De weersvoorspellingen voor de komende week zijn ondubbelzinnig. Het wordt namelijk een stabiel weerbeeld: regen, regen en regen. Vandaag was voorlopig de laatste droge dag. Dat betekende, dat vandaag het gras gemaaid moest worden! Niet alleen bij ons thuis, maar ook in Flisby. Bij het, inmiddels verlaten, huis van onze vrienden Riks en Phaedra. Zij zijn geremigreerd naar Nederland, om een aantal redenen en de huur loopt per 1 augustus af. Tot die tijd zullen wij het gras maaien en de post doorsturen. Heiko begon vanochtend in eigen tuin met het trimmen van de graskanten langs borders en bij paaltjes en andere obstakels. Daarna zag ik hem in de weer gaan met de kleine gras-motormaaier en tenslotte met de grote zitmaaier.
Ongeveer anderhalf uur later was hij klaar en parkeerde hij de zitmaaier op de oprit. De auto werd gestart, de aanhanger achter de auto gekoppeld en de grasmaaier werd via de brede oprijplaten op de aanhanger gereden. Wat een genot, die brede aluminium oprijplaten. Véél veiliger dan de smalle houten balken. Het op de aanhanger rijden van de zitmaaier is vanaf nu een genot! Een jerrycan met benzine ging ook mee naar Flisby, dat op ongeveer een half uurtje rijden van ons huis ligt. Daar maaide hij het gras met de vele klaverbloemetjes. De vorige maaibeurt was ongeveer twee weken geleden. Riks had al aangegeven, dat het gras niet zo verschrikkelijk snel groeide en dat maaien om de veertien dagen prima kon. Dat bleek ook. In Flisby was Heiko ongeveer een uurtje aan het maaien en inclusief de heen- en terugreis was hij tweeënhalf uur later terug in Ödarp.
Samen aten we een broodje en praatten we gezellig bij over de belevenissen van vanochtend. Uiteraard had Heiko meer nieuws dan ik. Die had zelfs nog een reetje zien oversteken, op de weg naar Flisby. Zelf was ik vanochtend, meteen toen Heiko de tuin ingegaan was, met een sopje naar boven gegaan. Nee, niet alleen om hem daar neer te zetten, maar om het daar weer lekker fris te maken. In een heel rustig tempo, want de laatste twee dagen waren weer eens een aanslag op mijn lichaam. “Alle goeie dingen komen langzaam” en met dat in mijn achterhoofd was er geen vuiltje in de lucht. Boven echter wel. In verband met de warmte hadden de ramen de laatste week veel open gestaan en het vuil wat binnen was gekomen werd nu weggehaald. Dat werkte lekker en dan heb je ook eer van je werk.
Na het broodje was Heiko zijn volgende klus de heg van de buren Erling en Britt in Västorp. Vorig jaar had hij hen geholpen met zijn motorheggenschaar. Erling en Britt hebben een lange, lage ligusterheg en die knipte Erling met een hand-heggenschaar. Toen hij vorig jaar zag hoe gemakkelijk het kon met een motorheggenschaar vroeg hij vorige week of Heiko hem nog een keer van dienst kon zijn. Ja, natuurlijk wel! Omdat we het eerst druk hadden met de containers en het afwikkelen van de rommel er omheen, werd het uiteindelijk vandaag dat daar tijd voor was. Gisteravond stuurde hij Erling een sms-bericht om aan te geven, dat hij vandaag zou willen snoeien. Erling schreef terug, dat ze op dit moment met de camper in Västervik waren en dat ze na het weekend terug waren. Oké, veel plezier daar aan de kust!
In plaats van uitstellen tot na het weekend, nadat ze terug zouden zijn én het naar alle waarschijnlijkheid zou regenen, ging Heiko tóch die kant op. Het zal een leuke verrassing voor ze zijn, dat de lange ligusterheg én de twee grote struikenpartijen vooraan bij de weg, weer kort gewiekt zijn. Leuk thuiskomen toch? Het zijn twee hele lieve mensen en daar heb je dat graag voor over. Daarbij komt, dat zij ons vaak even verrassen met Kerst en Pasen of zomaar tussendoor én dat Erling ons graag verziet van brandhout uit zijn eigen bos, dus er is altijd wel sprake van een of andere vorm van “tweerichtingsverkeer”. Wij hebben ze ook al meerdere keren op bezoek gehad en geholpen. Wie goed doet goed ontmoet.
Na deze heg knipbeurt in Västorp was er nog iets voor Heiko te doen in onze eigen groentetuin. Daar had ik de vorige week al het onkruid weggehaald. Ondertussen groeide er alweer veel, waarvan ik me niet kan herinneren, dat we dat daar gezaaid of gepoot hadden. Tussen de worteltjes, de rode bieten en de uien was de grond niet zo zwart meer. Meer lichtgroen. Op handen en voeten kroop Heiko door de groentetuin, om dat weer netjes te maken. En het resultaat was weer naar tevredenheid. Van alle partijen: Heiko, Joke en groentetuin!
