een foto gemaakt van het formulier en van mijn rijbewijs. Mocht ik heel toevallig de komende tijd door de politie aangehouden worden en dat ze mijn rijbewijs willen zien, dan kan ik met de foto aantonen dat ik een rijbewijs heb. Daarnaast kan ik het formulier laten zien, waarmee zij vervolgens in de bestanden van Transportstyrelse kunnen controleren, dat mijn rijbewijs daar daadwerkelijk ligt en dat ik een nieuwe heb aangevraagd. Ik ben hier nog nooit aangehouden. Nu ik het rijbewijs heb opgestuurd zul je zien, dat dat gaat gebeuren.

In Tranås ging het snoeien van de bomen gewoon door. Ondanks het feit, dat er na de middag afwisselend regen en natte sneeuw viel. Het waren daarmee minder fijne weersomstandigheden, maar ach, “natter dan nat kun je niet worden” zegt Heiko dan. Met de motorzaag ging hij, samen met collega Anton, vele bomen te lijf. De onderste, soms hele dikke, takken die teveel horizontaal waren gegroeid, werden weggehaald. Op enig moment kwam collega Håkan ook nog even langs, om hen de lange ladder te brengen. Die had Heiko nodig voor het snoeien van een grote appelboom. Voor één tak, die richting het gebouw was gegroeid, hadden Heiko en Anton die echter eveneens nodig. Die zat veel te hoog voor de trap die ze bij zich hadden. Overigens is het regelmatig een “stoelendans”, voor wat betreft de trappen.

Er zijn vier trappen aanwezig bij Örtengren: een héle kleine, een middelgrote, een lange trap en tenslotte de lange ladder. De lange trap wordt het meest gebruikt en is voor het snoeien van fruitbomen noodzakelijk. Straks ook weer voor het knippen van heggen. Als Heiko en Håkan afzonderlijk van elkaar op pad zijn, hebben ze regelmatig allebei die lange trap nodig. Zodoende stelde Heiko vandaag aan Örtengren voor, om er zo´n lange trap bij te kopen. Toevallig had Heiko een advertentie gezien van iemand, die die lange trappen vanuit een faillissement verkoopt. Örtengren ondernam meteen actie en belde de persoon. Wellicht staat er morgen een nieuwe trap.

Aan het einde van de werkdag laadde Heiko de aanhanger wederom vol met stukken boomstam en dikke takken. Na het afzagen scheiden ze de dunne en dikkere op twee stapels. De dunne takken gaan volgende week naar de vuilstort en de dikkere takken zijn voor Heiko. Opnieuw nam hij ongeveer twee kuub hout mee naar huis en er ligt volgens hem nóg zo´n portie om opgehaald te worden. Dat betekent, dat er vanaf deze klus in totaliteit ongeveer acht kuub hout gekomen is. Bij thuiskomst maakte hij de aanhanger meteen leeg, want die moet de morgen uiteraard weer gebruikt worden. Daarna sprong hij snel onder de hete douche. Langzaamaan was hij toch wel een beetje doorweekt geraakt en daarna koud geworden.

   
We zijn nu ruim een week verder en de takken van de kersenboom beginnen te bloeien. Takken van een boom, die Heiko en zijn collega´s vorige week hadden gesnoeid. Eerst waren het hele kleine bruine knopjes die aan de takjes zaten. Langzamerhand werden die groter en veranderde de kleur naar groen. Sinds vanmiddag zitten er al meerdere mooie witte bloemetjes aan. En zo kun je van een paar, ogenschijnlijk, waardeloze takken tóch een mooie boeket hebben. Als deze zijn uitgebloeid zal Heiko vast en zeker wel weer opnieuw met een paar takken thuiskomen, verwacht ik. Ze zijn welkom hoor! Ik vind ze wel fleurig staan! De kamer wordt vrolijker door die kleine witte bloemetjes!

Jaarlijks wordt op deze dag, 15 maart, de “Internationale Consumenten Dag” gevierd. Dit gebeurt op initiatief van Consumers International. De wereldwijde consumentenbeweging eist collectief echte keuzevrijheid van consumenten. De oorsprong van de dag is een toespraak van president John F. Kennedy, op het Amerikaanse congres en wel op 15 maart 1962. Hij sprak toen over consumentenrechten: “Consumenten zijn wij in principe allemaal. Zij zijn de grootste economische groep en worden beïnvloed door bijna alle publieke en private economische beslissingen. Maar zij zijn de enige belangrijke groep wier mening vaak niet wordt gehoord.” Sindsdien markeert de consumentenbeweging elk jaar 15 maart als een manier, om het wereldwijde bewustzijn van consumentenrechten te vergroten. Consumenten kregen hun gevraagde rechten en die vormen de basis vormen van het werk van de wereldwijde consumentenbeweging. Het zijn acht stuks en ze zijn goedgekeurd door de Algemene Vergadering van de VN: * Het recht om in basisbehoeften te voorzien * Het recht op zekerheid * Het recht om geïnformeerd te worden * Het recht om te kiezen * Het recht om te worden gehoord * Het recht op schadevergoeding * Het recht op consumenteneducatie * Het recht op een gezonde omgeving.
   
