Het lijkt er serieus op dat koning Vorst ons gaat verlaten. De temperaturen gaan rap omhoog. Waar het vorig weekend nog 20 graden vroor is het nu al +1 graad. Oftewel dooi! Ook wordt er regen voorspeld. De + temperaturen in combinatie met de regen zullen er voor zorgen, dat de sneeuw nu snel zal verdwijnen. Ik heb het even nagekeken, maar de eerste sneeuw hadden we hier op 4 januari. Op die dag gingen we grillen met de buren, bij hun grilplaats in hun eigen bos. Toen lag er een heel dun laagje. Op 6 en 7 januari kwam daar een flinke hoeveelheid bij en was het een mooie witte, sprookjeswereld geworden. Die sneeuwlaag is niet weer weggesmolten, waarmee we er ruim 6 weken van hebben kunnen genieten. En dát hebben we. Mooie wandelingen hebben we gemaakt en ik heb honderden foto´s kunnen maken. Ach, het is ook wel weer goed zo. Kunnen we eindelijk ons groene grasveldje weer zien en de grijze oprit.
De weersverwachting is trouwens, dat de plus graden zich de komende weken ver naar het noorden zullen uitstrekken en de sneeuwbedekking op veel plaatsen in het zuiden zal verdwijnen. De laatste dagen van februari zullen zuidelijke en zuidwestelijke winden bieden, terwijl een lage luchtdruk zijn weg zoekt door Zweden, vanaf de Atlantische Oceaan. Er zullen meerdere regenachtige dagen komen. We kunnen overigens eveneens een paar dagen verwachten met zon en temperaturen tot 10 graden. In de eerste twee weken van maart voorspelt men een hoge druk boven de Noorse Zee, die koude lucht met zich meebrengt. Waarschijnlijk met een nieuwe portie sneeuw. Beslist geen tientallen centimeters hoor. Dat wat er aan sneeuw zal vallen zal liggen tussen vijf en tien centimeter. Dan behoren de beelden zoals hierboven even tot de verleden tijd.
Vanavond tijdens het eten vertelde Heiko me, dat het vanochtend nog een beetje fris was geweest. Na de middag voelde het echter aan als lente. En dat terwijl de temperatuur nog maar +1 was. De wind was gaan liggen en het voelde daardoor gewoon warmer aan. Als hij maandag weer heen gaat zal het +8 zijn. Hij maakt zich er al een beetje zorgen over: “Dat wordt zweten!” zei hij. Tja, als je inmiddels gewend bent aan de lage temperaturen is +8 inderdaad “warm”. Het thermo ondergoed kan dan wel weer in de kast. Ook vandaag was hij weer samen met Håkan op pad, om de 25 fruitbomen verder uit te dunnen. Wederom troffen ze in de appelbomen een verschrikkelijke wirwar aan takken aan! Vaak was het een kwestie van op een afstandje goed kijken, waar welke tak vandaan kwam en welke tak het beste weggezaagd zou kunnen worden, om ruimte te creëren voor de andere takken.
Nadat de tak was weggezaagd was het een gevecht met de boom, om die tak eruit te kunnen krijgen. Het liep zó erg door elkaar heen en alles was zó in elkaar gekruld, dat het soms met erg veel brute kracht moest. De andere takken wilden de afgezaagde tak niet zonder strijd laten gaan. Een hechte familie! Uiteraard was er maar één de baas. De afgezaagde takken verzamelden ze op grote stapels, omdat ze anders de trap en ladder nergens meer fatsoenlijk neer konden zetten. Laat staan hun eigen voeten, zonder dat ze zouden struikelen over de vele, en soms erg dikke, takken. Met nog twee grote bomen te gaan zijn de fruitbomen uitgedund. Het enige wat daarna nog moet gebeuren is het aftoppen. De verschillende bomen hebben uitlopers naar de hemel toe en daarvan moeten er een aantal weggehaald worden. Baas Örtengren wil daar graag zijn visie over geven en om die reden zal hij volgende week maandag eventjes meekomen. Daarna kunnen Heiko en Håkan het karweitje afmaken.
