Mooie mistige zonsopkomst

Vanochtend mocht Heiko weer om zeven uur beginnen in Tranås. Toen hij wegreed uit Ödarp zag hij, dat het mistig was. Onderweg kwam hij een weiland tegen waar gisteren was gehooid en waar nu vele ronde, met wit plastic ingepakte, hooibalen lagen. Dat leverde een leuk plaatje op in het licht van de opkomende zon. Ook in Ödarp was er sprake van laaghangende mist. Mist is eigenlijk niets anders dan een “wolk aan de grond”. Het zijn kleine waterdruppeltjes in de onderste meters van de atmosfeer. De hoeveelheid (dichtheid) van deze waterdruppeltjes bepaalt in welke mate het zicht wordt beperkt. Als je er oog voor hebt is de natuur zo mooi…

Samen met collega Anton werd de klant in het plaatsje Gripenberg van de laatste dikke keien en het snoeihout, in de vorm van de takken van een berkenboom, afgeholpen. Daarmee was het grasveld weer vrij en kon de robotgrasmaaier weer aangezet worden. Binnenkort gaan de heren daar met een graafmachine de 25 meter lange heg verwijderen en een paar andere bosjes snoeien. De klant was in ieder geval zeer tevreden en zag de mannen van Örtengren graag later terug voor het verwijderen van die heg en het vervolgens aanplanten van de stekken voor een nieuwe heg. Wellicht volgende week.

De volle aanhanger werd geleegd op de stort in Tranås en aansluitend werd er koffie gedronken in de kantine bij de zaak. De volgende klus was het wieden van onkruid bij een nieuwbouwproject. Daar hadden ze vorig jaar veel bosjes aangeplant en in die grond zat veel onkruid wat verwijderd moest worden. Voor de vierde keer overigens. Ze hebben een contract met de eigenaar van het gebouw. Samen met collega Anton werd er in de zon in een rustig tempo onkruid weggehaald. Verstand op nul, gezellig praten en de grond schoonmaken. Een klus, die naar drie uur wel ging vervelen, maar toen nog niet af was…

Gistermiddag was Heiko naar de sjukgymnast gereden in Aneby. Lange tijd dachten wij, dat een sjukgymnast een fysiotherapeut is. Als je het woord vertaald in Google Translate is de Nederlandse vertaling “fysiotherapeut”. Toch zit er verschil in deze functiebenaming. In Tranås ging Heiko naar een “fysioterapeut” en die deed ook daadwerkelijk iets. Hij behandelde de zere plek met handen of via acupunctuur. De sjukgymnast die bij de vårdcentral in Aneby werkt geeft alleen oefeningen mee en raakt je verder niet aan. Je kunt je afvragen wat uiteindelijk beter is… Helaas hadden de oefeningen van ruim vier weken geleden geen effect op Heiko zijn klachten. De sjukgymnast hoorde het verhaal aan en kon het eigenlijk niet verklaren. Ze gaf eerlijk toe, dat het erg lastig was, maar dat ze niet zou opgeven! Er werden nieuwe oefeningen gezocht, met de bedoeling om bepaalde dingen uit te sluiten. Als dit niet helpt is het daarmee niet dat probleem. Over drie weken mag Heiko terugkomen, om te vertellen of er verschil te merken is. Het probleem is, dat hij slechts een half uurtje kan zitten en dat het lijkt alsof er dan iets wordt afgeklemd in zijn rug/ bovenbeen. Gelukkig hoeft hij overdag niet veel zitten en dan heeft hij er ook geen last van. Wanneer hij in de auto stapt is het na een half uurtje mis. Ook thuis op de keukenstoel. Even staan, beetje lopen en het is weer weg. Erg bijzonder en lastig. Maar gelukkig blijft het daarbij…

