Vandaag stond in het teken van het opruimen en ordenen van een ruimte in het pand van Heiko´s baas Örtengren. De ruimte waar ze altijd met elkaar frukost (ontbijt) en lunch eten, oftewel de “fikarummet”. In het Nederlands gewoon kantine of koffiekamer. In die ruimte staat al heel lang een bureau en daar werd van alles en nog wat opgelegd. En als er eenmaal iets ligt komt er vanzelf iets bij en nog meer en vervolgens kun je gaan stapelen, om er nóg meer op kwijt te kunnen. Dat was het geval. Ondertussen kon je er geen kopje meer op kwijt, zonder dat je die ook meteen kwijt was onder en tussen de andere spullen.
Verder stonden er een aantal dozen in de ruimte, met spullen van een eerdere verhuizing. Tenslotte was het een tijdje geleden, dat de ruimte voor het laatst was opgeruimd en schoongemaakt. De hoogste tijd voor een beetje orde en netheid. Heiko had voorgesteld, om van deze ruimte een kantoor te maken, waar alle administratie uitgevoerd kan worden en alle ordners met offertes, facturen en overige administratie gearchiveerd kunnen worden. Dat plan voor de kantoorruimte hadden Heiko en ik vorig weekend samen uitgewerkt en is maandag met Örtengren besproken. Vanwege gebrek aan ruimte staan de ordners nu op diverse plekken in het pand. En dat terwijl hij behoefte had aan meer structuur. Stap één was volgens ons het inrichten van een kantoor, waar hij alles bij de hand heeft en hij niet langer hoeft te zoeken naar mappen en spullen. Tevens een plek, waar hij even rustig kan zitten zonder gestoord te worden als hij bijvoorbeeld een offerte moet uitwerken. Hij omarmde het voorstel en zodoende konden wij samen met Örtengren vandaag aan de slag met die ruimte.
We begonnen uiteraard met het leeghalen van de ruimte, om in ieder geval zelf ook een beetje werkruimte te krijgen. Alle stoelen eruit en de ronde tafel, zodat we bij de rest konden komen. De vele grote dozen met spullen zette Heiko elders neer. Er was geen tijd om alles uit te zoeken, dus was dat een kwestie van verplaatsen. Vervolgens maakten we het bureau leeg. Het bleek een mooi notenhouten bureau te zijn! “Een echte directeursbureau” zoals Örtengren het zelf noemde. Hij verheugde zich er al op, dat hij daar straks kan zitten. Boven dat bureau maakten we een lange plank, waar heel veel ordners op kunnen komen te staan. Mooi overzichtelijk én in een oogopslag te pakken. Op de plek waar de dozen stonden, wilde Örtengren graag twee brede lange planken waar hij ook spullen op kan leggen. Een kleine rondgang door het pand leverde de benodigde materialen op en met een zaag, hamer en accuboormachine werd dat in elkaar gekunsteld.
De baas liet ons overigens zoveel mogelijk onze gang gaan, maar kwam af en toe even kijken hoe het ging. Hij werd meer en meer blij van hetgeen we deden. Terwijl Heiko aan klussen was maakte ik het aanrecht leeg en schoon. De laden en kastjes onder het aanrecht ook. Daarna kwam alles er gesorteerd en gegroepeerd weer in. Nadat dat klaar was nam ik het raam mee in de schoonmaakronde, alsmede de keukenkast. In die kast maakten we een extra legplank, zodat daar ook weer ruimte ontstond voor bijvoorbeeld de koffie en de filterzakjes. Daarmee kan het aanrecht leger blijven. Als laatste veegden we de vloer aan en hebben we die gedweild. Toen de vloer droog was hebben we de stoelen en het tafeltje er eerst even weer ingezet, op verzoek van Örtengren. De administratie kan op dit moment nog niet verhuisd worden, omdat hij midden in een factuurcyclus zit. Zodra dat achter de rug is zal hij zijn kantoor in gebruik gaan nemen. Wij kunnen het niet verder voor hem inrichten, want dan zou hij niets terug kunnen vinden. Het verhuizen van de ordners en overige papieren moet hij echt zelf doen. Hij was zichtbaar tevreden met het resultaat. Trots als een pauw zette hij de eerste ordners op de plank boven het schone bureau.
Je kon trouwens aan hem zien dat hij erg moe was. Het was een hele drukke week, mede vanwege de vele grafstukken die hij heeft gemaakt voor Allerheiligen. Niet alleen het maken ervan, maar ook het verzamelen van de benodigde materialen én uiteraard de tijd die het kost om de vele klanten deze grafstukken weer te verkopen. Daarnaast zal de op stapel staande verhuizing van zijn administratie ook misschien enige druk op hem leggen. Tegen drie uur waren we weer thuis en keken we met een tevreden gevoel terug op deze actie. De actie was overigens een vriendendienst. Het succes van het werk loopt hem een beetje over de schoenen en wij vinden dat iemand die zó hard werkt en zó goed is voor anderen, wel een beetje steun mag krijgen. Gelukkig wordt dat enorm gewaardeerd. We kregen zelfs een boeketje bloemen mee!
We waren beide moe van hetgeen we allemaal hadden gedaan. Niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. En dat laatste voornamelijk voor mijzelf. Hoe lang was het al niet geleden, dat ik voor het laatst met iemand Zweeds had gesproken? En dan vandaag met meerdere mensen: Heiko´s baas, Lotte die in zijn bloemenwinkel werkt en een paar bezoekers. Dat is best vermoeiend, maar zeer zeker ook ontzettend leuk om weer te doen. Op de terugreis werden we nog verrast door drie van de vijf reetjes, die Heiko onlangs ook had gezien. In eerste instantie keken ze net zo nieuwsgierig naar ons, als wij naar hen. Tot er eentje zich omdraaide. Toen renden ze alle drie tegelijkertijd richting het veilige bos. Leuk ze weer even gezien te hebben.
Een bijzonder berichtje in de krant van gisteren: “Een vrachtwagen is in het water beland in Mariannelund, nadat een brug het begaf.” De vrachtwagen reed van de brug, een kleine stenen exemplaar, het water in, nadat een gedeelte van de brug was ingestort. Het gaat over een kleine brug bij een park in Mariannelund dat is bezweken. De brug begaf het en de vrachtwagen belandde op zijn kant in een vijver, volgens een woordvoerder van de reddingsdiensten. Die vertelde eveneens, dat er op het moment van het ongeval twee mensen in de vrachtauto zaten en gelukkig geen van hen gewond raakte. De berging duurde nagenoeg de hele dag. Er was namelijk een kleine hoeveelheid hydraulische olie uit de vrachtwagen gelekt en de reddingsdienst hadden een rubberslang in de rivier gelegd om de verspreiding van de olie tegen te gaan. De tank van de vrachtwagen moest geleegd worden (diesel) voordat deze kon worden geborgen. Het werd moeilijker om de truck te bergen, omdat die vrij ver van de weg was komen te liggen. Hoe het mogelijk was, dat de brug instortte was niet duidelijk. Het zal je gebeuren!
