Weer pads via internet

Dit zouden voorlopig wel even de laatste foto´s van de sneeuw kunnen zijn. Het is serieus dooi! De weg is inmiddels weer helemaal schoon en prima te berijden door de auto´s. De takken van de bomen zijn weer sneeuwvrij en het ijs in onze vijver is weer aan het smelten. Langzaam maar zeker verdwijnt de sneeuw. Het was kort maar heftig!

Gisteren had Heiko een beetje sneeuw weggeveegd bij de brievenbus, zodat de postauto weer beter bij onze brievenbus kan komen. Daarvoor wilde hij eigenlijk de sneeuwschuiver gebruiken, maar die kon hij niet vinden. Hij wist zeker dat hij die had klaargezet voor de komende sneeuwval. “Waar heb ik de sneeuwschuiver neergezet?” Vandaag vond hij hem terug. Het handvat was nog net te zien boven de sneeuw die er tegenaan was gewaaid. Daar kijk je inderdaad gemakkelijk overheen. Als deze sneeuw weg is, moet de schuiver toch nog maar een andere plek krijgen. Een plekje waar geen of in ieder geval minder sneeuw valt. Toch, Heiko?

Toen hij toch buiten was, wilde hij ook meteen een kruiwagen met stookhout halen vanuit houtstek drie. Hij kwam echter niet verder dan om het bochtje van het terras! Er lag te veel sneeuw om er met de kruiwagen doorheen te kunnen rollen. De band verdween te ver onder de sneeuw, waardoor het erg zwaar drukken was. En dan was hij nog leeg ook! Heiko besloot om twee keer te lopen naar de houtstek, om zo een tweetal flinke armen vol met hout op te halen. Dat bleek ongeveer een kruiwagen vol te zijn. De kachel kon in ieder geval weer gestookt worden! Voor een volgende keer zal hij eerder een paadje maken richting de houtstekken. Met de zitgrasmaaier en schuifblad daarvoor.

Wij drinken de laatste tijd altijd samen een kopje koffie. Dan zetten we geen grote koffiekan vol, maar maken we een kopje Senseo. Nu Heiko de hele dagen thuis is worden er uiteraard meer pads gebruikt dan wanneer hij aan het werk zou zijn. Volgens mij heb ik het al eens genoemd, dat hier in Zweden het gebruik van pads nog niet zo heel erg ingeburgerd is. Als gevolg daarvan worden de pads hier ook niet zo royaal aangeboden. Daarmee bedoel ik qua aantal en qua prijs. Zodoende namen wij altijd een grote doos vol pads mee uit Nederland en vroegen we ook wel eens aan vrienden die hier op bezoek kwamen, om een volle doos met pads mee te nemen. Dat hadden we een poosje volgehouden. Nu zijn we echter door de voorraad “ned-pads” heen en moeten we het weer op de “oude manier” bestellen. Via het internet! Ik had al eerder de webshop van Kaffekapslen ontdekt en bestelde daar vandaag een nieuwe voorraad.

Om eerlijk te zijn keek ik een beetje op van de prijzen. Nee, zo heel veel duurder zijn de pads niet geworden. Uiteraard kun je kiezen wat je wilt: een merk pads met de daarbij behorende, hogere prijs of een minder bekend merk en dan goedkoper. Natuurlijk keek ik meer naar de prijs, dan naar een merk. Want verschil zit er wel degelijk in hoor. Zo betaal je bij de een 1,66 öre (ca. 0,17 eurocent) per pad en bij de andere 0,83 öre (ca. 0,09 eurocent) per pad. Dan is voor mij de keuze niet moeilijk en snel gemaakt. En heel eerlijk? Wij lusten de gekozen koffie heel graag en volgens mij onze gasten ook wel. Ze komen immers terug!

Op de krabpaal van Ebba hebben we een keer een grijs handdoekje vastgeniet. Daaronder zit stof, zodat de bovenkant zacht aanvoelt en ze er lekker op kan liggen. Af en toe vervangen we dat grijze handdoekje even, omdat er te veel haken in zitten en omdat het vuil is geworden. Ik vond dat het nu weer tijd was voor een nieuw handdoekje: een nieuw jaar een nieuw kleedje. Overigens ligt Ebba er niet zo heel vaak meer op, omdat ze de voorkeur geeft aan haar hangmandje. Met het nietpistool van Heiko zijn vader erbij was het wederom een fluitje van een cent, om de nieuwe handdoek aan de plank vast te zetten. De oude handdoek ging eraf en eenzelfde nieuwe zat er binnen vijf minuten weer op. Vanuit haar hangmandje zag Ebba dat de paal teruggezet werd. Aan de blik in haar ogen meen ik te zien, dat ze er wel weer tevreden mee is.

´s Avonds belden we met Heiko zijn ouders. We hadden de laptop op het bureau geplaatst, zodat wij beiden goed in beeld waren en een groot deel van de kamer. Fijn hoor, dat we nu via de laptop kunnen beeldbellen. Die webcam heeft een veel groter bereik dan de camera van de telefoon. Heiko zijn ouders waren beiden weer opgeknapt van hun griep/ verkoudheid. Vorige week konden we niet met ze bellen, omdat ze geen stem hadden. Nu was dat gelukkig weer goed en konden we elkaar vertellen wat we de afgelopen week hadden beleefd. En uiteraard wat er voor de komende week op het programma stond. Natuurlijk volgen ze onze website nauwkeurig en weten ze zodoende al veel, maar toch… Het was weer een gezellig gesprek en we waren erg blij, dat we elkaar weer hadden gezien en gesproken.

En dan nog even de oplossing van de tien pennen. Gisteren had ik een plaatje geplaats van tien pennen, die in groepjes van 1-2-3-4 lagen en die door het verplaatsen van slechts één pen in de volgorde 4-3-2-1 moesten komen te liggen. Had je het in de gaten? Kwam je er snel achter of juist helemaal niet? Hieronder zie je de oplossing. De een na laatste pen van het groepje van vier stuks pak je er tussenuit en leg je tussen de eerste pen en de twee die erop volgen. En zo heb je ineens de pennen in de volgorde 4-3-2-1 liggen. Simpel toch?