Een paar weken geleden was Heiko naar Eksjö gereden, om een in Zweden wonende Fin te helpen met het opruimen van omgewaaide bomen in zijn bos. Dat leverde een tevreden Fin op en een drietal aanhangertjes vol met hout. De eerste aanhanger vol nam Heiko meteen aan het einde van die “werkdag” mee. Hij nam zoveel mee als de veren van de aanhanger aankonden. Later reed hij nóg een keer heen voor vrachtje twee en toen we naar Nässjö waren om zijn nieuwe bril op te halen kwamen we er nagenoeg langs en namen we de laatste vracht mee. Alles is eerst op een grote stapel gegooid, nabij de plaats waar het gezaagd en gekloofd gaat worden, waarna het allemaal gestapeld gaat worden. Het is inmiddels een behoorlijke stapel geworden, maar het is nog niet het laatste hout dat gehaald is. Ondertussen heeft de Finse man uit Eksjö opnieuw een signaal gegeven, dat hij wederom hout heeft liggen voor ons.
Tot onze grote verrassing kregen we, terwijl we in Nederland waren, ook nog een foto van Heiko zijn collega´s. Die waren bij een klant in Tranås bezig geweest om een grote boom om te zagen. De stam hadden ze in blokken gezaagd en in de bijgevoegde tekst schreven ze dat dit hout voor Heiko was en dat zij er zo voor zorgden, dat wij de komende winter niet in de kou hoefden te zitten! Dankjewel fijne collega´s!
En wat schetste onze verbazing? Een dag later opnieuw een berichtje met een foto van een stapel hout. Een van de collega´s had bij hem thuis een berkenboom omgezaagd zo te zien en ook dat hout was voor Heiko! Volgende week zal Heiko met een lege aanhanger bij de klant én bij de collega langsrijden om het hout op te halen. Nou, met dit alles én hetgeen er nog vanuit Eksjö én uit eigen tuin gaat komen, komen wij de winter van 2020 – 2021 wel door!
Heiko´s laatste betaalde klusje voor de reis naar Nederland was trouwens nog een hele inspannende. Bij twee geschakelde woningen moest de gezamenlijke heg verwijderd worden. De heg was zo te zien al enige jaren oud en flink uit de kluiten gewassen. Verwilderd zeg maar gerust en dat leidde ertoe, dat het model eruit was én er enkele stammen dood gingen. De wortels zaten echter nog heel goed verankerd in de grond en het kostte hem en zijn collega Jonas behoorlijke moeite om alles uit de grond te halen. Met een takkenzaag, een scherpe steekschep en met een lang breekijzer lukte het hun samen. Alles werd op de aanhanger geladen en een overvolle aanhanger werd tot twee keer toe afgevoerd naar de vuilstort. Daarna werd de opengebroken grond verbeterd, door er twee grote zakken met turfmolm doorheen te mengen. De volgende dag kon Heiko er opnieuw naar toe om de stekken voor de nieuwe heg te poten. Het werden 36 stekken van een ligusterheg, die om de 35 cm hart op hart geplant werden en afgeknipt waren op 40 cm hoogte.
De ene buurvrouw van dik in de 80 jaar kwam nog even kijken. Ze twijfelde of dat wel de stekken waren die ze ter plekke bij Örtengren had uitgezocht. Die waren namelijk veel hoger! Ja, dat klopt kon Heiko haar vertellen, maar nu zijn ze alvast gesnoeid op 40 cm, zodat ze volgend jaar daar gaan vertakken en er een mooie dichte heg gaat ontstaan. Overigens was de andere buurvrouw de dag ervoor al bij hen gekomen, om hen te wijzen op de pruimenboom in haar tuin en de heerlijke pruimen die daaraan hingen. Ze mochten zoveel eten en meenemen als ze wilden. Ze waren super zoet en ze aten er voldoende van. De volgende dag hadden ze geen problemen met hun stoelgang… Heiko had er ook een aantal voor mij meegenomen en ze waren inderdaad goed gerijpt en bevatten veel suikers. Echt lekker!
We hebben trouwens ook een nieuw Zweeds woord geleerd deze week. Misschien ongemerkt wel meer, maar deze viel op en wordt meteen goed onthouden. Op Marketplace stond namelijk een advertentie voor een stoepbord. We vonden de Zweedse benaming voor zo´n ding wel een hele leuke: een “trottoarpratare” of een trottoirprater zeg maar. Grappig toch? Nog een aanwinst voor onze Zweedse woordenschat is het volgende woord: “djungeltelefon”. Toen we dat woord lazen moesten we er even goed over nadenken. Heb je het al door? Het woord werd gebruikt in een communicatie over iemand die ziek was en het zelf rechtstreeks wilde vertellen. Niet via geroddel of het geruchtencircuit. De “djungeltelefon” is het Zweedse woord voor de Nederlandse “tam-tam”. Leuk hé, net Surinaams.
