Wat gaat de tijd toch ontzettend snel. Het vorig jaar was Heiko in Nederland om het huwelijk van de jongste dochter bij te wonen. Een jaar geleden alweer, dat zij met haar Peter in het huwelijksbootje stapte. Het was toen, net als nu, een prachtige zonnige dag. Wanneer we naar Nederland hadden kunnen gaan met Heiko zijn verjaardag, waren we zeker ook bij hen langs gegaan. Nee, niet haar hun tweetjes, want inmiddels zijn zij de trotse ouders geworden van een prachtige zoon, Noud. En dat allemaal is in een jaar gebeurd. Als we weer naar ze toe kunnen gaan we nog een keertje toosten op hun eerste huwelijksdag. Nu konden we slechts een kaartje sturen, welke trouwens wel op tijd werd ontvangen. In tegenstelling tot de kaart(en) van Pasen. Die waren een week eerder verzonden en op dezelfde dag bezorgd. Een week te laat… Beter laat dan nooit en dat houden we ook aan met betrekking tot het toosten!
De borden waren aan de palen gemonteerd, de verf was droog, de kit was droog en de borden zaten goed vast. Hoog tijd om de plaatsnaamborden langs de openbare weg te plaatsen, om zo de plaats Ödarp eindelijk een gezicht te geven. Aan onze weg, wegnummer 1047, liggen een aantal dorpjes. Vlak bij ons liggen de plaatsen Askeryd, Bordsjö, Västorp, Edhult en nog een paar. Maar Ödarp stond niet op de kaart én was niet herkenbaar voor passanten over de weg 1047. Maar ja, Ödarp bestaat wél! Wij wonen daar onder andere. Het vakantiehuis van de dames uit Stockholm valt ook onder de plaats Ödarp, verder het huis waar de vader van die twee dames is geboren en een huis een mooi eindje verderop. Op een heuvel. Voor zover onze informatie strekt bestaat het dorp dus uit vier, verspreid liggende, huizen.
Wij hebben de borden ongeveer 100 meter vóór ons huis geplaatst, komend vanuit het zuiden én zo´n honderd meter voorbij ons huis in noordelijke richting, richting Tranås. Gewapend met een schep en een grondboor heb ik een gat gegraven, geboord in de, rijkelijk met stenen vermengde, grond. Na drie pogingen in de bermen had ik de juiste plaats te pakken en kon ik een gaatje maken, waar de paal in kon zakken. Een paar stenen onder in het gat langs de paal om het stevig te maken, zand erbij en ook bovenop weer de nodige keien en grond.
Iedere verkeersdeelnemer kan nu zien dat hij/ zij de plaats Ödarp binnenrijdt en even later weer uitrijdt. Aan de achterkant van Ödarp staat namelijk “Vi Ses! ” – Tot ziens! Onze bijbedoeling van de plaatsnaamborden is, om de chauffeurs te laten weten dat het hier een bebouwd(e) wereld(je) is en men iets voorzichtiger met de rechtervoet mag zijn. Voor ons, maar vooral ook voor ons katten Jikke en Ebba. Of het enig verschil maakt…? We zullen zien. Het is in ieder geval leuk, dat Ödarp nu op de kaart staat.
Vrijdagmiddag stuurde Heiko mij een foto. Van plantjes, die zijn baas te koop had. Een heel rek vol met geraniums in diverse vrolijke kleuren. “Nog iets voor ons bij?” Natuurlijk wel, maar meteen dacht ik aan het vorig jaar. Toen hadden we ook al vrij vroeg plantjes gekocht, terwijl we nog af en toe nachtvorst hadden. Als ze ergens niet over kunnen is het nachtvorst. De eerste twee aankopen van zo´n tien plantjes per keer konden we na enkele dagen weggooien, omdat ze bevroren waren geweest. Ze zagen er namelijk een beetje “glazig” uit. De derde serie bleef goed, omdat het op dat moment warmer was. Met dat in mijn achterhoofd had ik mijn twijfels over een aankoop. We hebben ook nu nog te maken met nachtvorst namelijk. Toch heeft Heiko een tray meegenomen, in onze favoriete kleur. Poten of in potten ergens neerzetten doen we nog niet. Ze mogen overdag genieten van het zonnetje en de warmte en ´s avonds en ´s nachts gaan ze weer naar binnen, in Heiko´s werkplaats. Als het ook ´s nachts warmer wordt mogen ze definitief naar buiten. Het is een mooi vooruitzicht, want zeg nou zelf: ze zijn toch schitterend?
Dat vonden wij ook van de plantjes in het vijvertje. Daar komen de eerste gele bloemetjes open en spreiden daarmee eveneens vrolijkheid in en rond de vijver. Het is de Gewone Dotterbloem. “De bloemen van deze plantjes zijn felgeel van kleur en verschijnen van april tot juni. De bladeren zijn heldergroen en bijna rond van vorm. De Gewone Dotterbloem kan als waterplant en als borderplant gebruikt worden. Wel vraagt deze tuinplant vochtige grond en een lichte zonnige standplaats. De bloemen van deze plant zijn veelal de eerste bloemen die in het voorjaar te zien zijn. Het blad ontwikkelt zich pas goed na de bloei. Het plantje zal uiteindelijk ongeveer 40 cm hoog worden en staat bij voorkeur in de zon of halfschaduw. De plantdiepte voor deze waterplant in een vijver bedraagt +10 tot -10 centimeter ten opzichte van de waterspiegel.” Er staan behoorlijk veel van deze plantjes aan de rand van het watertje en daarmee denken wij, dat er binnen niet al te lange tijd nog veel meer geel te zien zal zijn. Kom maar op!
Via WhatsApp hadden we contact met Phaedra, de vrouw van Riks. Zij wonen sinds december 2018 in Flisby, vlak bij ons. Ondanks regelmatig contact via berichtjes op de telefoon, hadden we elkaar al een hele tijd niet gezien of gesproken. Phaedra en Joke nog wel eens, na haar operatie. Vandaag was het mooi weer en zouden we veilig en coronabestendig buiten kunnen zitten en even weer eens gezellig bijpraten. We kozen voor onze nieuwe “uteplats”, de nieuwe tweedehandse vlonder, die Riks en ik ongeveer 5 week geleden gedemonteerd hadden in Tranås. Alle planken zijn nu weer in elkaar geschroefd en Riks en Phaedra hadden de eer, om als eerste gasten daarop plaats te nemen. Joke had een lekkere slagroomtaart gemaakt, dit keer met ook nog eens een laagje vanille crème ertussen, en samen met de koffie ging die traktatie er heerlijk in.
Onze vrienden hadden ook nog een cadeautje voor ons meegenomen. Wat leuk! Voor mij een boek, in het Zweeds uiteraard, met plaatjes, dat de historie van de plaats Nässjö verteld. Dankjewel! Daar ga ik binnenkort even uitgebreid voor zitten! Voor Joke hadden ze een schort meegebracht, waarop vele vogels stonden afgebeeld met hun Zweedse benaming erbij. Fantastisch! Ze weten dat Joke graag kookt en bakt en dan een schort voor heeft én dat Joke van de vele soorten vogels geniet. Nu heeft ze dus een schort, waarbij die twee dingen samen komen. Tijdens het bakken kan ze de Zweedse namen van de vogels beter leren kennen. Geweldig! Opnieuw een oprecht dankjewel hoor! We hebben ontzettend gezellig bijgepraat. Toen het frisser werd zijn we nog verhuisd naar de veranda met een hapje en een drankje, waar we de gezelligheid gewoon voortgezet hebben. We hebben genoten van hun aanwezigheid! Tot gauw!
