Pimpelmees is moeder!

En toen was het stil… Na het gezellige bezoek in het weekend, na een paar gezamenlijke klusjes in de tuin, na het aangename bezoek van gisteren, na het bezoek aan Eksjö met z´n tweetjes ben je je ervan bewust, dat je vandaag grotendeels alleen zult zijn. Wennen? Ja, toch wel een beetje. Maar… We zien het allemaal natuurlijk weer heel positief tegemoet. Want als je alleen al de beelden van het ochtendgloren van deze ochtend zag, dan kon de dag toch alleen maar goed worden?

Hmmm… Niet helemaal misschien? Even post halen. Bij het oversteken van de “drukke” weg voor het huis kijk je altijd even naar links, naar rechts en… “Wat ligt daar nou?” Het leek in eerste instantie op een ree. Nou, daar denk je meteen aan. Ik kon het niet helemaal scherp krijgen. Wel met behulp van de camera. Het bleek afval te zijn. Iemand had waarschijnlijk te veel aan rommel en wilde met een overbeladen aanhanger even langs de grote containers rijden. Deze papieren zak is er onderweg vermoedelijk afgevallen. Ik denk dat de chauffeur de zak niet eens heeft gemist. Toen ik het zag, was er nog niemand die de moeite had genomen om het óf aan de kant te leggen óf mee te nemen om alsnog weg te gooien. Dat laatste heb ik gedaan. Niet alleen voor het milieu. Je moet er ook niet aan denken wat de gevolgen zijn, als iemand van de zak schrikt en de berm in rijdt. Nee, dit was wel zo netjes en veilig!

Gisteren noemden we het oponthoud vanwege asfalteringswerkzaamheden op weg 32 naar en van Eksjö. Wij kozen toen voor de terugreis een andere route. Eentje die ons zonder opstoppingen weer in Ödarp bracht. Die weg is overigens ook vele malen mooier qua omgeving. Kronkelig en met hoogtes en laagtes en mooie uitzichten. Wat ons opviel was natuurlijk dat het overal mooi groen is. En wat te denken van de bermen? Die zitten op dit moment vol kleur: wit van het fluitenkruid, roze van de harige wilgenroosjes, geel van de dotterbloemen, paars van de eendagsbloem, blauw van de vergeet-me-nietjes: om helemaal vrolijk van te worden. Deze berm werd gelukkig niet gemaaid. Althans niet binnenkort, want dit is een beschermd gedeelte. Een zogenaamd Artrik vägkant. Een berm, rijk aan verschillende soorten bloemen. Net als een groot deel van de bermen langs de weg bij ons voor het huis. Dat hebben ze goed bedacht, die Zweden!

Zondag zaten we met Martin en Marijke bij de grill. Ondanks het feit, dat we aan het praten waren en niet stil zaten, vlogen diverse vogeltjes om ons heen. Ons al dan niet verrassend met een prachtig lied. We hadden gezien, dat de meeste (zo niet alle) broedhokjes bezet zijn, toen we een koolmeesje zagen, die haar bekje vol eten had. Ze ging ermee naar een van de hokjes. Dat betekent dat ze haar jongen voert! Ödarp heeft zijn eerste jonkies dit jaar: top! Dat er nog velen mogen volgen!

“En dan is er koffie…” Na gedane arbeid altijd een “heerlijk momentje voor jezelf”! Dit keer had ik vanochtend een stuk notenkoek uit de diepvries gepakt. Tijdens het bezoek van Klaas en Reinie, in maart jongstleden, hadden we deze onder andere gekregen. “Echte Grunneger kouk”! Inderdaad met een laagje boter. Want daarmee lijkt het wel, of de smaak versterkt wordt. Heerlijk! Zo wil ik elke dag, de hele dag door wel koffiedrinken!

Een kilometer of 15 buiten Tranås, in het streekje Linnekulle, kon je Heiko samen met collega Palle vinden vandaag. Hé, Linnekulle: komt je dat bekend voor? Ja, dat kan. Daar waren we een paar weekjes geleden om de “kosläp”, het voor de eerste keer loslaten van de koeien na de winter, mee te maken. Nu was Heiko bij de buren, om daar langs het muurtje bij de oprit een aantal plantjes te poten. Om en om werd er een “smultronjasmin” en een “murgröna” gepoot. Voordat er gepoot kon worden werd een plantgat uitgegraven, waarbij de slechte, voedingsarme grond eruit ging en er verse, vette en met turfmolm vermengde grond weer in kwam. Eveneens werd achter het huis nog een lijsterbes boom gepoot. Alles onder fantastische omstandigheden: T-shirt-weertje zeg maar. Nadat alles was gepoot werd het aangeplante van veel water voorzien. Dat wordt vast een mooie, kleurrijke oprit straks. Vooral als die “murgröna”, oftewel hedera, gaat groeien en over het muurtje heen valt.

