Vanochtend was Heiko al redelijk op tijd naar het huis van vrienden vertrokken. Tijdens hun afwezigheid had Heiko positief geantwoord, op hun vraag of hij het gras even een keertje zou willen maaien. Dat was geen probleem, maar er lag nog wel een uitdaging. Het was de uitdaging, om de zitmaaier op de aanhanger te krijgen. Hij heeft wel rijplaten, maar die zijn in feite te kort. Daarom ging Heiko op zoek naar een paar stevig planken en gelukkig had hij die nog “ergens” liggen. Om te voorkomen, dat ze uit elkaar zouden glijden, terwijl Heiko de zitmaaier op of van de aanhanger zou rijden, bevestigde hij een koord aan beide planken. Het werkte prima, de zitmaaier stond op de aanhanger en zodoende ging hij vol goede moed weg.
Het was met hetzelfde gemak, dat de maaier weer van de aanhanger af gereden kon worden, waarna het echte werk feitelijk begon. Zoals Heiko zelf later aangaf, was het leuk om eens bij vrienden het gras te maaien. Het weer zat immers mee, het grasveld was vlak en daarmee prima te maaien en het was qua werk en tijd heel erg goed te doen. Nadat hij thuiskwam reed hij de zitmaaier weer van de aanhanger af en wilde hij meteen hier ook beginnen te maaien! Dat mocht natuurlijk, maar niet voordat we een midsommar-lunch hadden gehad. Een räkor-smörgås, een broodje garnalen. Dat smaakte ons heel erg goed en was voor Heiko een leuke verrassing! En daar zouden nog meer van volgen…
Tja, midsommar. Het was een hele andere viering dan andere jaren. Meestal zochten we een activiteit, maar dit jaar doen we dat niet. We zouden thuisblijven. En velen met ons. Maar gisteren waren er toch behoorlijk veel mensen op pad vanwege Midsommar: om alcoholica in te slaan voor vandaag. Bij vele filialen van Systembolaget stonden al op tijd lange rijen mensen te wachten. Systembolaget, letterlijk vertaald het systeembedrijf, is het Zweedse staatsbedrijf, dat een monopolie heeft op de verkoop van alcohol boven de 3,5%. Beneden dat percentage mag in de supermarkten verkocht worden. Bijvoorbeeld bier of wijn. Er geldt in Zweden trouwens een minimumleeftijd van 20 op het kopen van drank. Het bedrijf Systembolaget is in 1955 opgezet, met als doel om het overmatig drankgebruik van de Zweden terug te dringen. Systembolaget is ‘s werelds grootste koper van wijn en sterkedrank. Ik zou haast zeggen, dat er “vanzelfsprekend” kritiek is op dit beleid. Zo zegt men, dat het staatsmonopolie op drank niet voorkomen heeft, dat het (soms overmatig) alcoholgebruik onder Zweden tóch nog gelijk is aan andere Europese landen.
Naar verhouding halen veel Zweden uit het zuiden hun drank uit bijvoorbeeld Denemarken en Duitsland. Daar zijn de prijzen namelijk lager. Tevens wordt er met name buiten de stedelijke gebieden nog steeds illegaal gestookt, soms met alcoholvergiftiging (methanol) en bevriezing (alcohol en kou) tot gevolg. Maar zou dat niet erger zijn geweest zónder Systembolaget? In ieder geval had men het wel kunnen verwachten, dat het meer tijd zou kosten dan normaal, om een flesje wijn of sterkte drank te kopen. Want voor het midzomerweekend zijn de wachtrijen een normaal verschijnsel. Daarbij komt ook nog eens, dat gisteren de kinderbijslag en pensioenen werden uitgekeerd… De lange rijen waren dit jaar uiteraard langer. De wachttijden werden versterkt door het coronavirus. Om verspreiding te voorkomen, was het aantal klanten in de winkels beperkt, omdat je daar immers ook de mogelijkheid moest hebben om afstand te houden. Je moet er wel wat voor over hebben gehad om dat flesje drank in handen te krijgen. In sommige steden zelfs wel twee uur…
Na de lunch gingen we ieders ons eigen weg weer. En inderdaad: Heiko ging op de zitmaaier bij ons over het gras. Er stonden al een poosje veel boterbloempjes in het gras en die moesten toch maar weggemaaid worden. Helaas heeft het gras al veel te verduren. Het is de laatste tijd droog en een enkel buitje mag niet baten. Het gras is hier en daar al dood en daarmee geel geworden. Dat Heiko echter lol heeft in het maaien is wel duidelijk te zien. Hij kan zelfs al “zonder handjes” de zitmaaier bedienen. Tot een bocht, want toen moest er toch wel (door) een handje geholpen worden. Ik had intussen een taart gemaakt, want die hoort nu eenmaal bij midsommar. Dit jaar niet met verse aardbeien, want die waren ons écht te duur. Je betaalt geen zeven euro voor een bakje. Wij in ieder geval niet. De taart werd dit keer opgemaakt met slagroom, frambozenjam, mandarijntjes en slagroom.
