Van vriendin Tineke kreeg ik vorige week een WhatsApp berichtje. Dit keer met een vraag. Ze schreef me, dat ze ons ruim twee weken geleden een pakketje had gestuurd en ze had nog niet van ons gehoord dat die was aangekomen. Nee, die was inderdaad nog niet door ons ontvangen. Toen ze dat wist, is ze maar het postagentschap gegaan, om te informeren naar het pakket. Daar werd ze doorverwezen naar PostNL en die wees op haar weer terug naar het postagentschap. Oftewel: het bekende kastje-muur gesprek. Het enige wat we konden doen was afwachten. Zou het pakketje Zweden alsnog bereiken? Ja hoor. Geduld bleek een schone zaak. Gisteren kregen we namelijk via de post een brief “Er ligt een pakje voor u klaar bij het postagentschap van PostNord. Bij benzinepomp Preem in Tranås.” Toen de postbode kwam en het afhaalbericht in de brievenbus deed was Heiko natuurlijk net terug vanuit Tranås, met de nieuwe kerstboomverlichting en een paar andere boodschappen.
Daarom reed hij vandaag opnieuw naar Tranås, om het pakketje op te halen. Op zich uiteraard geen moeite, alleen is het wel telkens 20 tot 25 kilometers en hetzelfde aantal minuten heen en net zo lang terug. Alsof je bijvoorbeeld even vanuit Hoogezand je dagelijkse boodschappen doet in Groningen. In Nederland deden we dat niet. Hier is het inmiddels wel de gewoonste zaak van de wereld. De afstanden zijn hier gewoon groot (groter) en je maakt veel kilometers met je auto. Omdat Heiko ook nog een onderdeeltje voor de pelletsbrander verwachtte, reed hij niet meteen om negen uur vanochtend weg. Hij wilde nog eventjes wachten, om zo hopelijk twee pakketjes in een keer op te kunnen halen. Het wachten werd beloond, want twee uur later kwam er een sms-berichtje binnen, dat hij het pakketje met het nieuwe onderdeel voor de pelletskachel kon ophalen. Eveneens bij de Preem. Mooi! Twee pakketjes in een keer halen, veel efficiënter. Toen stapte hij in de auto en ging onderweg.
Achterin de auto stond nog de houtklover, met de bedoeling om die meteen bij een bedrijf in Tranås achter te laten voor een servicebeurt. Die klover lekte een beetje olie en om grotere problemen te voorkomen, leek het Heiko verstandig om er even naar te laten kijken. De klover kan nu immers wel even gemist worden. Dan staat hij straks in elk geval weer klaar voor het nieuwe kloofseizoen. Bij het binnenrijden in Tranås zit de benzinepomp van de Preem vrijwel meteen rechts, als je de stad binnenrijdt en daar haalde Heiko de twee pakketjes op. Daarna heeft hij de klover afgegeven en vervolgens reed hij weer naar huis. Daar wachtte ik hem met spanning op. Nou ja, eigenlijk op het pakketje van mijn vriendin natuurlijk… Wat zou daar nu inzitten? Het pakketje voor het onderdeel van de pelletskachel vond ik niet zo spannend. Die andere des te meer! Altijd leuk om onverwachts iets via de post te ontvangen.
Het pakketje was ingepakt met kerstpapier en wat ons meteen opviel was dat er een sticker op was geplakt met de tekst “sökt” oftewel “zoek of opgezocht”. Blijkbaar hebben ze toch enige moeite moeten doen, om het pakketje op de juiste plaats te krijgen. Samen maakten we het open. Het eerste wat we tegenkwamen was een mooie kaart met lieve tekst. Meteen daarna vonden we twee chocoladeletters. Als laatste een grote houten, aangeklede kerstman. Wat leuk! Dank jullie wel, lieve Thomas en Tineke! De kerstman heeft een prominente plaats gekregen tussen de andere kerstversierselen in de kamer.
Gisteravond was ik al een beetje begonnen met het plaatsen van diverse kerstdecoraties. Een heel klein beetje. Ineens had ik totaal geen zin meer en dan moet je gewoon stoppen. Vanochtend ging ik met nieuwe energie en frisse moed verder met het decoreren van ons huis met kerstspullen. We hebben in totaal vijf plastic boxen met spulletjes staan, die ik eerst even wilde bekijken: “Wat ga ik dit jaar gebruiken?” Leuk werkje vind ik dat! Een paar dingen krijgen jaarlijks een vast plekje en die andere dingen wissel ik graag. Net als met het eten geldt hier ook, dat verandering van spijs doet eten. En dan niet letterlijk, maar het is dan immers niet volledig gelijk aan het voorgaand jaar. De, veelal rode, kerstspulletjes brengen kleur en warmte in huis en veel extra gezelligheid. Eerst creëer ik een hoop chaos, door alle boxen open te trekken en links en rechts iets neer te zetten.
