Geen widgets gevonden in de zijbalk

Elke ochtend is het stoken van de “vedpanna”, de grote houtkachel in de kelder, een van de eerste acties van Heiko. De laatste tijd ging dat niet zo gemakkelijk, omdat hij alleen dikke stukken hout had en die vatten niet meteen vlam. Daarom ging hij vanochtend in de garage een paar van die dikke stukken hout in kleinere stukjes kloven. Daarmee kan hij de kachel eenvoudiger “aan de praat krijgen”. En dan is het ontzettend handig, dat er een kloofmachine in de schuur staat!

Ik denk niet dat de foto´s een toelichting behoeven over welke vóór en welke ná de wasbeurt is gemaakt. Zondag waren we met de Hyundai naar Jönköping gereden. De gedane boodschappen werden in de kofferbak gezet, maar de vijfde deur was feitelijk te vies om aan te pakken. Dat is het nadeel van het strooien met zand op de besneeuwde wegen. De auto´s komen er allemaal erg vies uit te zien. Vandaag gooide Heiko er een emmertje water met een beetje sop overheen, zodat de achterklep weer een beetje fatsoenlijk te openen is. Zonder dat je meteen daarna je handen moet wassen. Misschien worden ze binnenkort helemaal gewassen.

In een per post toegestuurde brief liet ASR ons weten, dat er een keuze gemaakt moest worden over het naderende pensioen van Heiko. De ingangsdatum zou in principe 1 april 2023 zijn, alleen mocht hij het eventueel ook uitstellen of uitwisselen voor een nabestaandepensioen. Er zat een antwoordformulier bij, maar in de brief stond dat men de voorkeur gaf, aan een opgave via hun website. Met behulp van de app DigiD konden we inloggen op ASR/ MijnPensioen. Daar konden we van alles invullen en dat ging uitstekend. Totdat we bij een veldje kwamen waar ik een handtekening moest zetten. Ehhh… Hoe zet ik een handtekening op het scherm? Hoe hadden jullie dat gedacht bij ASR? Zouden ze ervan uitgaan dat iedereen een digitale pen heeft bij de computer? Voor de grap schreef ik met de muis mijn naam in dat vakje. Zo goed en zo kwaad als het ging.

Het lijkt bij lange na niet op mijn handtekening. Ik dacht “We zien het wel…”. Nadat alle informatie was gegeven, inclusief bijlagen die geüpload werden, kon er op de knop “verzenden” gedrukt worden. Nou, daar konden we twintig keer op drukken, maar er gebeurde niets! Via de website zochten we naar een contactmogelijkheid en vonden een rechtstreeks telefoonnummer. Dat was bereikbaar tot half vijf en op dat moment was het vijf voor half vijf. “Snel bellen!” Na een korte wachtrij kregen we contact met een medewerkster en die vertelde ons dat het portaal erg verouderd was en regelmatig niet goed werkte! Of we zo vriendelijk wilden zijn om het door hun aan ons opgestuurde formulier in te vullen, daarna te scannen en vervolgens met alle overige gevraagde documenten (kopie ID-kaarten, bewijs van in leven zijn) te mailen. Dat deden we vervolgens, in de hoop dat dat aan is gekomen en in behandeling wordt genomen.

Volgens mij hebben wij een “zomerkat”. Ons dametje Ebba is ´s zomers namelijk de hele dag buiten en komt dan heel af en toe even binnen. Ook wil ze dan op tijd de deur uit ´s morgens en moet ze soms van ons even wachten tot het acht uur is. En ´s avonds is ze pas erg laat weer binnen. Hoe anders handelt ze in deze periode! Tegen half elf gaat ze misschien even vijf minuten naar buiten, om vervolgens op de vensterbank te gaan zitten of liggen. Lekker warm boven de radiator. Daar kan ze het prima een paar uur volhouden. Soms even naar haar hangmandje en ook gaat ze wel eens naar boven, om op de vensterbank boven de verwarming te gaan liggen. Alles, behalve naar buiten! Het moge duidelijk zijn dat ze niet zo van de sneeuw en de kou houdt. Hoe anders was dat met onze hond Pantro! Die was gek op sneeuw!