De takken in de kamer waren niet de enige die gingen bloeien: de lange stengel met knoppen van de sanseveria is vandaag ook gaan bloeien! Na al mijn gezeur, over het feit, dat de plant maar niet wilde bloeien, hebben de kleine knopjes het eindelijk maar toch gedaan! De kleine groene trosjes sprongen open, waardoor er hele kleine, fragile bloemetjes tevoorschijn kwamen. Nu is de sanseveria giftig. Niet zozeer voor de mens, maar wel voor onze viervoeters. We hebben zeker een stuk of tien bloempotten gevuld met een of meerdere stekken van deze plant. Zelfs de twee speerplanten zijn familie van de sanseveria en daarmee ook giftig. Ebba toont gelukkig totaal geen belangstelling voor de planten. Zelfs niet nu die ontzettend mooi in bloei staat.

15 Maart is ook de dag van NPF, van de neuropsychiatrische handicaps. NPF zijn afhankelijk van hoe de hersenen werken en functioneren. De meest voorkomende handicaps zijn ADHD, ASS/ Asperger-syndroom, Gilles de la Tourette-syndroom en taalstoornissen. De verschillende diagnoses zijn nauw verwant en het is gebruikelijk dat dezelfde persoon meerdere diagnoses heeft. Er is ook een hoge zogenaamde comorbiditeit: bij een persoon worden meerdere aandoeningen of stoornissen en syndromen, zoals bipolair syndroom, angstsyndroom en depressie geconstateerd. We kunnen allemaal een moment vergeten en kunnen ons op een gegeven moment moeilijk concentreren. Pas wanneer de moeilijkheden zo groot zijn, dat ze een sterke invloed hebben op de ontwikkeling van jou als persoon en de mogelijkheden om in de samenleving te functioneren moeilijk wordt, is er sprake van een handicap.

Mensen met NPF hebben vaak moeite met: * regulering van aandacht * impulsbeheersing en activiteitenniveau * interactie met andere mensen * leren en geheugen * zich uitdrukken in woord en geschrift * motor vaardigheden. Onderzoek suggereert, dat er een erfelijke neiging is om neuropsychiatrische problemen te ontwikkelen. Er zijn bepaalde factoren die de kans op NPF vergroten. Veel voorkomende risicofactoren zijn stress tijdens de zwangerschap, complicaties tijdens de bevalling en vroeggeboorte. Ondervoeding in de placenta of vroege meningitis zijn ook risicofactoren. De meeste kinderen die aan een of andere risicofactor zijn blootgesteld, ontwikkelen zich echter normaal. Er zijn ook ziekten, waarvan de symptomen in zeldzame gevallen kunnen voldoen aan de criteria voor een neuropsychiatrische handicap. Dit geldt voor bepaalde chromosomale afwijkingen, epilepsie en sommige stofwisselingsziekten. Een slechte opvoedingsomgeving kan geen neuropsychiatrische handicaps veroorzaken, een ongunstige omgeving kan de problemen echter verergeren. Het werkt ook andersom: een goede omgeving met begripvolle familieleden, vrienden, leerkrachten, managers en collega’s verlicht en vermindert de symptomen en maakt het gemakkelijker om met de handicap te leven. En voor dit probleem wordt jaarlijks op de 15e maart aandacht gevraagd!

Na het overlijden van ons dametje Jikke kregen we een vele lieve reacties. Via onze website, mail, telefoon en WhatsApp. Ontzettend fijn om te merken, dat mensen zo met je meeleven. Vanmiddag vond ik nog eens deze prachtige kaart in de brievenbus. Daarin hele lieve woorden. Hij was afkomstig van onze vrienden uit Kolham, Geert en Froukje. Ze hadden gelezen, dat onze lieve Jikke afgelopen zaterdag bij ons voor het huis was doodgereden. Froukje, zelf ook dierenliefhebster van top tot teen, is toen gaan zoeken naar een mooie kaart voor ons en die heeft ze gevonden! Een prachtige kaart moet ik zeggen, met die poezenkop erop en dan de hartverwarmende tekst. Heel erg lief! Dankjewel, Geert en Froukje.