Op dergelijke momenten vlucht Heiko het huis uit. Die ging de tuin in, om wederom een stukje grond af te graven en vlak te maken. Het was met 1 graad onder nul best frisjes, echter voor dat graafwerk zijn het ideale weersomstandigheden. Dan moet het niet te warm zijn. Je werkt je immers wel warm. Het afgraven en vlak maken gaat niet snel, mede vanwege de vele keien en boomwortels, maar het vordert wel mooi. Langzamerhand wordt het vlakke gedeelte groter en verdwijnen de heuveltjes en kuilen. Nog een paar weken zo doorzetten en er kan graszaad ingezaaid worden. Dan mag er ondertussen geen vorst in de grond komen uiteraard, anders ligt dat werkje stil.
Als we ´s morgens van bed komen is het in huis frisjes. Vooral als je dan een poosje stilzit. Bijvoorbeeld achter de computer. En daar zit ik regelmatig en lang, omdat ik onze administratie doe. Alles is digitaal, maar dat gaat uiteraard niet vanzelf. Vandaag was het ook nog eens de eerste van de maand en dan maak ik weer de nodige backups en maak ik een financieel overzicht. Om het in de kamer dan snel aangenaam warm te krijgen, stoken we de houtkachel in de kamer eventjes een uurtje. De grote ketel in de kelder wordt ook opgestookt met hout en die verwarmt via de radiatoren alle ruimten in huis.
De kamer krijgt ´s morgens even een extra warmte-shot via het houtkacheltje. Daar gaan hele kleine stukjes hout in, die Heiko daarvoor speciaal moet zagen en kloven. Aangezien de voorraad van die kleine stukjes hout nu op was ging hij dat eveneens regelen. De voorraad houtjes hebben we in een oude kolenkit naast het kacheltje staan. Die is nu weer vol, zodat we morgenvroeg ook even weer die warmte-shot kunnen geven. Lekkere stralingswarmte. Hmmm… kerstwarmte…
En het kon niet op met de pakketjes. We kregen namelijk nog meer post. Dat kwam gewoon in de brievenbus trouwens, want het paste in een envelopje. Het waren de twee stickers, die we onlangs hadden besteld. De zogenaamde “Happy Elanden Stickers”. Deze zijn speciaal voor de leden van de Facebook groep van Zweden Forum gemaakt. Zo kun je elkaar als lid van die groep herkennen. Wij hebben een zwarte en een zilverkleurige besteld. Die eerste voor de Volvo en de tweede voor de Hyundai. Maar… We wachten nog even met het opplakken. We hebben het er de laatste tijd vaker over, om beide auto´s te verkopen en daarvoor een nieuwere, jongere aan te schaffen. Nu Heiko toch niet meer alle dagen werkt, vinden we een tweede auto overbodig. Ja, dit verhaaltje wordt daarmee vervolgd…
Ja! Tegen een uur of twee was het me naar de zin. Naar mijn idee was het huis (meer dan) voldoende in kerstsfeer. Voordat ik eraan begon, had ik nog tegen Heiko gezegd, dat er dit jaar niet zoveel versieringen zouden komen. Dat werd toch anders. Ondanks de corona, of misschien wel juist dóór de corona. Het negatieve wilde ik omzetten naar het positieve. We moeten er in deze tijden toch iets van maken! De dagelijkse spullen hadden nagenoeg allemaal plaats moeten maken voor de kerstspullen. Die werden meteen maar even afgesopt en in de boxen gedaan. Zo kunnen ze het volgend jaar (!) zó weer uitgepakt worden en weer een (nieuw) plekje krijgen.
Alles wat ik zou willen gebruiken had een plekje gekregen, waarna er opgeruimd en gestofzuigd kon worden. De boxen met de dagelijkse spullen én een beetje kerstdecoratie wat nog over was, gingen meteen weer op de zolder. Het waren toch wel weer veel meer kerstdecoraties geworden dan ik vooraf dacht te gaan doen. Het wordt er ook zo gezellig door… En die gezelligheid hebben we nu allemaal nodig. Zoals vermeld gaan we in december vanwege de corona niet naar familie en vrienden en dat maakt je vanzelfsprekend niet vrolijk. Iedereen heeft er begrip voor, want het is overal nagenoeg gelijke erg. Risico´s wil je immers zoveel mogelijk vermijden. Met name voor de ouders van Heiko, in verband met hun leeftijd. Door deze andere sfeer in huis wordt het tussen de oren ook even iets anders. Weer iets positiever…