Nog even terugkomend op het eigen risico in de zorg hier in Zweden. Als je naar de huisarts of fysiotherapeut gaat, betaal je per keer een eigen bijdrage van 250 sek of €.25,-. Per twaalf maanden is die eigen bijdrage echter gemaximeerd op 1.200 sek of €.120,-. Voor het gebruik van medicijnen geldt een andere regeling. Dat is een getrapte kortingsregeling. De eerste 1.200 sek of €.120,- die je voor medicijnen betaald, betaal je voor de volle 100% zelf. Daarna krijg je 50% korting op de medicijnen, tot een bruto grens van 2.291 sek of €.229,-. Omdat je over het eerste deel boven de €.120,- al 50% korting kreeg heb je dan in totaal netto 1.745 sek of €.174,- betaald. Vanaf die grens krijg je vervolgens 75% korting op de prijs van de medicijnen. Daarna ligt er nog een bruto grens bij 4.256 sek of €.425,-, waarbij je 90% korting krijgt.

Als je tenslotte bruto 5.890 sek of €.589,- aan medicijnen hebt gekocht en netto 2.400 sek of €.240,- hebt betaald bij de apotheek, krijg je een “frikort” en zijn de medicijnen gratis. Overigens geldt ook hier die termijn van 12 maanden. Is die periode om, dan begin je weer met €.0,- en betaal je weer 100% over de eerste €.120,-. Ik heb blijkbaar over het laatste halfjaar (op 56,94 kronen of €.5,69) na €.589,- aan medicijnen gekocht en daarmee netto €.240,- betaald. Wanneer ik nog voor €.5,69 koop krijg ik de overige te gebruiken en kopen medicijnen tot 2 maart 2023 gratis. Op de kassabon van de apotheek staan de totale uitgaven aan medicijnen, de korting en de 12 maand periode. Ook in ons persoonlijk medisch dossier op de website van 1177 staat het erg overzichtelijk vermeld.

Nu we toch bezig zijn: voor de tandarts geldt weer een andere regeling. Daar betaal je de eerste 3.000 sek of €.300,- per jaar zelf. Daarna krijg je 50% korting op de tarieven, totdat je bruto 15.000 sek of €.1.500,- aan kosten hebt gemaakt en daarmee 6.000 sek (50% van 15.000 – 3.000) of €.600,- hebt betaald. Vanaf dat moment betaal je nog slechts 85% van alle te maken kosten voor tandartshulp. Er geldt ook een algemene jaarlijkse tegemoetkoming op tandartshulp. Die bedraagt voor ons 300 sek of €.30,- per jaar. De jaarlijkse controle is daarmee bijna gratis zeg maar. Voor alle duidelijkheid: wij betalen geen premie voor een zorgverzekering hier in Zweden. Alles wordt betaald door de staat via de belastingen. In het ergste geval betalen we alleen alle maximale eigen risico´s voor huisartshulp, medicijnen en tandarts. Overigens zit er wel ieder jaar per 1 januari een indexatie op de bedragen van de eigen bijdrage.

Vanmiddag nam ik plaats op de bank op de veranda en zag op de grond een libelle liggen. Helaas dood. Het was een blauwe glazenmaker, die wel hele mooie mozaïektekening op het achterlijf heeft. De mannetjes hebben blauwe vlekken op het achterlijf en de vrouwtjes groene. De ogen van het mannetje zijn blauw gekleurd, waarbij het hier om een mannetje ging. Deze libelle is erg groot: zo’n 67 tot 76 millimeter. In de bossen jaagt de blauwe glazenmaker vaak langs dezelfde weg over bospaden en open plekken. Hij is niet schuw en blijft zijn vlucht uitvoeren wanneer er wandelaars in de buurt komen. Schrik hoef je echter niet te hebben: libellen vallen geen mensen aan en kunnen ook niet steken. De blauwe glazenmaker plant zich in stilstaand water voort, zoals bospoeltjes en tuinvijvers. Jammer van dit kereltje. Hij was immers heel mooi…