Wanneer ik met de gebruikelijke huishoudelijke taken bezig ben, kijk ik tussentijds even naar de kachel. Of alles nog naar behoren werkt. Dat had ik vanochtend beter niet kunnen doen. Ik meende namelijk te zien, dat de voorraad pellets moest worden aangevuld. Naar mijn idee zag ik links in de bak de opening, waardoor de pellets daadwerkelijk door naar de kachel worden gezogen. Als die te zien was, kreeg hij op enig moment toch geen pellets? Meteen een tweetal zakken in de voorraadbak gedaan. En bij de tweede ging het mis. Ik had de zak in het midden over een kant van de bak gelegd, de onderkant met een scherp mes opengesneden en toen… ging de zak niet voorover in de bak, maar achterover in het stookhok! Bijna de hele inhoud lag daardoor op de grond! Met een kwaaie kop, omdat ik even het verstand er niet bij had gehad, veegde ik alles maar weer bij elkaar en gooide het alsnog in de bak. Jikke was ook bij mij, maar die durfde me van schrik niet aan te kijken… Later vertelde Heiko mij ook nog eens, dat die opening niets met de transport van de pellets naar de kachel te maken had…
Doordat het rond het vriespunt was ging de sneeuw op de diverse daken langzaamaan smelten. Van het dak van de woning, het dak van de veranda en het dakje van de serre. Grote stukken sneeuw gingen zelfs al glijden. Met een behoorlijke vaart kwam het dan bijvoorbeeld van het dak van het huis naar beneden en belande met een behoorlijk kabaal of op het balkon of op het terras. En daar “schrikte” ik wel van hoor. Jikke vond dat allemaal behoorlijk interessant, want die zocht het “gevaar” zelfs op! Ze was waarschijnlijk weer via de leuning bij het terras op het dak van de serre gesprongen en daarna over het dak van de veranda gelopen: “Leuk!” Alleen toen ze terug kwam en er weer af wilde springen lag er naar haar idee te veel sneeuw!
Ze durfde niet vanaf het dak van de serre terug te springen op de leuning. En vanaf dat moment begon ze mij te roepen. Toen ik eindelijk wist waar het geluid vandaan kwam en waar ze zat, ging ik er heen om haar te helpen. De vorige keer liet ze zich uiteindelijk ook in mijn handen vallen. Dit keer werd het leuker-der! Ze zat nu op het hoge gedeelte van de serre en daarmee kon ik haar niet pakken. Althans niet bij haar pootjes. Ik kon hoog en laag zingen, maar dichterbij komen deed Jikke niet. Tot ik het idee kreeg, om haar bij haar halsbandje te pakken. Dat lukte me nét. Jammer genoeg… Want ik haalde niet alleen Jikke naar beneden! Doordat zij haar pootjes over de sneeuw liet glijden nam ze dat ook mee! De sneeuw had ik onder andere achter de brillenglazen zitten… We moesten alle drie, ook Ebba had het spektakel van een afstandje meegemaakt, eerst maar even bijkomen. Ik nam een kopje koffie en de dametjes kregen een paar overheerlijke snoepjes!
