Naar de opticiën

Ja hoor: weer een nachtvorst van drie graden. En dat vernamen we pas zo rond kwart over acht! Vanmorgen had ik een afspraak staan bij de opticien in Nässjö. Bij Specsavers. Dezelfde brillenwinkel waar Heiko een aantal weken geleden ook zijn bril had gekocht. Ongeveer een week geleden had ik via hun website een afspraak gemaakt voor een oogmeting en laat er nu precies deze week een actie zijn bij hen! Ze bestaan 16 jaar en daarom krijg je de oogmeting nu gratis. Toch een voordeeltje van een kleine 35 euro. Daarnaast hadden we nog een tegoedbon van 25% voor een nieuwe bril. Die tegoedbon kreeg Heiko bij zíjn nieuwe bril. Hij krijgt 50% korting op een tweede bril en de bon voor 25% korting kon hij aan iemand anders geven. Hij gaf die aan mij. Lief hé?!?

De afspraak stond gepland om half twaalf, maar aangezien het een uur rijden is, moesten we om half elf vertrekken. Laten we nu juist vanochtend erg laat, voor ons doen, uit bed zijn gestapt! Half twaalf leek erg ver weg, maar als je pas tegen half negen aan het ontbijt zit, is het slechts twee uur meer tot de vertrektijd. Daarmee vloog deze ochtend voor ons gevoel aan ons voorbij. Voordat we er erg in hadden moesten we snel in de auto stappen en richting het zuiden rijden. We namen de aanhanger mee, want op de terugreis zouden we immers weer een aanhangertje vol houtblokken meenemen van Pentti, de Fin. De aanhanger stalden we zo lang op de parkeerplaats bij de Dollardstore, want in Nässjö zou het erg lastig zijn om een parkeerplaats te vinden voor een auto mét aanhanger.

Precies op tijd waren we bij Specsavers en ik werd meteen geholpen door een vriendelijke jongeman. Dezelfde procedure volgde als bij Heiko. Na de inschrijving meteen maar even betalen voor de oogmeting en toen de oogmeting zelf. Het geld van het onderzoek werd bij de daadwerkelijke aankoop van de bril weer verrekend. Als eerste achter twee apparaten plaatsnemen, waarvan er één de vervelende pufjes geeft en een ander die je nagenoeg verblind met een felle rode lamp. De eerste is voor de druk achter de ogen en de tweede nam een foto van het oog zelf. Ten tweede volgde de lenzen-wissel-truc, waarmee de sterkte van de glazen vastgesteld werden. Als derde kwam tenslotte het moeilijkste gedeelte van dit bezoek. Het uitzoeken van een montuur.

Via hun website had ik al enige modellen uitgezocht met behulp van hun leuke programma. Je zit achter je eigen laptop en kiest een bril. De computer zet die bril dan op je hoofd en je kunt jezelf aankijken mét die nieuwe bril. Op die manier had ik drie monturen uitgezocht, waarvan ik dacht dat die me wel zouden staan. Ik liet dat zien aan de verkoopster en pakte de monturen erbij. Uiteindelijk werd het geen van die drie! Welke het wél werd? Over anderhalve week kan ik het laten zien. Dan kan de nieuwe bril wordt opgehaald. Bij welk montuur denk jij dat die het dichtst in de buurt komt? Enig idee?

Ongeveer een uur later, mede door het huiswerk wat ik  had gedaan met betrekking tot het uitzoeken van het montuur, stonden we weer buiten en hadden beiden erg veel zin in een kop koffie. Die hadden we in alle “drukte” vanochtend niet meer thuis gedronken. We moesten daarom wel even bij de winkel Biltema aan. Ach, dat is nooit een probleem, want die hebben zo ontzettend veel artikelen: van huishouding tot automaterialen, van hout tot cement, van kleding tot verf én ze hebben een uitgebreid assortiment in hun restaurant. Eerst gingen we de winkel door, waar Heiko schuurpapier voor zijn grote bandschuurmachine kocht. En een groot aantal batterijen voor de wildcamera. In het restaurant namen we de gewenste pauze, met koffie en elk een broodje. Heiko een half stokbroodje met vissalade en ik een bolletje ham-kaas met een worstenbroodje. Alleen kreeg Heiko die erbij, want die was schérp!

