Zoals de regelmatige lezer van onze blog waarschijnlijk inmiddels wel duidelijk is, wordt onze oven heel veel gebruikt. Regelmatig bak ik een taart, koekjes, brood of komt er een warme maaltijd, bijvoorbeeld in de vorm van een ovenschotel, uit de oven. Van al dat gebruik zie je langzamerhand wel de sporen aan de binnenkant. De zijkanten worden vuil, de bakplaten, de bodem en het glas van de ovendeur. En nee, meteen na het eten die oven weer helemaal schoonmaken is niet mijn ding. Maar vandaag vond ik het welletjes! Ik pakte die koe maar eens bij de hoorns! Eerst de oven van binnen bespoten met ovenreiniger, waarna ik een poosje moest wachten. In die tijd maakte ik de roosters en het glas van de ovendeur schoon.
Toen de ovenreiniger zijn werk had gedaan, kon ik met de binnenkant beginnen. Op de knieën ervoor! Een klus waar ik wel een paar uurtjes mee zoet was, want je wilt het dan immers ook goed doen. Geen half werk, want daar krijg je later weer spijt van. Met een sopje, doekjes, mesje en vier (!) schuursponsjes ging ik het vuil te lijf. Na de binnenkant en het glas van de deur moesten de bakplaten eraan geloven. Pas op het moment, dat ik tevreden was stopte ik ermee. Sommige plekjes wilden gewoon niet helemaal schoon. Die doe ik binnenkort nog maar eens met de ovenreiniger. Het gaf me wel een voldoening hoor! Een (nagenoeg) spik en span glimmende oven. Bijna weer als nieuw! Hmmm… Wat zal ik eens gaan bakken?
Wat nog wel eens vergeten wordt is het bijvullen van de vaatwasser. Nee, niet met het vullen van vuile vaat. Dat lukt ons wel zonder dat we erover na hoeven te denken. Het gaat dan met name om het vullen van de reservoirs voor glansspoelmiddel en vaatwasserzout. Waarom gebruiken we die twee eigenlijk? Het glansspoelmiddel is er met name voor, dat tijdens de laatste verwarmde cyclus van de vaatwasser de waterdruppels, die op de vaat zijn achtergebleven, opgelost worden. Op die manier hoeft de vaat, als de vaatwasmachine klaar is, niet met de hand nog te worden afgedroogd. Vaatwasserzout bevat onder andere speciale antiklonteringsmiddelen, die ervoor zorgen, dat zout van de vuile vaat niet gaat samenklonteren als die nat wordt en daardoor de waterontharder kan blokkeren. Die antiklonteringsmiddelen zitten namelijk niet in gewoon zout. Na het vullen van beide reservoirs kan onze vaatwasser er weer een poosje tegenaan!
Toen we gisteren een eindje gingen rijden door winterwonderland, we waren nog maar net van huis weggereden, keken we beiden ineens heel vreemd op. Voor onze ogen, langs de autoruit en over de ruitenwissers, liep een muisje! Toevallig had Heiko me net daarvoor laten zien, dat er sporen van een muisje onder de motorkap waren. Er lag namelijk voer, wat ik in het vogelhokje had gelegd voor de vogels, onder de motorkap van de Volvo! Dat kon daar alleen maar naar toe gebracht zijn door een muis. Heiko had al eerder sporen gezien, maar dacht ,dat de muis inmiddels “verhuisd” was. Zeker na de lange reis met de Volvo naar Nederland. Gisteren bleek, dat hij er naast zat met zijn gedachten! De muis was er nog en wandelde voor onze ogen heen en weer over de voorruit.
We stopten meteen om de muis te proberen te vangen of weg te jagen, maar daarvoor kregen we de kans niet. Het beestje was zo ontzettend snel en zo klein, dat hij ergens in een opening in de carrosserie verdween. Of de muis daarna op de weg terecht is gekomen en de vrije natuur in is gegaan, of dat hij toch weer een warm plekje heeft opgezocht onder de motorkap weten we niet. Op zich hebben we niets tegen muisjes, maar ze moeten de boel niet vernielen! Helaas was dat wel het geval. In de binnenbekleding van de motorkap, die ter isolatie dient, ontdekten we een gat en andere beschadigingen. Overduidelijk van een muisje. Kijk, dat is natuurlijk niet de bedoeling! Daarom zette Heiko vandaag een muizenval onder de motorkap van de Volvo. Daarin kwam een beetje pindakaas. Morgen maar eens zien of de muis gevangen is.
