Geheel boven verwachting, althans voor ons, bleek een goede vriendin van ons ineens heel dicht bij ons in de buurt te zijn! Ik had haar vorige week een berichtje gestuurd, dat het hier sneeuwde en toen schreef ze terug “Hier ook!”. Bleek dat ze in Hult was, een klein plaatsje bij Eksjö. We kwamen verder in gesprek en toen bleek, dat ze een paar dagen eerder onverwachts een telefoontje had gekregen van twee vriendinnen, die in Zweden wonen. Die waren een paar daagjes in Nederland. Ze vroegen of ze het leuk zou vinden om af te spreken. Dat gebeurde en ze spraken honderd uit. Op enig moment vroegen die vriendinnen: “Waarom ga je eigenlijk niet gezellig met ons mee naar Zweden?” Tja, waarom niet eigenlijk? Op de terugreis zouden de beide vriendinnen haar dan oppikken. Thuis regelde ze, dat de afspraken voor de komende twee weken werden verplaatst en er werd snel een koffertje ingepakt met benodigde spulletjes. En zo kwam het dat ze geheel onverwachts in Zweden was!
Ze kon bij die vriendin wonen in een geheel verbouwde, verwarmde en goed geïsoleerde “pipo-keet”, die daar op het erf staat. Voor het toilet en de douche kon ze gebruik maken van de faciliteiten in het huis van de vrienden. Super geregeld! Ze kon er twee weken blijven als ze dat wilde. In de eerste week bezocht ze vrienden en bekenden. En vandaag kwam ze bij ons! Vanochtend om tien uur stond ze bij ons in de keuken. Het was alweer enige tijd geleden, dat we elkaar hadden gezien en gesproken en daarmee werd er veel bijgepraat. Bij de koffie had ik verschillende soorten gebak gepresenteerd en aangezien alle stukken er zo lekker uitzagen, werd van alles een stukje geproefd. Het assortiment bestond uit worteltjestaart, walnotentaart en rabarbertaart. Van alle drie had ik een paar stukjes uit de diepvries gehaald. Op de foto is de helft al op! Bij het tweede kopje koffie kwamen ook de, gisteren gebakken, kniepertjes aan de beurt. Die werden goedgekeurd, met name die met kaneel erdoor.
Tegen twaalf uur gingen Heiko en onze vriendin even aan de wandel. Ze mag heel graag wandelen en ze had haar wandelschoenen dan ook meegenomen. Ik ken de route die ze wilden lopen en wist dat het vandaag voor mijn lichaam geen goed idee zou zijn om die te lopen. Zij reden naar de Pukaberg, op ongeveer tien minuten rijden vanaf ons huis. Daar beklommen ze de berg, om aan het einde van het smalle bospaadje te genieten van het prachtige uitzicht. Ze zag dat er een brievenbus aan een boom hing en wist dat daarin een gastenboek zou zitten. Daarop pakte ze die eruit en schreef er iets in. Na een paar foto´s en even genieten van het moment, liepen ze terug naar de auto en kwamen ze terug naar Ödarp. Daar had ik intussen een pan met tomatensoep gekookt en broodjes klaargemaakt. Na zo´n wandeling mag de inwendige mens immers niet vergeten worden! De lunch viel er goed in, waarna we ons weer verplaatsten naar de woonkamer. We bleven praten…
Terwijl ze bij ons was kreeg ze een berichtje van haar vriendin. Die zou namelijk rondvragen en informeren of er deze week iemand vanaf hier (terug) zou gaan naar Nederland en waarmee ze mee kon rijden. Ze was uiteindelijk bij de vriendinnen in de auto gestapt en had geen eigen vervoer. In het bericht stond, dat het vervoer voor de reis terug naar Nederland geregeld was. Toppie! Woensdag of donderdag gaat ze weer naar het zuiden. Wat heeft zij een leuk avontuur beleefd! Zo zit je thuis en zo zit je bij ons aan tafel! Na de thee, het was al drie uur geweest, besloot ze om weer terug te keren naar haar logeeradres. Het was een gezellig bezoekje en trouwens: wij vonden de chocolaatjes heel lekker en Ebba vond de vissnoepjes heerlijk!
“We hebben “haar” naam bewust niet genoemd, omdat ze nog hier is…”
Even na haar vertrek, het was nog geen half vier, ging in huis de verlichting aan. Het begon te schemeren. Eigenlijk was het de hele dag een beetje grauw geweest. Toch hadden we aan het eind van de ochtend de verlichting in de kamer uit gedaan, het duurde echter niet lang of het moest wel weer aan. Maar niet alleen dáár ging er licht aan. Eveneens op de veranda werd het lichter. Vanochtend had Heiko namelijk de kerstverlichting alvast weer opgehangen. Langs de wanden van de veranda. Het is nu immers alweer zo vroeg donker, dat het wel weer kan. Zo veel sfeer… Gezellig hoor!
In de herfst maken veel mensen hun tuin winterklaar. Wij ook. Maar van al die orde en netheid worden de dieren in je tuin eigenlijk niet zo blij. Wist je dat? Zo houden egels meer van rommelhoekjes waar ze ‘s winters in weg kunnen kruipen. En van uitgebloeide planten: vol hapklare zaden. Door juist weinig te doen help je dieren en planten de winter door. Als dat geen goed nieuws is? Een paar eenvoudige ideetjes: * Heb je veel snoeihout, takken en ander spul? Gooi alles op een hoop(-je) en maak er een schuilplek voor insecten en egels van. De vertering in de hoop gaat in de winter gewoon door. Door de warmte die daarbij vrijkomt, is het een fijn warm plekje om te overwinteren. * Egels gaan in winterslaap. Maak van een oud omgekeerd krat of wat planken een ruimte waar zij zich in kunnen terugtrekken.
* Misschien ziet het er wat rommeliger uit, maar de vogels en insecten in je tuin zullen je dankbaar zijn, wanneer je uitgebloeide bloemen laat staan. In de winter zijn zaden voor veel vogels een voedzame snack. Voor veel insecten zijn de stengels een mooi beschut plekje om te overwinteren. * Nu het broedseizoen voorbij is, kun je de nestkastjes schoonmaken. Doe dit voor de eerste koude nachten, want dan gebruiken vogels zo’n kastje graag als slaapplek. Je maakt ze schoon door de oude nestjes eruit te halen en de boel even goed uit te borstelen met water. Daarna laten drogen, eventueel repareren en weer ophangen.
Ohhh… Is ze niet schattig? Het is Peppa Pig, een animatieserie op televisie. Hier in Zweden kennen we haar onder de naam “Greta Gris”, gris is varken. Ze is momenteel een grote favoriet onder kinderen. Het programma is echter niet alleen geliefd bij kinderen: de meeste volwassenen kunnen zich herkennen in een van de andere charmante leden van het gezin “Gris”. Of dat de sleutel is tot het succes van het programma? In ieder geval woont er ook een grote fan in Tranås! Iemand heeft namelijk zijn of haar auto volledig in de stijl van Greta Gris omgetoverd. Hoe bijzonder! Nee, mooi is het (naar mijn mening) niet, maar wel oh-zo-grappig! “Nöff – Nöff…”
