Mjölby bezocht

Toen Rob en Marijke woensdag bij ons waren, vertelden ze ons van hun “probleem” met het betaalsysteem Swish. Bijna iedere Zweed heeft dat betaalsysteem op zijn mobiele telefoon. Dat is gekoppeld aan je bankrekening en reuze handig om mee te betalen. Maar, daarvoor moet je een Zweedse bankrekening hebben en een Zweeds persoonsnummer. Dat laatste hebben ze niet en zodoende kunnen zij die app niet installeren. Dat beperkt hen bijvoorbeeld op rommelmarkten, omdat men daar nagenoeg alleen met Swish werkt. Contant geld komt heel erg weinig meer voor. Een ander probleem waar ze tegenaan liepen was een visakte. Ze wilden graag vissen, echter moeten dan een visakte kopen voor dat meertje en voor die dag. Aan een informatiebord hing een geseald A4´tje met de QR code voor de betaling. Dat ging ook via Swish…

Toen we het daar woensdag over hadden stelde ik voor, dat ze mij dan een seintje zouden geven en dat ik het juiste bedrag voor hen zou gaan Swishen. Vervolgens kon ik hun een betaalbewijs sturen via WhatsApp, zodat zij een bewijs hadden in het geval er een controleur langs zou komen. Het geld kon ik daarna van hen terug krijgen. Net voordat wij vandaag weg wilden rijden kreeg ik een berichtje van Marijke. Ze wilden vandaag vissen! Ik ontving de benodigde info en betaalde hun visakte. Daarna stuurde ik hen het betaalbewijs en een “tikkie” via onze Nederlandse ING bankrekening. Perfect! Nu konden zij ook in alle rust en met een goed gevoel vissen. Hopelijk hadden ze een goede vangst.

Gisteren had Heiko nog een paar uurtjes gewerkt in Tranås, maar ik had hem deze keer geen boodschappenbriefje meer gestuurd. We hadden afgesproken, dat we vandaag samen de wekelijkse boodschappen zouden gaan halen. Meestal worden die gehaald in Tranås, soms in Eksjö en heel soms in Nässjö. Gewoon, omdat je ook wel eens in een andere plaats wilt kijken. Voor vandaag stelde Heiko nóg een andere plaats voor: Mjölby, ten noorden van ons. Dat ligt ongeveer even ver van ons huis als Nässjö ten zuiden van ons ligt en in die plaats, aan de E4, zijn nagenoeg dezelfde winkels te vinden als in Nässjö. Even een keer iets anders… Via Google Maps kwamen we bij de winkels die we wilden bezoeken.

Echter voordat we naar Mjölby reden maakten we een korte tussenstop in Tranås. Daar zagen we daadwerkelijk de seringen al duidelijk in bloei staan. Wat toch een verschil met die in Ödarp! Ook zagen we een deel van de groep fietsers, die een rondje om het grote Sommen meer gingen fietsen. Dat is een jaarlijks terugkerend evenement. De afgelopen twee jaar was het niet doorgegaan vanwege corona, echter nu konden de fietsers weer van start. Ons doel in de stad was de verhuisde winkel van Erikshjälpen. Die winkel zat aan het begin van de lange winkelstraat, in een te klein pand en ook nog eens met een vervelende trap naar een kelderverdieping. Tenslotte was het daar altijd heel erg moeilijk om je auto te parkeren.

Nu is de winkel verplaatst naar een veel groter pand. Aan het einde van de lange winkelstraat. Het rustige gedeelte van de winkelstraat, waar meer parkeerruimte is. Het bleek een mooie, nette en overzichtelijke winkel te zijn geworden. Er was zelfs een ruimte gemaakt voor een restaurantje, net als in Eksjö. Wel iets kleiner. Leuk hoor! Het viel ons op, dat het aanbod niet zo heel erg groot was. We spraken daarom af dat we, als we dingen hebben die gerecycled kunnen worden, die naar de vestiging in Tranås brengen en niet meer naar Eksjö. We vonden nog een leuk bord. Die past precies bij twee bollen, die we al hadden. Ook wel een beetje bij de twee harten op tafel. Dan kun je die toch niet laten liggen?

Vanaf Tranås reden we de 32 op richting de plaats Sommen, daarna reden we door Boxholm heen, waar we hele mooie, fraai gevormde bomen zagen staan. Het leken net hele grote stronken broccoli. Even verderop op de 32 passeerden we het beeld van de Heilige Birgitta, om vervolgens te stoppen in Mjölby. Het was daar gezellig druk en het bleek erg leuk, om eens een keer in een andere plaats de boodschappen te halen. We moesten nu echt even zoeken waar de winkels waren, waar je kon parkeren, waar alles lag in de winkels, enzovoort. Na het afrekenen bij de kassa kwamen we weer buiten en moesten we opnieuw even wennen aan die locatie, want waar hadden we de auto nog maar geparkeerd? Na ongeveer anderhalf uur was het de hoogste tijd om de inwendige mens te verzorgen.

We reden naar een deel van Mjölby dat voor ons bekend is en waar diverse restaurantjes zijn gevestigd. Nabij de rotonde met de grote aardappel, die de specialiteit van deze streek symboliseert. We kozen voor een eetgelegenheid van een klant van Örtengren. Heiko was daar al enige keren geweest, zowel bij het restaurant, als bij de eigenaar thuis. Die man was er wel, maar helaas kwam het niet tot een gesprek, omdat hij telefonisch in gesprek was. We betaalden bij de kassa voor het lopend buffet en haalden daarna het lekkers op. Er was eten in overvloed en in vele soorten en maten!

Helaas was het eten voor mij wel een beetje te gekruid en te pittig. Gelukkig kon dat nadien “geblust” worden met een lekker softijsje. Dat was lang geleden. Hmmm… Na het eten vertrokken we uit Mjölby en ruim drie kwartier later waren we weer thuis. Daar werd de auto uitgepakt en werden de diepvries spullen als eerste in de diepvries gelegd. Waaronder een paar doosjes met frikandellen! Het is denk ik drie weken geleden, dat die frikandellen bij de Lidl in de aanbieding waren. Dat in verband met een Hollandse/ Belgische themaweek. In Tranås en Eksjö waren ze binnen een dag uitverkocht. Hier zagen we ze nog in het vriesvak liggen. Helemaal top, want ze waren heerlijk van smaak! Zouden in en rond Mjölby niet zo veel Nederlanders wonen?

Op de terugreis lukte het me nog om een paar foto´s vanuit de rijdende auto te maken van de grote velden met het mooi geel bloeiende koolzaad. Het deed ons denken aan onze geboortestreek, het Groninger landschap. Nadat de boodschappen allemaal waren opgeruimd namen we een kop koffie, waarna het voor mij over was. Ik was erg oe en had veel pijn in de rug, waardoor ik besloot even te gaan liggen. Heiko ging naar buiten om nog een paar blokken te kloven. Wat weg is is uiteindelijk maar weg. Toen ik twee uur later weer beneden kwam zag ik dat Heiko net bezig was om de klover weer af te dekken met het blauwe kleed. Hij was er ook klaar mee op dat moment. Niet dat alles gekloofd was, maar na twee uurtjes vond hij het wel weer welletjes. Omdat we ´s middags al warm eten hadden gehad namen we nu een goed belegd stokbroodje en lieten we ons amuseren door een film op de tv met Hugh Grant: “About a Boy”. Een prachtige film trouwens. Net voor het naar bed gaan zagen we in het westen nog weer een hele mooie gekleurde hemel. Het laatste beeld deed me denken aan de film “The Lion King”. Een mooie afsluiting van een mooie dag!