Om nog even terug te komen op ons kleed, dat in de sneeuw was gelegd. We hebben de indruk, dat er toch wel een beetje vuil uitgetrokken is. Geen gigantisch verschil, maar als je positief wilt zijn… Het kleed ligt onder de schommelstoel. Daar waar je de voeten elke keer neerzet als je op de schommelstoel zit, was het kleed donkerder dan op dezelfde plek aan de andere kant van het vloerkleed. Aan de achterkant van de schommelstoel zeg maar. Met het kleine verschil is de test met het reinigen van een vloerkleed in de sneeuw min of meer een klein beetje gelukt. Of het nu door de sneeuw komt of door de vorst of door het uitkloppen nadien: dat weten we niet. Het kleed heeft een nachtje kunnen drogen in de tvättstuga en ligt nu inmiddels weer in de kamer onder de schommelstoel. We zien het nog even aan en als het toch niet voor de volle 100% naar tevredenheid is, volgt alsnog een schrobbeurt met schoonmaakazijn.
“Elke dag weer een beetje…” Dat geldt uiteraard voor het hout dat buiten ligt, om gezaagd en gekloofd te worden. Vanochtend had Heiko de stukken hout, die hij gisteren nog binnen had gelegd, gekloofd. Vanmiddag had hij weer een aantal stammen in stukjes gezaagd met de Husqvarna motorzaag en deels binnengebracht. Buurman Erling had ons in december twee stapels hout gebracht en deel een is nu zo´n beetje helemaal verzaagd tot hapklare brokken. Die kunnen in de garage gekloofd worden. Daar staat alweer een mooie voorraad te wachten, voor bijvoorbeeld morgenvroeg. Mocht dat heel voorspoedig gaan, dan ligt er buiten nog een stapel klaar om gekloofd te worden. Dan moet het gekloofde hout vervolgens nog eens in de houtstek gestapeld worden… Het gaat misschien niet snel, maar het gaat wel vooruit. Allemaal voor een goed doel uiteraard: warmte in ons huis voor de winter van 2022-2023.
Over het nieuws in Zweden is momenteel voldoende te schrijven, maar daarvan is best veel negatief. Vanzelfsprekend gaat er veel aandacht uit naar de forse toename van het aantal Corona besmettingen. Een logisch gevolg van die vele besmettingen is, dat de maatregelen aangescherpt worden. Nou ja, aangeschérpt? Zo heel “scherp” zijn ze hier eigenlijk niet te noemen. Ieder land kiest voor een aanpak, die het beste bij de omstandigheden in dat land past. Daarbij komt, dat de Omikron variant blijkbaar wel erg besmettelijk is, echter niet enorm ziekmakend is. Inmiddels denken wij, dat het een kwestie van tijd is voordat iedereen een keer corona heeft gehad. Verder is het een drama voor wat betreft de stroomprijs. De prijs voor een kilowattuur stroom heeft alweer een record gebroken en voor vele ondernemers, waaronder bakkers, heeft dat als gevolg, dat ze geen winst meer maken. Hun winst zien ze verdwijnen richting de leverancier van elektriciteit. Niet alleen ondernemers, ook de particulieren voelen het in hun portemonnee.
Ergens begrijp ik het niet. Er komen steeds meer zonnepanelen op de daken van huizen en grote hoeveelheden in het veld én er komen steeds meer windmolens: hoe kan het dan nu zo zijn, dat er zo´n schaarste is aan stroom? Er wordt immers meer en meer stroom opgewekt. Het blijkt, dat Zweden heel veel stroom exporteert naar het buitenland! En daar liggen natuurlijk contracten aan ten grondslag. Daar kun je niet zomaar onderuit. Misschien iets te optimistisch geweest bij het verkopen van het aantal kilowatt stroom? Als we verder kijken naar het dagelijkse nieuws zien we hier ook moord en doodslag voorbijkomen, fraude met rijbewijzen en vaccinatiebewijzen, aanrijdingen, vertragingen of zelfs uitval van de treinen en kritiek op de regering. Dat laatste is denk ik in ieder land het geval. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind. Degene die beslissingen moet maken, doet het nooit goed. Althans niet voor iedereen. Dat is een vast gegeven. We maken er verder maar geen woorden aan vuil en blijven gewoon genieten van de kleine en grote dingen om ons heen. Zoals het pimpelmeesje, dat op het keukenraamkozijn zit en naar binnen kijkt. Waarschijnlijk zegt hij of zij daarmee “Dank je wel voor de lekkere zonnepitten”.
O. brrrrrr. Één van de meeste vervelende klussen, de oven schoonmaken. Nu heb ik hier een op ooghoogte, maar dan nog. Afijn, als ie dan weer schoon is kan ik er erg van genieten. In Gafsele moet ik met frisse tegenzin ook op de knieën.
Mooie foto van het meesje.
Groetnis uut Fryslân
Gelukkig ben ik niet de enige die dat klusje kan missen als kiespijn 😉 En wat je zegt, Rinske: nu hij weer schoon is ben ik er superblij mee!
Hälsningar från Ödarp 🙂