Na de middag waren ze terug in Tranås, om bij een klant de basis neer te leggen voor een bestrating. Een graafmachine had het een en ander uitgegraven aan de voorkant van het huis en nu was er 6 kuub grove stenen, vermengd met geel zand, gebracht. Dat werd door de beide mannen van Örtengren verspreid en aangetrild met een zware trilplaat. De volgende stap is het leggen van straatzand (stenmjöl), waarna de klinkertjes erop gelegd kunnen worden. Met behulp van het “timmermansoog” werd deze vul laag aangebracht en als ik het zo bekijk is dat niet eens zo verkeerd gelegd. Van links naar rechts loopt het af en vanaf de aanbouw achter het huis loopt het af naar de weg. Daarmee zat deze werkdag en werkweek erop. Slechts twee dagen voor Heiko deze week in verband met de röd-dag, Tweede Pinksterdag, op maandag. Wel een weekje met zeer gevarieerd werk. En dat maakt het nu zo leuk!

We genoten gisteren van de vele kleuren van bloemen in de bermen langs de binnenwegen. Maar we hoeven eigenlijk momenteel helemaal niet van huis te gaan om dat te zien. Onze eigen tuin geeft nu immers eveneens een zee aan kleurrijke bloemen. De ene nog mooier dan de ander. Mooi zijn ze feitelijk allemaal, maar mijn favorieten zijn toch wel de schitterende bloemen van de pioenroos en de bloemen van de seringenstruiken. Dat rode van de pioenroos lijkt in de foto´s te zijn gekleurd. Zo zie je het in het echt overigens ook. De bloemen van de seringenstruiken hebben niet alleen een schitterende kleur: ze ruiken ook nog eens heerlijk! Wanneer zullen we “geur-laptops” en “geur-mobieltjes” krijgen? Dan kan iedereen meegenieten.

Ook in groentetuin gaat het nu snel. De aardbeien bijvoorbeeld hebben ontzettend veel bloemetjes in de plantjes. Wanneer dat allemaal aardbeien worden, wordt het een heel goed aardbeienjaar. Daarnaast staat de peterselie, die ook beslist zijn best doet. Helemaal in de hoek worden de bolletjes van de stengelui groter en groter. Als je die nu aanraakt krijg je meteen trek, want die ruiken al zo lekker!

Vanavond aten we weer eens iets anders. En in tegenstelling tot de meeste maaltijden was dit een “makkie”! Het enige wat er moest gebeuren was aardappelen schillen en in plakjes snijden, tomaatjes snijden, bloemkool koken en gehakt rullen. Oh ja: het sausje maken. Een belangrijk ingrediënt voor deze ovenschotel. Het was er namelijk eentje, die Hennie en Ingrid voor ons hadden meegenomen. Deze hadden we al een hele poos niet meer gegeten. Gewoon omdat die mix van Maggi op was. Zelf dat sausje maken? Had ik ooit eens geprobeerd, maar de smaak was niet te vergelijken met de originele versie. Het was een goede keuze!

Behalve Ebba hebben wij op dit moment geen huisdieren. Daarentegen hebben we wel heel veel tuindieren. Bijvoorbeeld de Europese hoornaar. Die trof ik vanmiddag nog in de tuin. Het is een groot, opvallend insect met rode poten, veel rood aan de kop en op het borststuk, en met geel en zwart op bijna alle achterlijfsegmenten. Met zijn ongeveer 2,5 centimeter grootte is de soort forser dan een gewone wesp. En daar schrikken de mensen van. Ik in ieder geval wel! De soort is zelfs een flink stuk groter en breder dan de uitheemse Aziatische hoornaar. Deze Europese hoornaar blijft (in tegenstelling tot gewone wespen) doorgaans uit de buurt van mensen en heeft het voornamelijk gemunt op andere wespen en vliegen. Wie echter een nest zou verstoren kan wel te maken krijgen met een steek. Die bevat minder gif dan die van een gewone wesp en is in die zin minder gevaarlijk voor wie allergische reacties vertoont. Wel kan de steek zelf pijnlijker zijn, omdat de angel nu eenmaal een stuk langer is. Hoewel de Europese hoornaar er een stuk forser uitziet dan een gewone wesp, is er geen reden tot paniek, want ze zijn niet opvallend agressief naar mensen toe. Nog even de verschillen in onder andere bijen en wespen op een rijtje…

Een mededeling voor 2 juli aanstaande. Ja, we zijn er een beetje vroeg mee, maar het gaat wel om een van de belangrijkste verbindingen tussen Denemarken en Zweden! Wat blijkt? Op de eerste zaterdag van juli komt de Tour de France over de Storebaelt brug, de Grote Beltbrug. Daarmee zal hij voor al het verkeer, behalve dus de fietsers van de Tour, gesloten zijn. En dat is tussen 13.00 en 18.00 uur! Mocht je die dag Zweden in of uit willen via die brugverbinding in Denemarken, kan het alleen daarvóór of daarna. “Gij zijt gewaarschuwd…”