Toen we een paar weken geleden bij Erling en Britt op bezoek waren had Heiko zijn gitaar mee. Eveneens zijn dikke map met songteksten. In die ordner heeft hij alle Engelstalige teksten, die hij in de loop der jaren heeft verzameld. Dat zijn er best veel en in principe heeft hij alle nummers ooit een keer met een band gespeeld. Dan speelde hij op de elektrische gitaar en samen met andere muzikanten. Nu speelt hij op een 12-snarige gitaar. En solo. Dat maakt een groot verschil. Om te voorkomen dat er eindeloos in de map gebladerd moet worden naar “geschikte” liedjes, is Heiko nu een selectie aan het maken. Een voor een worden de nummers gespeeld en beoordeeld op “geschikt” of “ongeschikt”.

De nummers, waarvan hij denkt dat het wel kan op de 12-snarige gitaar en ook qua solozang leuk klinken, worden voorin de map gedaan. De barré akkoorden, die op een elektrische gitaar eenvoudig gespeeld kunnen worden, kun je op een 12-snarige gitaar nagenoeg niet spelen. Een barré is trouwens een akkoord, waarbij één vinger wordt gebruikt om meerdere snaren op dezelfde fret in te drukken. Een fret is op zijn beurt een horizontale streep, die de hals opdeelt in aparte vlakken. De liedjes waarin barré akkoorden voorkomen, vallen daardoor af als je even spontaan iets wilt spelen. Ook zijn er liedjes bij, die pas mooi worden als er meer instrumenten meedoen en/ of meer stemmen. Zonder dat laatste zijn ze erg saai. Die vallen ook af.

Eind vorig jaar, het was geloof ik nog in de maand november, gaf Heiko aan dat hij eerst zover klaar was met zijn vierde boek. Na de trilogie over de emigratie, heeft hij nu een boek geschreven van ongeveer 200 bladzijden (A5-formaat), over de door ons geconstateerde verschillen tussen Nederland en Zweden. Verschillen waar eenieder mee te maken krijgt na een emigratie. Om je nog beter voor te kunnen bereiden op zo´n emigratie is dat allemaal handig om te weten. Dacht Heiko. Vandaar nu zijn vierde boek. Voordat die naar de uitgever gaat, mag ik de fouten er zoveel mogelijk uithalen. Uiteraard sluipen er typefoutjes in en soms heb je iets in het hoofd, maar schrijf je het te kort door de bocht op, waardoor een lezer er niets van snapt. Ook heeft Heiko de gewoonte om hele lange zinnen te schrijven. Die bouw ik dan om in twee of drie kortere. Kortom, er zit best wel veel werk in, om die 200 bladzijden te redigeren. De klus had ik al vele weken in de planning staan, maar er kwam altijd iets tussendoor. Vandaag is serieus een begin gemaakt! Heiko wil het boek graag in 2023 uitgeven. Tussen alle boeken zit namelijk steeds drie jaar. De eerst kwam in 2014 uit, de tweede in 2017, de derde in 2020 en deze, wat ons betreft, dit jaar. Ik heb me voorgenomen, om elke dag een paar bladzijden te lezen en eventueel te corrigeren of aan te passen.

Elke dag is het weer opnieuw de vraag “Wat eten we vandaag?” De laatste dagen geeft Heiko vrij snel antwoord en meestal ben ik het met zijn keuze eens. Vandaag werd het boerenkool of snert (erwtensoep). We kozen voor de boerenkool. De groentelade van de diepvries werd opengetrokken en er werd gezocht naar een zakje met “grönkål”, groene kool. Juist, boerenkool. Oeps! Geen boerenkool meer? Toen werd het snert. Of toch niet? Nee, we zagen verse prei in de kelder liggen, die gebruikt zou worden om in de diepvries gemaakt te worden. Ik snij ze in hele dunne ringetjes en doe ze dan per ongeveer een ons, of anderhalve ons in zakjes in de diepvries. Die kan ik dan mooi gebruiken voor in diverse gerechten. Maar dat ging niet door! Het werd dus geen van de eerste twee genoemde gerechten: we aten prei met een aardappel en een gehaktbal. Heel smakelijk! De boerenkool werd uiteraard wel meteen op het boodschappenbriefje gezet…

2 gedachten over “Redigeren van boek 4 is begonnen!”

Laat een antwoord achter aan Wilma Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.