Om kwart voor zes toen we van bed stapten en even later in de keuken kwamen, keken we door het raam richting het oosten. Wat we zagen was een schitterende lucht! Rood-, blauw- en paarsgekleurd. Wát een mooi begin van de dag! Alsof de hemel in brand stond en nou eens niet bij de zonsondergang. We waren er ook precies op tijd bij. Volgens mij was het nog geen twee minuten later, dat het allemaal weer was verdwenen. We wisten toen al niet eens meer precies hoe het eruit had gezien. We konden ons er geen beeld meer bij bedenken hoe de lucht was. Deze plaatjes zijn gelukkig genomen en nog precies op tijd ook! De zon kwam er namelijk even later bij en de wolken verdwenen vrij snel. Zou dit een voorbode zijn van een mooie dag?
Gisteren realiseerde ik me ineens weer, dat het nog slechts twee weken duurt voordat het Pasen is: Påsk kommer snart! “Het is binnenkort Pasen”. Omdat op zolder twee opbergboxen staan, met daarin spullen voor dat weekend, wilde ik het ook dit jaar gaan gebruiken. Het huis zou in paassferen worden gebracht. Van de twee boxen heb ik de decoraties die ik meende te willen gebruiken eerst boven alvast in een krat gedaan. Bepaalde spulletjes vind ik niet meer zo mooi en om ze dan allemaal mee naar beneden te slepen komt op mij vreemd over. Ik besloot, om het in de kamer met geel en in de keuken met oranje aan te kleden. Onlangs hadden we er nog over gesproken en toen zei ik tegen Heiko, dat ik er niet veel aan zou doen. Niets veranderlijker dan de mens…
Uiteraard werd er weer het een en ander aan versieringen in de keuken aangebracht. Daar spendeer ik immers menig uurtje en alles is zo lekker fleurig met de paasdecoraties. Niet alleen voor het raam en op de keukentafel kwam iets te staan. Ook op het aanrecht, “mijn recht” werd het oranje. Op de oude houtkachel werden de stenen kippen gezet. Die kreeg ik jaren geleden van mijn moeder, toen ze bij mij was tijdens een paasweekend. Bij het paasontbijt gaf ze me dit trio. Dat zijn van die momentjes die je je weer herinnert, als je de kippen ziet. Ze zijn nog steeds heel, ze hebben zelfs nog geen schrammetje en ik doe er ook alles aan om het zo te houden. Ja, het is vrolijk in huis geworden!
Er werden toch meer decoraties gebruikt, dan aanvankelijk de bedoeling was. Want eenmaal bezig, was het al gauw “Oh, dat is toch ook wel leuk!” en “Ah, die moet toch maar in de keuken!” Al met al is de ene krat nagenoeg leeggemaakt. Gezien de traditie in Zweden, heb ik ook de sering maar weer met veren versierd. Het blijkt, dat pas in de jaren dertig het gebruikelijk werd, om in heel Zweden ook struiken te gaan versieren. De versieringen bestonden uit gekleurde veren en papieren bloemen en stoffen kippen. Andere paasversieringen die in de takken van bomen werden gehangen, waren beschilderde uitgeblazen kippeneieren. In het verleden behoorden eieren en vlees namelijk tot de hoogtepunten van de paastafel, omdat ze niet voorkwamen tijdens de vastentijd. Die eieren zijn, net als de veren, nog steeds traditie.
Eenmaal buiten zag ik, dat er zich in de grond ook het een en ander klaarmaakt voor het Pasen. Volgens mij zijn dit namelijk narcissen en blauwe druifjes. Dat zijn bloemen die vaak als eerste gaan bloeien. Weliswaar kort, maar toch zullen ze de eerste zijn. Ook hier. Verder kon ik niet zoveel meer ontdekken. Voor wat betreft opkomende bloemen en planten. Ik denk, dat ik nu eventjes te snel wil. Het was immers een prachtige zonnige dag en dan wil je alles ineens ook zien bloeien… Even geduld nog. Met een paar weekjes lijkt het al heel anders!
Heiko mocht vandaag zijn eerste heg knippen in het jaar 2021! Even iets anders dan bomen snoeien. Alhoewel hij daar om zeven uur wel eerst even mee begon. Met het knippen van de heg begon hij na frukost, ontbijt, om half 10 en dat was een welkome afwisseling van zijn werkzaamheden. Het betrof een hele lange heg van coniferen in de plaats Tranås zelf. Eerst deed hij de zijkant langs de weg. Daarna de zijkant, aan de kant van de tuin. Aan beide zijden werd minsten 20 tot 25 centimeter weggesnoeid. Gelukkig voor hem, kon hij hiervoor de motorheggenschaar uit het vet halen. Na dit klusje was het inmiddels een uur ´s middags geworden en de hoogste tijd voor de lunch.