Deze ochtend had ik geen oefeningen gedaan, omdat het niet goed voelde. Daarentegen had ik vanmiddag nog energie voor twee, waarschijnlijk door de sneeuwdouche (!), dat ik alsnog naar beneden ging. Het was gewoon mijn dag niet helemaal, want op het moment, dat ik mijn handen ging wassen, werd het water niet warm. Meteen naar beneden en kijken of ik iets “vreemds” kon waarnemen. Ja, de pellets werden niet naar boven gehaald! Er zaten genoeg pellets in de voorraadbak en daarmee was dat geen probleem. De gebruiksaanwijzing er maar bij gepakt en kijken wat ik kon uitsluiten aan oorzaken. Uiteraard kwam ik er niet uit en daarmee meende ik de houtkachel maar te moeten opstoken. Alleen wat moest ik doen om van het branden op pellets te gaan branden op hout? Ik weet nog, dat Heiko me ooit eens verteld had, dat het belangrijk was dat “dat knopje” naar boven staat. Of was het juist naar beneden? Ahhh…! De handleiding bood me in dit geval ook al geen uitkomst en daarmee moesten de hulptroepen maar worden ingeschakeld. Het douchen na mijn oefeningen moest op zich laten wachten…
Dat werd Heiko een een WhatsApp berichtje sturen, met het verzoek om zo snel mogelijk naar huis te komen, nadat hij klaar was met werken. Ik vernam namelijk dat het eveneens kouder in huis werd. Niet steenkoud, maar de temperatuur ging naar net onder de 20 graden in de kamer en dat voelde onaangenaam. Ik hoorde overigens de pellets wel rammelen in de aanvoerbuis, maar op de een of andere manier was het niet warm te krijgen. Daarmee geen warm water en geen warmte in huis. Heiko was op het moment, dat hij het berichtje kreeg, net klaar en schreef terug dat hij meteen zou komen. Nou ja meteen: eerst nog even langs de apotheek om de medicijnen voor mijn mond op te halen. Dat was wel belangrijk uiteraard. Om half zes was hij thuis. Begroette mij en ging direct aan de slag met de pelletkachel. Hij zag meteen, dat de aanvoerbuis voor de pellets helemaal overstroomde.
Blijkbaar zat het verbrandingsbakje, waar de pellets in komen, verstopt door as! Hij demonteerde de pelletsbrander en gooide de pellets er tijdelijk uit. Maakte het even schoon en installeerde het weer. De stroom erop en daarna rolden de pellets weer vrolijk in het verbrandingsbakje. Het leek weer oké. De temperatuur van de ketel was ondertussen gedaald naar 20 graden, waar die normaal 60-70 graden is. Om die temperatuur zo snel mogelijk weer omhoog te krijgen, ging Heiko tegelijkertijd met hout aan het stoken. Dat was maar goed ook, want toen hij na het warm eten weer bij de pelletsbrander keek, stond die weer uit. Er waren wel pellets in het verbrandingsbakje gevallen, maar die waren niet gaan branden. Heiko wist zodoende dat de gloeispiraal kapot is. Die zit onder het bakje waar de pellets inkomen.
Die gloeispiraal moet zo heet worden, dat de pellets beginnen te ontbranden. Als dat ding het niet doet, komt er geen vuur in de pellets en krijg je geen warmte. Morgen maar snel een nieuwe gloeispiraal bestellen. Dat was overigens ook de allereerste storing van het apparaat, toen we hier in 2017 kwamen wonen. Gaat zo´n ding ongeveer 3 jaar mee? Gelukkig hebben we nog brandhout, zodat we ons huis in ieder geval daarmee kunnen verwarmen. Alleen het douchen vandaag ging niet meer door. Het duurt redelijk lang voordat alles weer op temperatuur is. De komende dagen stoken we in ieder geval niet op pellets, maar even op hout. En we hopen, dat dinsdag of woensdag de spiraal er is. In de periode, dat Heiko beneden bezig was had ik het eten klaargemaakt. Het werd vandaag kip! Die met tomaat en mozzarella. Samen met gekruide aardappelpartjes en boontjes. Ondanks een dag “met kleine hindernissen” werd hij prima afgesloten. Een goed begin voor het weekend!
Maar goed dat de temperatuur de komende dagen iets hoger is dan de afgelopen weken!
Absoluut Wilfred. Een geluk bij een ongeluk. De kapotte onderdelen voor de pelletsbrander zijn inmiddels besteld en komen maandag of dinsdag aan. Tot die tijd stoken we het vuur met hout en dankzij de accumulatietanks (en de hogere temperaturen) houden we het ´s nachts ook warm zonder dat we halverwege de nacht hout op het vuur moeten gooien.