 
In de winkel kwamen we dit artikel nog tegen. We keken er beide heel vreemd tegenaan. In eerste instantie begrepen we, dat het een toiletbril was, die warmer aanvoelde dan de normale, vaak koude, brillen. Leuk hoor, maar het is toch een verkeerd model? Die moet toch in ieder geval dunner zijn, zoals een echte bril? Wat blijkt? Ik ontdek, dat het is voor een zogenaamde utedas, een buitentoilet. Het is uiteraard in de komende tijd koud om daar te “vertoeven” en om het enigszins aangenamer te maken hebben ze er een warmte-bril voor gemaakt! Hoe handig en verrassend!

De terugreis ging uiteraard via Eksjö, waar we onze aanhanger weer aankoppelden. Terwijl Heiko dat deed, liep ik snel de winkel DollarStore in om een paar dingetjes te halen. Daarna reden we naar het huis van de Fin, om de aanhanger te vullen met blokken hout. Heiko wees mij aan, waar hij gisteren samen met Pentti een boom had gezaagd. Het bewijs was een paar grote stapels met takken én een berg houtblokken. Die namen we niet mee. Heiko had iets verderop, tegenover het huis van de Fin, namelijk nóg een stapel liggen. Daar reden we de auto met aanhanger vlakbij. We vulden de aanhanger, totdat de ruimte tussen het spatbord en de banden minder dan een handdikte was. Vol!

Oh jee, dat wordt in ieder geval nóg een keer rijden en misschien wel twee keer. Er liggen namelijk ook nog zeven pallets voor ons klaar. Eenmaal thuis werd de Volvo met de volle aanhanger meteen het erf opgereden. Zo dicht mogelijk tij de plek waar het allemaal gekloofd gaat worden. Die zou later nog geleegd worden. Vervolgens dronken we samen eerst een kopje lekkere, eigengemaakte koffie. Die van de Biltema was namelijk super sterk! De krullen, voor zover ze door de kapper er niet uitgeknipt zijn, schoten uit ons haar! Uiteraard namen we er een blåbär muffin bij. Die had ik immers gisteren gebakken en smaken eigenlijk best wel lekker…

Na de koffie ging ik achter de laptop nog het een en ander doen en Heiko maakte de aanhanger leeg. Het gekloofde hout van gisteren werd daarna in de kruiwagen geladen en in het tweede houthok gestapeld. Later hoorde ik van Heiko, dat het tien overvolle kruiwagens waren, dus moet het ongeveer twee kuub gekloofd hout geweest zijn. Toen al het hout gestapeld was, kon Heiko vaststellen, dat er nu in totaal zeven en een halve kuub hout ligt te drogen. En dat er nog zeker drie tot vier kuub aan houtblokken ligt te wachten om gekloofd te worden. Een mooi begin voor onze wintervoorraad van 2021-2022! Morgen gaat hij de vandaag opgehaalde blokken kloven en misschien nog een ritje maken naar Eksjö, om de laatste stammen op te halen.

Dan is het wat dát adresje betreft wachten op de eerste herfststorm. Zodra er weer bomen omvallen zal Pentti Heiko bellen. Of in ieder geval een seintje geven. Ook wees de Fin de laatste keer een hele grote boom van zijn buurman aan. Die leek dood te zijn en zal omgezaagd moeten worden. Verder hebben we zelf nog steeds een vijftal grote berken, die omgezaagd gaan worden. Wederom vijf kuub hout. En Örtengren vertelde donderdag, dat er ook nog een grote boom geveld moest worden bij een klant en dat het hout voor ons zal zijn. In totaal komen we dan zeker op zo´n twintig kuub. De overige tien kuub komt er vast ook nog wel. Het gaat immers zo voortvarend!