Na de lunch maakte Heiko de bovenkant weer kort en strak. In totaal heeft hij 4,5 uur aan deze heg moeten besteden. Heiko was verheugd, toen de klant aangaf, dat die zelf de rommel ging opruimen. Anders was er zomaar weer een uur bijgekomen: met het verzamelen van de rommel, dat op een aanhanger gooien en naar de stort brengen. ´s Morgensvroeg was hij overigens eerst naar een klant in een villawijk geweest, om twee fruitbomen te snoeien en de drie sierbomen op de foto hieronder. Deze sierbomen moesten precies in een ronde bol geknipt worden. En de onderkant moest vlak! Ze waren een beetje uit model gegroeid en dat kon natuurlijk niet. De “lady off the house” zei, dat het op een paddenstoel moest lijken. Heel voorzichtig ging Heiko te werk, want teveel eraf knippen was geen optie. Dan zou het model er meteen uit zijn geweest.
Na het knippen van een paar takjes nam hij afstand van de boom, om vanaf een paar meter te gaan kijken hoe het model was geworden. Het waren drie tijdrovende boompjes, maar hij dacht niet dat tijd, en dus geld, in dit geval een rol speelde. De appelboom was in een klein uurtje gepiept en de perenboom in ruim een uur. Aan het einde van de dag was ook deze klus weer geklaard en was er sprake van opnieuw twee tevreden klanten. Helaas door het gebruik van de motorheggenschaar had Heiko vanavond pijn in de rug. Het lichaam moest waarschijnlijk even wennen aan het gebruik van deze machine. Die had hij dit jaar immers nog niet gebruikt. Hopelijk blijft het bij spierpijn.
Waar social media niet goed voor is! Om van de lokale nieuwtjes op de hoogte te blijven, ben ik lid van de Facebook-groep “Aneby Anslagstavla”. En daarop stond een verhaal van Hugo Jarl, een student van de opleiding Economie. Hij en twee klasgenoten hadden in een project een kookboek gemaakt met de focus op “Duurzaam, Gezond en Lokaal Geproduceerd!” In het boek staat informatie over 27 voedselproducenten uit de provincie Jönköping, onze provincie. Deze producenten vertellen in het boek allemaal een kort verhaal over hun bedrijf. Daarnaast staat er een recept in met hun eigen lokaal geproduceerde ingrediënten. Omdat er ook adressen in staan, kun je de komende zomer de lokale producenten bezoeken, want de meeste van hen hebben hun eigen boerderijwinkel of -café! Wanneer je interesse had voor het boek, moest je je telefoonnummer in een reactie achterlaten. En wat denk je? Ja! Ik heb het boek besteld! Wanneer het komt? Geen idee. Wordt vervolgd…
Nog vergeten te vertellen, dat het gisteren ook nog eens de Internationale Dag van Kleur was. Dit werd passend geacht omdat kleur, dankzij visuele beleving, een van de meest invloedrijke verschijnselen in het menselijk leven is. Eveneens een van de kanalen, die het meest bijdragen aan de waarneming van de werkelijkheid. In de kleurenpsychologie praten mensen vooral over acht kleuren met speciale betekenissen: rood, oranje, geel, groen, blauw, paars, wit en zwart. Meestal worden noch wit, noch zwart als kleuren geteld, maar ze hebben nog steeds invloed op onze emoties. Daarom hebben ze hierin een plaatsje gekregen. Deze acht kleuren brengen emoties en boodschappen op verschillende manieren over. Daarom passen ze goed in verschillende situaties.
Veel betekenissen sluipen in diverse taalkundige uitdrukkingen: blauw is stijlvol, iemand die nieuw is, is groen en een boos persoon ziet er rood uit. Dit is meestal gebaseerd op historische, culturele of biologische oorzaken en beïnvloedt onbewust bijvoorbeeld hoe we marketing ervaren. Het is geen toeval, dat sommige kleuren sterke emoties oproepen, terwijl andere ons juist kalmeren. Dingen die we in onze omringende natuur hebben, spelen bijvoorbeeld een grote rol en dat is altijd al zo geweest. Door de geschiedenis heen hebben veel kleuren ons geholpen gevaren te ontdekken, voedsel te vinden en aan te geven, dat we ons op een veilige plek bevinden en dat instincten heeft ontwikkeld die vandaag de dag voortleven. Speciale kleuren kunnen ons trouwens na aan het hart liggen, als ze ons herinneren aan iets. Aan eten dat we lekker vinden, zoals rode zongerijpte aardbeien. Maar ook aan familie, bijvoorbeeld oma’s gele schort.
En natuurlijk hadden we vandaag ook weer een themadag: Wereld Water Dag! Sinds vele jaren elk jaar gehouden op 22 maart. Natuurlijk wordt dit gedaan, om waterproblematiek in al hun vormen onder de aandacht te brengen. Het is gestart op initiatief van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. In 1992. Het heeft sindsdien elk jaar verschillende water-gerelateerde thema’s belicht. In Zweden wordt Wereld Water Dag gecoördineerd door de Zweedse Hydrologische Raad (SHR). Ze begonnen pas in 2006 met het vieren van deze dag. Het verspreiden van informatie over waterproblematiek en bewustmaking van water-gerelateerde problemen onder jongeren is het hoofddoel. Velen hebben sinds de start in 2006 aan activiteiten deelgenomen en er is veel belangstelling voor georganiseerde evenementen en activiteiten. Vooral in Zweedse schoolklassen wordt veel aandacht geschonken aan water. Je kunt niet vroeg genoeg beginnen met het vertellen over hoe belangrijk water voor ons is!
