Geen widgets gevonden in de zijbalk

De gezondheid van Heiko gaat nu de goede kant op, alhoewel hij nog wel erg benauwd en moe is. Net zoals bij een gewone verkoudheid en daarmee niets verontrustends. We gaan er maar vanuit, dat we dit milde ziektebeeld van corona, “verdiend” hebben aan de drie inentingen. Toch voelt het erg vervelend om die ziekte te krijgen, doordat een collega, die eigenlijk te ziek was om te werken, niet zo verstandig was om thuis te blijven die dag. Nu werd niet alleen hij ziek, maar ook Heiko. Ik ben ook nog niet weer fit: hoof- en keelpijn, lichtelijk verkouden en moe. Die collega benadeelde niet alleen ons twee, maar uiteraard ook zijn baas. Die is nu immers twee medewerkers kwijt en moet vele klanten teleurstellen. Op zich getuigt het wel van karakter uiteraard, dat hij ondanks het feit dat hij zich erg slecht voelde, toch aan het werk ging. Dat dan weer wel. Twee dagen eerder was die collega echter bij zijn moeder langs geweest en die had corona. Dat wist een andere collega van Heiko te vertellen. Toen hij zich vorige week dinsdag zo slecht voelde had er eigenlijk bij hem een lampje moeten gaan branden… Gebeurd is gebeurd. Het gaat gelukkig de goede kant weer op, al zal het werken voor Heiko er deze week nog niet inzitten. Het werken in de tuin is lichamelijk inspannend en als je kortademig/ benauwd bent is dat geen doen. Volgende week maar voorzichtig weer iets proberen.

Een gevolg van onze lichamelijke conditie is wel dat er hier in Ödarp op dit moment niet veel gebeurd. Het beperkt zich tot een beetje achter de computer zitten en een rondje door de tuin lopen. Dat rondje lopen moet dan gepland worden op de droge momenten. Het regende vandaag veel en dat zou ook de hele nacht zo doorgaan. We hadden eigenlijk het plan om vandaag de camper van binnen schoon te maken, maar de energie daarvoor ontbrak volledig. Heiko wilde ook nog even het gras maaien met de zitmaaier. Dat is immers niet inspannend. Maar ja, nat gras is niet zo gemakkelijk te maaien en daarbij komt, dat het ook niet fijn is om in de regen op zo´n zitmaaier rond te rijden. Kortom, een loom en sloom dagje. Wat we nog wel hebben gedaan is kijken of de bestelde isolatiematten voor de camper pasten. Om de felle zonnestralen tegen te houden en voor privacy, hadden we van die warmte isolerende matten met aluminiumfolie aan de buitenkant besteld. Voor alle ramen van de camper, het autogedeelte. Die bestelling had ons bereikt en vandaag ging Heiko kijken of we de juiste hadden via het internet hadden besteld. Hmmm, nee dus. Deze waren veel te groot. Meteen stuurden we een berichtje naar de leverancier. Even later ontvingen we al een retourformulier. Het pakketje kan kosteloos teruggestuurd worden. Ook gaan ze voor ons op zoek naar de juiste isolatiematten. Hopelijk krijgen we die nog voordat we naar Nederland gaan.

Dat Ebba niet van regen, natte voeten en een natte vacht houdt is ook duidelijk. Zij bleef vele uren van de dag bij ons in de kamer in haar hangmandje liggen. Heel gezellig hoor. En wat zijn we blij mee, dat ze zo graag in dat hangmandje ligt. Bij het instappen gaat het soms erg tekeer, omdat het mandje maar aan één haak hangt. Het schommelt dan enorm heen en weer. Gelukkig bewaard Ebba de rust en wacht ze tot de grootste schommelingen voorbij zijn. Neemt dan de volgende stap en gaat er vervolgens lekker liggen. Dapper hoor.

De grote partij bloemen onder langs onze veranda beginnen te bloeien. Ik schreef er al eerder over, maar nu komen er meer en meer in bloei. Een kleurrijke vertoning, omdat het twee verschillende soorten bloemen zijn. De paarse is de vlambloem en de roze is het zeepkruid. Ieder jaar komen er meer planten bij. Het wordt steeds dichter en massiever. Waar die zeepkruid vandaan komt is nog een raadsel, want tot vorig jaar stonden er alleen maar vlambloemen! We mogen van geluk spreken, dat Heiko er tijdig een plank tegen gemaakt heeft, zodat de lange stengels niet na een regenbui of een beetje wind over het gras hangen. Dat gebeurde vorige jaren wel. De stengels zijn namelijk niet bestand tegen veel regen of wind.

En toen deed onze website weer eens “vreemd”. Het reageren op berichten dit keer. Van, zowel Rinske, als Wilfred kregen we hierover een seintje. Beide hadden ze me gemaild met hun reacties. Als een van de eerste dingen die ik deed, was het verwijderen van het programmaatje die het reageren mogelijk maakt, nadat alle gegevens even via een print screen waren opgeslagen. Daarna installeerde ik het weer en voerde de juiste gegevens weer in, waaronder een ellenlange zogenaamde sleutel. Een veiligheidscode. Toch bleef het probleem zich voordoen. Hmmm…

Na diverse andere wijzigingen te hebben doorgevoerd bleek het ineens weer mogelijk te zijn. Een probleem blijft echter, wanneer er bijzondere leestekens of emoticons in de reacties geplaatst worden. Dan lukt het beslist niet! Daarover heb ik nu een vraag gesteld bij een forum van WordPress. Bij de velden van het reageren wil ik nu graag hebben staan, dat men die bijzondere leestekens en emoticons moet vermijden. Vooralsnog is er geen antwoord ontvangen. Dus tot die tijd: blijf reageren, maar zonder bijzondere leestekens of emoticons!

2 gedachten over “Lusteloos dagje”

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.