Toen ik even later bij hem wilde kijken, zat hij alweer aan de andere kant van het huis. Snelle Jelle! Op dat moment was hij bij de kleine perenboom. Aan het snoeien. Daarin zaten diverse scheuten, die recht omhoog groeiden en dat brengt geen goeds. Ik had er een aantal weggehaald, maar dat deed ik niet op de juiste manier. Als er scheuten in een stand van rond de 45 graden staan mogen ze wél weer blijven zitten. Nee, dat was duidelijk een gevalletje voor Heiko zelf. Alle lange scheuten werden eruit geknipt, zodat de energie niet naar die scheuten gaat, maar naar de vruchten. Het was voor hem overigens een kwestie van nog geen half uur, terwijl ik er waarschijnlijk een uur over gedaan zou hebben. Alleen al, om me er elke keer van te overtuigen of het takje nou wel of niet geknipt mocht worden.
Ehhh, welke vruchten? Het lijkt erop, dat we voor het tweede jaar op rij géén peren krijgen aan die boom. Jammer. Misschien volgend jaar? Alleen in 2018 hebben we een stuk of 6 peren van deze boom gehad en die waren heerlijk. Dat herinner ik me nog. Helaas kregen we in 2019 niets en zoals het nu lijkt, in 2020 ook niet. Ondanks het feit dat we nog een tweede perenboom hebben geplant in de tuin. Gebrek aan bijen? Volgens mij niet, het zoemt tenminste flink. De bijen zitten voornamelijk in de wilde appelboom. Je hoeft ze daar niet te zoeken: zij vinden jou! Een paar dagen geleden zat er een hele grote in een van de takken. En als je die dan goed bekijkt, verwonder je je erover, dat het boven- en onderlichaampje bijna doormidden is. Het wordt alleen door een “draadje” met elkaar verbonden. Bijzonder!
Heiko sloot de dag af met de border naast de oprit. Daarin was hij gisteren al even begonnen en zette hij vandaag nog even door. Er werd wederom veel aan opslag, onkruid, worteltjes en struikjes weggehaald, zodat het weer netjes lijkt. De lelies waren dankbaar voor meer ruimte. En zo kwam de dag wel om. Altijd genoeg te doen. Gelukkig hoeven we ons niet te vervelen. Ja, misschien volgende week, als het hele dagen regent. Wat moet je dan binnen doen de hele tijd? Als ik voor mezelf praat: beneden verdieping heb ik vanmiddag schoon gekregen, alsook de kelder. Dát hoeft niet meer. Had ik wellicht beter mee kunnen wachten. Wellicht gaan we ons verdiepen in bezienswaardigheden in de omgeving. En laten we maar heel eerlijk zijn: we hoeven nooit zo lang te zoeken om iets te doen, er is altijd wel iets te vinden. En trouwens, een dag niks doen mag ook!
Nog even over de lelie, want daar zijn leuke weetjes over bekend. Zo zit de lelie namelijk boordevol symboliek. Staat ze symbool voor een aantal opmerkelijke dingen. De belangrijkste symbolische betekenissen zijn: – Vrouwelijkheid: in de tijd van de Grieken en Romeinen kregen bruiden een kroon van lelies, in de hoop op een puur en vruchtbaar leven – Liefde: in de victoriaanse tijd wist men bij het ontvangen van een zoetgeurende lelie zeker: “Dit is mijn minnaar” – Zuiverheid: witte lelies worden vaak op bruiloften gebruikt, als teken van maagdelijkheid en zuiverheid – Vergankelijkheid: de serene en pure uitstraling van de lelie geeft uitdrukking aan emoties, in tijden van verlies en rouw. De laatste twee betekenissen waren mij bekend, maar de rest was nieuw. Hoezo te oud om te leren?
Op onze website hebben we een plugin geïnstalleerd die het weer aangeeft. Maar het is vandaag toch écht warmer dan drie graden. Het systeem gaf al een hele poos geen actueel beeld. Op de een of andere manier werkte het na een systeemherstart een paar dagen wel en daarna bleef die weer stilstaan. Daarom vertelde hij ons bijvoorbeeld, dat het op dit moment slechts drie graden is. Tijd om een andere, goedwerkende plugin te zoeken, die het weer wél naar waarheid presenteert. Een plugin is trouwens een extern programma, dat wordt geladen voor specifieke toepassingen. In dit geval de weersvoorspellingen. Na enig speurwerk is dit hem geworden. Die van de grote afbeelding. Het werd op onze website geïnstalleerd en naar onze wensen ingesteld en klaar! Ik ben het direct met jou eens, wanneer je zegt, dat de uitstraling niet zo aanspreekt als de voorgaande. Alleen geeft deze wel de juiste gegevens aan en daar is toch ook wat voor te zeggen. Nog een voordeel: in plaats van Tranås geeft het de weersomstandigheden van het dorp Västorp aan en dat ligt hier ongeveer een kilometer vandaan. Negentien kilometer dichterbij dan Tranås, waardoor het weer eveneens voor Ödarp geldt. We zijn helemaal bij. Hoe is het weer bij jullie?
