Oh jee, is het alweer zover? Op zich viel het volgens mij nog wel een beetje mee, maar Joke vond toch dat er weer gesnoeid moest worden. “Buiten snoeien, dan ook binnen” zal ze wellicht gedacht hebben. En ik was het lijdend voorwerp. Grapje hoor, want ik vind het fijn dat Joke mijn haar zelf knipt en dat ik er niet voor naar de kapper hoef. Die zijn hier wel gewoon open ondanks de corona crisis, maar thuis geknipt worden door je eigen vrouw is toch veel relaxter. Met op de achtergrond je eigen favoriete muziek. In dit geval van de Fortunes, mooie jaren zestig muziek. “Here it comes again, that feeling, here it comes again” of “You got your troubels, I’ve got mine”. Na een half uurtje was het klaar en kon het kappersschortje weer af. Meteen ook maar even de baard getrimd en daarna alles aangeveegd en gestofzuigd, in de tvättstuga in de kelder. Ik kan er weer drie tot vier weekjes tegen. “Zal ik jou ook meteen even knippen Joke?” Neuh… Dat hoeft nog niet…
Na de knipbeurt ging ik naar buiten. Rond het middaguur zou het beginnen te regenen. Als ik nog iets wilde doen moest dat voor 12:00 uur gebeuren. Als eerste begon ik aan het verven van de gisteren aangebrachte daklijst, bij de houtstek. Die moest uiteraard nog even in de kleur faluröd, net als alle andere houten delen. Ladder erbij, emmer met verf en een kwast. Binnen een half uurtje gepiept. En daarmee vind ik het welletjes voor wat betreft de houtstek. Behalve dat er nog wat meer hout in kan, maar dat komt later wel. Gisteren kreeg ik van Joke “toestemming” om een paar berken om te zagen. Die staan achter het trollenhuisje en worden wel heel groot. Daarbij komt, dat ze ook nog eens dicht bij een dennenboom. Als die bomen uiteindelijk gekloofd zijn komt het rechtergedeelte van de houtstek zeker ook nog wel vol. Daar hoeven we ons geen zorgen over te maken.
Hierna pakte ik nog een klein klusje op. Als we vanaf de keuken naar de achterkant van het huis lopen, gaat dat via een trapje van spoorbielzen. Aan het einde daarvan lagen twee verzakte tegels en daarna een rubbermat over het inmiddels afgestorven gras. Geen chique oplossing. De rubbermat was inmiddels vies en versleten en heel terecht merkte Joke op, dat we daar nog eens iets anders voor moesten bedenken. Helemaal mee eens! Nou was de oplossing niet zo erg moeilijk. De twee betontegels die er lagen even recht leggen en twee andere die ergens anders in de tuin lagen, erbij aanschuiven. Tenslotte een beetje grind van de oprit ervoor gestrooid en klaar. Kleine moeite, groot verschil.
Op naar het volgende klusje. Voordat het gaat regenen. Het water in ons vijvertje wordt tegengehouden door een dam, met daarin een sluis. Dat heeft de vorige eigenaar of degene dáárvoor een keer gemaakt. Over de sluis loopt een paadje, zodat we rond de vijver en het daaraan verbonden beekje kunnen lopen. Gisteren had ik de voorkant van het paadje over de sluis recht gelegd en nu wilde ik de overkant proberen te fatsoeneren. Het probleem was echter, dat de dam lekt en het water niet alleen via het sluisje wegloopt, maar ook (vooral) via de linkerzijkant. Hoe krijg ik dat nu dicht? Waterdicht? Eerst de boel maar eens open gegraven, om te zien waar het probleem nu precies zit.
Zoveel als mogelijk was maakte ik ruimte en kon ik zien waar het lek precies zat. Oorzaak gevonden, maar een oplossing is nog een tweede. Ik besloot om eerst een ijzeren plaat in de grond te slaan en vervolgens zoveel mogelijk kleinere keien bij elkaar te zoeken en die in het gat voor én achter de plaat te gooien. Het leek erop, dat de stroom ietsje minder werd. Daarna gooide ik er veel zand aan beide kanten tegenaan en warempel: de waterstroom stopte nagenoeg helemaal. Fijn! Daarna kon ik beginnen met het overbruggen van de laatste houten vlonder naar het paadje achter de vijver langs. Helaas moest ik de laatste schroeven in de constructie draaien terwijl het regende. Ietsje eerder dan voorspeld. Het is derhalve nog niet 100% af, maar wel vergevorderd. Misschien morgen de laatste hand eraan leggen. Het ligt namelijk nog niet vlak, niet in één lijn en er moet nog iets gezaagd worden. Hopelijk gaat dat lukken tussen de buien door, want voor morgen voorspellen ze opnieuw regen.
