Vanmorgen ging om 07:00 uur een mobiele telefoon. Dat gebeurt nooit zo vroeg in de ochtend! Oei! “Wie is het? Is er iets aan de hand?” Meteen gaan mijn gedachten naar Hoogezand. Snel pak ik de telefoon en zie (en hoor), dat het iemand van het bedrijf Rörservice AB uit Tranås is. Daar hadden we maandag een hulpvraag neergelegd en vandaag wilden ze langskomen. Of dat ons paste. “Jazeker, we zijn thuis, kom maar langs.” Volgens mij reed er slechts een klein half uurtje later een auto van het bedrijf de oprit op en stonden er twee mannen voor de deur. Maandag bij de melding werd meteen gevraagd wat er aan de hand was, waardoor ze nu meteen de juiste materialen bij zich hadden. Het ging simpelweg om de koppeling van een buisje van een kraan van de wasbak op een grotere waterleiding. Daarvoor had ik niet de juiste koppeling en/ of hulpstukken. Het was voor hen zo gepiept. In een bak hadden ze diverse koppelstukjes en verloopstukjes en met het juiste gereedschap was het probleem binnen vijf minuten opgelost. Tot ziens boys en bedankt! Tack så mycket!
Vandaag moest ik weer naar de fysiotherapeut in Tranås voor een acupunctuur behandeling van mijn elleboog. Soms denk ik dat de behandeling geen verschil maakt en een dag later denk ik, dat de klachten tóch ten positieve veranderen. Daarbij komt dat ik thuis absoluut niet stilzit en de arm en elleboog gewoon belast. Op basis van die wetenschap heb ik toch het idee dat het verbetert. De fysiotherapeut vroeg er vanochtend naar, omdat vandaag de vierde behandeling was. Je moet na vier keer blijkbaar verschil merken, anders heeft doorgaan geen zin. Met mijn antwoorden in zijn achterhoofd, besloot hij toch om er gewoon mee door te gaan. Het had toch zin. Nu gaan we echter over van twee keer in de week een behandeling naar een keer in de week. We maakten een afspraak voor de volgende week woensdag weer. Toch vooruitgang!
Na het bezoek aan de fysio had ik weer een aantal stop bij shops. Eerst naar de Preem om het pakje van de winkel XXL op te halen. Joke had voor mij online bij XXL, een gigantisch grote zaak met voornamelijk sport- en jachtartikelen, nieuwe wandelschoenen gekocht. Eerder hadden we bij een vestiging van die winkel in Jönköping zo´n paar gekocht en die schoenen liepen erg fijn. Ze zijn dan ook veel gebruikt en nu aan vervanging toe. Gelukkig kon Joke precies dezelfde schoenen op hun website vinden en bestellen. Via een sms-je kreeg ik bericht, dat de schoenen opgehaald konden worden bij benzinepomp en postagentschap Preem. Toen de medewerker met de doos aankwam dacht ik “Oh jee, Joke! Welke maat heb jij besteld?” De doos was zó groot dat het minstens maat 57 of zoiets moest zijn. Thuis bleek dat er in de buitenste doos nog een andere doos zat en daarin pas de schoenen. Goed verpakt voor transport! En gelukkig “gewoon” maatje 46. Ze passen precies en voelen net zo aan als de oude. Op het labeltje dat aan een veter hing stond dat ze warme voeten garanderen tot -32 graden! Het zijn dus wandel- én winterschoenen. Geen probleem! Ik kan er goed op lopen.
De reis ging verder naar de apotheek. Daar moest ik herhalingsmedicijnen halen voor mezelf. Voor het verminderde gevoel in mijn voeten slik ik nu vitamine B12 én foliumzuur. Die laatste waren op en kon ik bijbestellen. Omdat ik tóch in Tranås was reed ik ook nog even bij Kenth Örtengren aan, mijn werkgever. Daar trof ik een collega aan. Kenth was naar Jönköping voor de volgende fase van het aanplanten van de tuin rondom de nieuwbouw bij ziekenhuis Ryhov. In onze tuin hadden we een stukje gras opnieuw ingezaaid met oud graszaad en na 10 dagen is daar nog niets van te zien. Oftewel, het graszaad is uitgewerkt. Mag ook best na 3 of 4 jaar toch? Zodoende bij Kenth een emmertje vol gehaald. Toen nog de wekelijkse boodschappen en naar huis! Gelukkig had Joke de koffie al klaar staan en toevallig (!) had ik twee lekkere koeken meegenomen. Tijd voor een rustmomentje, bijpraten en samen genieten van de koffie met koek.