Omdat we wederom op de vlonder gingen zitten, maar de zon eigenlijk toch wel een beetje heel warm was, deden we de parasol open. En bij toeval kijk ik naar een van de takken naast de vlonder, als ik wéér een klein bijennestje zie. Dit keer aan het stof van de parasol! De kleine bijtjes moeten daarmee in de hoes zijn gevlogen, om vervolgens daar binnen aan het stof hun nestje te bouwen. Wat een moeite hebben die gedaan. En hoe sneu het voor hen ook is, we hebben het nestje na een paar minuten wel weg moeten halen. We kregen te veel bezoek van bijtjes die hun nestje wilden beschermen. Sorry bijtjes. Er zijn zoveel bomen om het huis, ga alsjeblieft daar een nestje in bouwen. Dan laten wij jullie in ieder geval met rust…
Tijdens het wandelingetje van gisteren kreeg Heiko een kudde koeien in de gaten. Ten noorden van ons huis, aan de west kant van de weg, lopen de hele zomer door een stuk of tien dames. En de meeste zijn “gewoon” zwartwit. Dit keer stond er echter ook een hele mooie rooie tussen. Ze is iets kleiner dan de zwartbonte en heeft een prachtige kop. Zo mooi getekend en het lijkt zelfs alsof ze wenkbrauwen heeft. Een knapperd! Tegenover deze dames stonden sinds een paar dagen ook weer een tweetal koeien. We weten, dat deze twee van een buurman uit Västorp zijn. Die rijdt om de dag met een grote tank water naar ze toe, om ze van een nieuw voorraadje te voorzien. Binnenkort moet ik deze dames zelf maar eens even bewonderen, want ook hier staat een hele leuke bij. Natuurlijk zijn (voor mij althans) alle koeien mooi, maar af en toe zijn de kleuren gewoon mooier.
De klapper op de vuurpijl voor vandaag: als afsluiting van midsommar gingen we barbecuen op de veranda. Toen Heiko grasmaaide bij vrienden en bij ons thuis was ik in de gelegenheid geweest om alles voor te bereiden. Bijvoorbeeld door een paar aardappelen te schillen en te koken, die we vanavond zouden bakken. Altijd lekker bij vlees. Voor de afwisseling hadden we, naast de geijkte worstjes, er dit keer ook een paar karbonades bij. Voor Heiko gemarineerd en scherp en voor mij de ongekruide. Daar deed ik een beetje zout en peper op, alvorens ze werden gegrild.
En dat grillen is Heiko wel toevertrouwd. Die vindt het heerlijk om worst en vlees te bereiden op de kleine barbecue. Volgens mij is dat bij meerdere stellen, gezinnen het geval: de man zorgt voor het vlees. Of ben ik mis? Het ging hem vandaag ook weer goed af en met de salades, rauwkost en vruchtjes heeft het ons lekker gesmaakt. Dit keer hadden we er een pilsje bij. Zelfs ik: een Radler. Die van aaahhh… Vanwege midsommar had ik nog een paar Zweedse vlaggetjes en de kleine meiboompjes van zolder gehaald, om een beetje in de sfeer van deze feestdag te komen. Natuurlijk was het fijn geweest, wanneer we de normale vieringen hadden kunnen beleven, maar we hebben zonder ook een hele mooie dag gehad!
