Sinds 2016 stonden alle Paasspulletjes doelloos in twee kratten op zolder. In 2017 hadden we het te druk met het inpakken, omdat we een paar weken na Pasen zouden emigreren. In 2018 waren we druk bezig met de verbouwing en verbetering aan dit huis en in 2019 waren we rond deze feestdagen in Nederland. Toen kwam het er ook niet van, om het huis voor slechts een paar dagen in Paassfeer te brengen. Gisteren bedacht ik me, dat het nu wel kan en daarom had Heiko de kratten van zolder gehaald, zodat ik er mee aan de slag kon. Het was bijna een beetje het “pakjes-avond-gevoel”: ik wist van een heleboel dingetjes niet eens meer dat we ze nog hadden! En daarmee was het een heel leuk avontuur. Temeer, omdat ik nu bijna vier weken tegen hetzelfde interieur aankijk (ik klaag beslist niet hoor) en de Paasdecoraties een leuke verandering zijn!
Als eerste pakte ik alles maar eens uit, zodat ik wist wat er allemaal was. Meteen werd me duidelijk, dat alles inderdaad al een poosje was opgeslagen: stof! Daarom ook maar een sopje klaargemaakt en direct alles schoongemaakt. Een paar dingetjes gingen meteen de container in. Die waren kapot of om een andere reden niet meer te gebruiken. Al snel bleek, dat er twee hoofdkleuren waren: oranje en vanzelfsprekend geel. Omdat er van het eerste niet zoveel was als van het laatste, koos ik er maar voor, dat de keuken in het oranje zou worden gestoken en de kamer in het geel. Na deze beslissing ging het inrichten vrij snel eigenlijk. In een paar uurtjes had nagenoeg alles een plekje gekregen. Zelfs de houten paashaas. Die had ik nog geverfd, althans overgespoten. Wit natuurlijk. Alleen nu hij in de kamer staat, tegen een witte wand mist er nog iets. Maar wat? Daar bedenk ik nog wel even wat op. Misschien ergens nog een groen takje wegpikken?
Wanneer is het Pasen? Dit jaar worden Eerste en Tweede Paasdag op zondag 12 en maandag 13 april gevierd. Pasen valt jaarlijks tussen 22 maart en 25 april. Pasen is niet elk jaar op dezelfde zondag, maar grof gezegd op de eerste zondag, die volgt op de volle maan, na het begin van de lente. Geheel nauwkeurig is die definitie niet. Pasen was trouwens vroeger een seizoensgebonden landbouwfeest. Het markeerde het begin van de lente en het einde van een tijd van schaarste, die heerste als de voorraden van de winter opraakten. Eveneens beschouwden boeren eieren als een kiem van kracht. Ze begroeven ze in hun velden, opdat ze hun kracht op de bodem over zouden brengen en voor een goede oogst zouden zorgen. Later dienden de eieren voor de katholieken ook, om na de veertigdaagse vastenperiode (die na de viering van Carnaval begon) weer op krachten te komen. Ook is Pasen een lentefeest. Na de koude winter, waarin alle voedsel van het vorige jaar is opgegeten, gaat de natuur opnieuw beginnen. Dieren krijgen jongen, bomen en bloemen gaan bloeien, kuikens komen uit hun ei. Het ei is uiteindelijk een symbool van nieuw leven.
Vandaag was een redelijke dag. Niet alleen vanwege het heerlijk weer. Oh kee, er stond een fris windje, maar het zonnetje was er ook de hele dag bij. Lekker hoor. Redelijk was ook mijn gezondheid en daarom kon ik na de Paas-perikelen ook nog een paar dingetjes strijken. Er zat namelijk een tafellopertje bij de Paasspulletjes en die had ik even gewassen, waarna die onder het strijkijzer door moest. Ik was nog geen twee tellen in de kelder of beide dametjes Jikke en Ebba stonden voor de kelderdeur om aandacht te vragen. Ze wilden duidelijk naar binnen. Dat is uiteraard altijd een feestje, dus kom maar gezellig binnen!
Jikke en Ebba begroetten elkaar, alsof ze elkaar in tijden niet hadden gezien. Tegen elkaar “praten”, veel en luid miauwen dus, elkaar van top tot teen besnuffelen… “Lang niet gezien. Hoe gaat het met jou?” En dat terwijl ze samen, volgens mij tegelijkertijd, uit de tuin binnen kwamen. Rare meiden! Toch inderdaad ontzettend fijn, dat ze me zelfs in de kelder gezelschap willen houden. En helemaal tijdens het vervelende strijken. Hun aanwezigheid maakt die activiteit dan nog weer iets positiever. Alleen al doordat ze eerst bij mij komen en ook mijn voeten en onderbenen flink besnuffelen, om vervolgens voor mij te gaan liggen om geaaid te worden. Als dat allemaal is uitgevoerd kunnen de twee rustig gaan genieten van een welverdiende rust. De een op de bank en de ander op het kleed. Hoe huislijk is dat?
Op vliegveld Schiphol landde, om half vier vanmiddag, de laatste Boeing 747 van KLM. Daarmee werd afscheid genomen van het iconische toestel. De Boeing 747 kwam in 1971 in de vloot bij KLM en zou oorspronkelijk in 2021, na precies vijftig jaar dienst helemaal zijn uit gefaseerd. Door de coronacrisis wordt nu afscheid genomen van het viermotorige vliegtuig. De vluchten van de 747 worden overgenomen door de tweemotorige en zuinigere Boeing 777 en 787 Dreamliner. KLM had nog zeven passagiersvarianten van de 747 in dienst, waarvan de City of Lima met ruim 28 dienstjaren de oudste was. In 2002 werd de laatste 747 geleverd, de City of Johannesburg. Drie vrachtvarianten, die in gebruik zijn bij dochteronderneming Martinair Holland, blijven nog wel vliegen. In totaal heeft de KLM 46 747’s in gebruik gehad. Daarvan was er één betrokken bij een ernstig ongeluk. De Rijn klapte op 27 maart 1977 op de luchthaven van Tenerife tijdens de start op een andere 747 van Pan Am. Daarbij kwamen alle 248 inzittenden van het Nederlandse toestel om het leven. In totaal vielen er 583 doden bij het ongeval. Boeing schroefde sinds eind jaren zestig ruim 1.500 (!) jumbojets in elkaar. Met een spanwijdte van ruim 64 meter en een lengte van ruim 70 meter moet de 747 onder de passagiersvliegtuigen alleen de A380 boven zich dulden als grootste vliegtuig. Door de teruglopende vraag van grote viermotorige toestellen is de kans klein, dat er bij KLM een echte opvolger van de 747 in dienst komt. De versneld uit dienst genomen toestellen gaan waarschijnlijk naar de woestijn in Californië, waar ze uit elkaar worden gehaald voor de verkoop van losse onderdelen.