En hierna kon ík aan de slag gaan. Omdat we hebben ontdekt, dat gekookte sla heel lekker is, had ik vanochtend tegen Heiko gezegd, dat als er sla in de aanbieding was, hij wel vier kropjes mocht meenemen. Die zou ik dan in de diepvries maken. En wat denk je? Ja, hij kwam thuis met vier mooie kropjes ijsbergsla. En daarmee veranderde mijn planning voor deze dag. Na de koffie zette ik de grote pan op de kookplaat, om een flink aantal liters water aan de kook te brengen. De sla werd gesneden en toen het water eenmaal kookte kon die in twee porties in het water. Even weer aan de kook brengen, een paar minuutjes laten doorkoken en daarna de sla laten schrikken: in koud water in de gootsteen. Toen uit laten lekken en in zakjes maken. Het resultaat was, dat er vier zakjes van bijna een pond in de diepvries verdwenen. Dit is overigens voor het eerst dat ik ijsbergsla in de diepvries heb gemaakt en daarmee is het nog maar de vraag hoe het smaakt, wanneer we het later eten. Binnenkort maar gekookte sla uit de diepvries eten!
´s Middags ging ik de tuin in. Niet om te trimmen vandaag en aansluitend de grond te egaliseren, maar om een paar bomen om te zagen. Met behulp van de takel, die we eerder van Peter en Daniëlle hadden gekregen is het mooi veilig werken. Met de kabel die via de takel loopt zet je de boom op spanning en voorkom je dat die de verkeerde kan opvalt. De caravan stond redelijk dichtbij en die willen we eigenlijk nog wel een paar keer gebruiken dit jaar. Nadat de grote berkenboom van een metertje of 30-35 goed was verankerd aan die kabel, begon ik met de kettingzaag een wig uit de stam te zagen. Daarna de kabel nog eens extra op spanning gezet en tenslotte de stam aan de achterkant ingezaagd.
Even later viel de boom precies de juiste richting op. Dat was één. Daarna een tweede berkenboom, ongeveer net zo lang. Dezelfde procedure, maar helaas viel deze een beetje opzij en leunde die, na het vallen, lekker tegen een andere boom aan. Dat werd dus een uitdaging. Opnieuw met de kabel en de spanner aan de slag om de boom opzij te trekken. Dat lukte gedeeltelijk. Hij kwam ietsjes dichter bij de grond. Maar vallen wilde hij nog niet. Dan maar op een andere manier: van onderen een stuk er tussen uit zagen. En dat lukte gelukkig. Want nadat de onderste meter van de stam was gezaagd viel de boom langzaam opzij, langs de andere boom en daadwerkelijk op de grond. Klaar om verder in mootjes te worden gezaagd, maar dat doen we een andere keer.
Intussen stond ik weer (of nog) in de keuken. Al sinds we kroketten en bitterballen hebben gegeten wil ik proberen eierballen te maken. Een typisch Gronings lekkernij. Het is een hardgekookt ei, met daar omheen een laagje ragout met kerrie, die net als de bitterbal en kroket een krokant laagje krijgt doordat hij door een ei en paneermeel wordt gerold, alvorens hij in de frituur komt. De snack staat samen met patat eindelijk voor morgen op het menu. Daarvoor moest er wel het een en ander voorbereid worden en daarmee ging ik aan de slag met de ragout. Een aantal schouderkarbonades had ik vanochtend al in de snelkookpan gaar en lekker mals gekookt en nu kon het in stukjes gesneden worden. De ragout werd nagenoeg gelijk aan die voor de bitterballen, met dit verschil, dat er nu paprika- en kerriepoeder bij in kwam. Na ongeveer een half uurtje kon een bord met een flinke portie ragout in de koelkast, zodat het kon afkoelen. Morgen gaan we er eierballen van maken!
Nog even een leuk “weetje”: de duurste woning, die tussen maart 2019 en februari dit jaar in de provincie Jönköping werd verkocht, bevindt zich in Tranås! In de regio Seglarudden werd in juli 2019 een huis van 200 vierkante meter verkocht voor 12 miljoen SEK, oftewel voor 1,2 miljoen euro. Het feit, dat het huis zo duur is geworden, verbaast de verantwoordelijke makelaar niet. Hij ziet namelijk een toenemende belangstelling voor dit gebied. Een verklaring is volgens hem eveneens de nabijheid van het Sommenmeer. “Als we naar statistieken kijken, is Tranås een van de gemeenten in Zweden waar de prijzen het meest stijgen”, aldus de makelaar. De gemiddelde prijs van een woning in onze provincie is SEK 1.820.000,- (182.000,- euro) volgens verkoopstatistieken van de site Hemnet. De hoogste gemiddelde prijs is in de gemeente Jönköping en de laagste in Vetlanda, daar waar we het vakantiehuisje hadden. In een reeks rapporten heeft men de huizenmarkt in de provincie Jönköping onderzocht. Daaruit blijkt, dat de gemiddelde verkoopprijs het hoogst ligt in de gemeente Jönköping. Daar werden 234 woningen verkocht en de gemiddelde prijs bedroeg SEK 3.400.000,- (340.000,- euro). In vergelijking met de gemeente Vetlanda, waar de gemiddelde prijs SEK 910.000,- (91.000,- euro) bedroeg, zijn de verschillen groot. Ook in het aantal verkopen: slechts 77. De prijzen van vastgoed zijn trouwens in deze provincie het afgelopen jaar met 7 procent gestegen.
