Oudste kleinzoon jarig op “Dag van de Aarde”

En alweer was het feest in de familie. Vorige week was de jongste zoon, Jelte van de oudste dochter Elise en schoonzoon Gert jarig en vandaag hun oudste zoon, Daan! Hij werd 4 jaar jong! Via een videochat konden we hem feliciteren. Elise had, op ons verzoek, gezorgd voor een cadeautje en die werd in het video-telefoongesprek uitgepakt. Meteen daarna werd er ook mee gespeeld. Heel mooi om te zien, dat het in de smaak viel, maar dat wist Elise als moeder natuurlijk als geen ander. Het is een soort Lego of Meccano, maar dan net even anders: Clics. Je kunt er in ieder geval huizen van bouwen, maar ook dieren of een tractor. En ze kunnen er ook sámen mee spelen. Heel fijn om op deze manier dochter Elise en de kinderen weer even te zien. Ons gebruikelijke ritje in april naar Nederland ging niet door vanwege het coronavirus, dus het is al enige tijd geleden dat we elkaar voor het laatst live hebben gezien.

Over Corona gesproken: Elise was net terug van school toen we belden. De minister heeft besloten, dat de scholen weer open kunnen, maar wel met een heleboel voorwaarden. Zo mag de lerares niet bij de kinderen komen, maar zit tussen de klas en de lerares een lage kastenwand. Zij mag zich alleen achter die kastenwand bewegen. De lerares heeft ook een eigen ingang tot het lokaal. De kinderen moeten meteen vanuit de auto naar binnen, voordat ze eindelijk in de klas zitten moeten ze meerdere keren hun handjes desinfecteren, ze mogen niet op het schoolplein blijven spelen en tas en jas moet mee in de klas. Ouders mogen niet mee naar binnen. Overigens mag de klas maar voor de helft gevuld zijn. Dat betekent, dat de helft van de leerlingen op maandag en donderdag les krijgt en de andere helft op dinsdag en vrijdag. De woensdag is wisselend voor de ene groep en de week erna voor de andere groep. Kortom een heel gedoe en Elise werd er niet blij van. Want, voor het groepje leerlingen dat op de bewuste dagen niet naar school kan, blijven de video leeropdrachten van toepassing. Dat wordt dus een drukke bedoening. Hoe hebben ze het kunnen bedenken?!? Wij wensen Elise heel veel sterkte bij het lesgeven de komende maanden. Hoe het er voor de jongste dochter in Rotterdam uitziet weten we nog niet. Dat zullen we binnenkort wel horen.
 
Met al die verjaardagen op afstand blijven we overigens wel aan het gebak eten. We eten natuurlijk op afstand een gebakje mee met de jarige. Alleen waren dat er nogal een aantal de laatste weken. Naast verjaardagen eveneens huwelijksdagen… Voor vandaag, op de verjaardag van Daan, had Joke een kwarktaart gemaakt. Voor mijn verjaardag had ik een cadeau van mijn ouders gekregen: een doos vol lekkernijen. Daarin zat ook een pakket voor het maken van een kwarktaart. Mét trouwen ook de kwark én slagroom. Die kwam vanochtend bij de koffie. Een heerlijke aardbeien kwarktaart, uiteraard ook met een toefje slagroom op het puntje gebak. Hij smaakte goed, alleen is zo´n grote taart wel een beetje veel voor één verjaardag of huwelijksdag. We eten er een paar dagen van! Nou geloof ik dat kwark erg licht is en best gezond. Toch?

Toen ik de winterbanden wisselde voor de zomerbanden zag ik, dat de remblokken van Joke haar auto erg versleten waren. Bij de achterwielen wel te verstaan. De voorste remblokken waren vorig jaar vervangen. Nu was het hoog tijd voor de achterste. Vandaag kon ik bij de garage terecht voor dit klusje. Het duurde ongeveer een uur en het was schitterend weer. Wat doe je dan? Ja, het uurtje besteden aan een wandeling in en door Aneby. Zoals aangegeven was het klusje daarna inderdaad geklaard en kon ik de Hyundai weer meekrijgen. De monteur vertelde me nog wel, dat hij gezien had dat er rechtsachter een veer kapot was. Die hing er nog wel aan zei hij, maar functioneerde niet meer. Bij een Apk-keuring zou de auto erop afgekeurd worden. Oké, meteen maar een afspraak gemaakt, om die ook te vervangen. Gelukkig kon dat morgen al. Overigens bevestigde de monteur, dat de remblokken volledig versleten waren. Blij dat dit weer verholpen is en dat we weer veilig kunnen rijden. Sinds enige tijd gaan we naar de garage van de keten Mekonomen in Aneby. Daar kunnen we snel terecht en worden we vriendelijk en goed geholpen.

´s Middags hebben we samen nog een uurtje een paar kruiwagens hout vanuit de container naar de nieuwe houtstek verhuisd. Het is nu echt heel duidelijk, dat de container leger wordt. Waar Joke eerst nog haar twijfels had of alles wel in de nieuwe houtstek zou passen, is ze er nu toch wel van overtuigd, dat het past. Sterker nog: er blijft zelfs ruimte over! En dat betekent, dat ik nog aan het bomen zagen kan. Leuk man! Inmiddels wel een beetje laat in het seizoen, maar ja eerder was er ook geen tijd. Er zijn nog een paar bomen op onze grond aan te wijzen op, die omgezaagd kunnen worden. Daarmee komt het houthok wel vol verwacht ik. En als ik straks weer aan het werk ga en regelmatig bij de GFT stortplaats kom, dan vind ik altijd wel weer iets wat kan branden.

Elk jaar wordt het op 22 april over de hele wereld gevierd: Dag van de aarde. Deze dag werd in 1970 opgericht door de Amerikaanse senator Gaylord Nelson, om ons te helpen herinneren, dat we aandacht besteden aan de grote milieuproblemen die er in de wereld bestaan. De viering van de dag is het grootst in de Verenigde Staten, maar wordt ook in kleine hoeveelheden gevierd in Zweden. Vandaag zouden we meer moeten stilstaan bij de invloed van de mens op de aarde. En vooral hoe het beter kan: door duurzamer te leven en minder te consumeren. “Zouden”, want hoeveel mensen zullen dit daadwerkelijk doen? Dit is de vijftigste keer dat het wordt gevierd. Het thema van dit jaar is Climate Action. De viering vindt vooral digitaal plaats met online documentaires, lezingen en optredens om aandacht te vragen voor klimaatverandering, want met tijdelijk minder files en vliegtuigen (door het coronavirus) zijn we er nog niet. “Verbeter de wereld, begin bij jezelf,” luidt de slogan van de “Dag van de Aarde”. De betekenis van het woord wereld maakt duidelijk, dat het geen losstaande entiteit is waar wij toevallig in leven. Wereld komt van de Proto-Germaanse woorden weraz en aldiz, samengevoegd tot weraldiz. Weraz betekent man of mens en aldiz betekent tijd. De wereld is met andere woorden “het tijdperk van de mens”. En we willen dat tijdperk natuurlijk graag nog wat langer laten duren…