Trouwens… We zijn jullie nog een antwoord schuldig. Namelijk hoeveel schroeven erin de vlonder zijn geschroefd. Nou, er zitten 565 schroeven in de vlonder! Ruim een week geleden hadden we op de website vermeld, dat ik met de vlonder bezig was en dat de accuboormachine op zo´n moment een zeer dankbaar hulpmiddel is. Elke plank werd op elke kruising met een onderliggende balk 2 keer geschroefd. Twee doosjes met elk 200 schroeven bleek niet voldoende te zijn. Het waren achteraf in totaal 565 schroeven te zijn, die het geheel bij elkaar houden en dat is nog zonder het wandje en de dichtgezette zijkanten. Toch nog weer (veel) meer dan verwacht. Maar stevig is het wel!
Omdat het ´s middags regende dacht ik na over een klusje, waar ik overdekt en droog kon werken. Ja! Het tweede windscherm kon ik aan de wand bevestigen. Het eerste oprolbare windscherm, wat feitelijk een anti-inkijkdoek is, is op het terras bevestigd. Die kwam van de Jula winkel in Jönköping. De tweede kochten we vorige week bij de Lidl in Tranås. Daar was het scherm 30 euro goedkoper. Goeie deal toch? Op zich wel, maar toen ik het scherm uitpakte en even later monteerde had ik spijt van de besparing van 30 euro. De constructie is namelijk veel lichter en voelt daardoor minder solide aan. Tevens is het paaltje waar je het scherm in klikt als het openstaat een vaste paal. Die schroef je met keilbouten vast aan de betonvloer. Bij de duurdere versie is dat een uitneembaar paaltje. Reuze handig, want zo staat die je nooit in de weg als je het scherm niet gebruikt. Dit paaltje staat er nu voor eens en voor altijd. Ook ´s winters, als je toch niet buiten zit en het scherm niet gebruikt. Aan de andere kant: dit paaltje staat ons niet in de weg, want erachter zit het hekje. Tenslotte is dit scherm gevoeliger voor wind. De eerste kan windkracht 5 aan en voor deze geldt officieel windkracht 1. We zullen zien of ons dit bevalt. Het is in ieder geval gemonteerd en kan gebruikt worden.
Coronavirus in Zweden: Slechts enkele uren, nadat minister van Binnenlandse Zaken het belang van aanbevelingen rond bezoekers in pubs had aangescherpt, werd vrijdagnacht in Stockholm het weekend ingeluid. Een eigenaar van een van de restaurants zegt, dat hij liever had gezien, dat de autoriteiten de restaurants hadden gesloten. Hij weet, dat het besluit faillissementen zal opleveren, maar volgens hem gaat de gezondheid nu voor. En ondanks het feit, dat menig minister meervoudig iedereen eraan herinnert, dat het een risico is, om naar een bar of restaurant te gaan in verband met de verspreiding van covid-19 infectie, dringt het niet bij iedereen door. Het is alsof men op het platteland het beter begrijpt, dan in de grote steden. In Stockholm bijvoorbeeld, waar de situatie al zo verschrikkelijk slecht is, was het vrijdagavond zelfs gewoon druk! Foto’s en video’s tonen aan, dat mensen dichtbij elkaar zitten op het terras, in groepen staan te praten of in de rij staan te wachten. De afdeling Milieubeheer van de stad heeft gedurende de nacht dan wel 32 inspecties uitgevoerd en 11 bedrijven “gewaarschuwd”, maar dat is alleen aangeven, waar hun tekortkomingen liggen en wat ze eraan moeten doen om ze te verhelpen. Gedurende de week had de gemeente haar werkzaamheden rond controles uitgebreid. De inspecties waren verhoogd van twee naar vier dagen per week en vrijdagnacht liepen er acht inspecteurs rond.
In totaal heeft de gemeente circa 250 inspecties uitgevoerd, waarvan 47 bedrijven een waarschuwing hebben ontvangen. Tot op heden heeft geen enkel restaurant of café zijn vergunning verloren. Als een eigenaar van een van de restaurants gevraagd wordt hoe hij er persoonlijk over denkt, zegt hij, dat het erg moeilijk is, om gasten zover te krijgen om de aanbevelingen op te volgen. In zijn geval werden borden geplaatst met daarop de nieuwe regels vermeld, werden geen bestellingen aan de bar toegelaten en hield het personeel afstand bij het aannemen van tafelbestellingen. Maar volgens hem namen veel gasten het bij lange na niet serieus. Op de vraag aan de eigenaar of het niet zijn verantwoordelijkheid is, reageert hij: “Ja, en we doen meer dan ons best. Maar we moeten al veel andere dingen controleren. Zoals leeftijd, erop toezien, dat er geen drugs worden gebruikt en dat niemand te dicht bij het eetgedeelte buiten rookt. Ik had liever gezien, dat de autoriteiten de restaurants en pubs volledig had gesloten en dat de staat een grotere financiële vergoeding bood. Zoals het nu is, leggen de autoriteiten de volledige verantwoordelijkheid bij ons.” Het is onbegrijpelijk (in onze ogen), dat men de aanbevelingen inderdaad niet heeft omgezet in wetten. Dit is toch niet te bevatten? Toch daalt het aantal sterfgevallen en nieuwe ic-opnames. Ook in Stockholm…
