Vanmorgen hoefde Heiko niet meteen om zeven uur te beginnen. De baas had namelijk eerst een vergadering en kon niet zo snel bedenken wat voor werk er voor hem was. Oh, oh, oh: wát een planner is die man toch… Na afloop van die vergadering was Heiko van harte welkom. Dat was om elf uur. Uiteraard waren we wel om de normale tijd wakker en uit bed gestapt. Zodoende was er mooi tijd voor Heiko, om de waterfilters te vervangen. Gisteren had Heiko er vier nieuwe filters opgehaald en twee daarvan verdwenen nu in de filterhouders. De oude waren helemaal roodbruin van de vervuiling in het water. De twee nieuwe zaten er binnen een half uur in.
Wanneer er nieuwe filters ingezet worden, moet vanzelfsprekend het water worden afgesloten. Dan vul ik snel de waterkoker en koffiekan nog even, voor eventuele verrassingen, waar we water voor moeten gebruiken. Dit keer kon ik het voor gewone dingen gebruiken, want het water was al snel terug in de leidingen. De eerste paar keer dat er water door de nieuwe filters komt geeft het veel koolzuur. Dat is in mijn flesje heel duidelijk te zien. Het koolzuur verdwijnt binnen een paar tellen uit de fles en binnen een paar uur uit het systeem. Of we nu verschil proeven? Niet eens zo veel eigenlijk. Toch is het een lekker gevoel, dat er weer nieuwe filters inzitten!
Nog tijd over! Op dat moment besloot Heiko om de oppottafel verder de verven, dan is die volledig klaar. De binnenkant van de onderkant was namelijk nog niet gebeurd. Voor mij te lastig en voor hem een peulenschilletje. Nou, dat dachten wij. Het is ontzettend lastig verven. Hij had daar weinig ruimte en er zijn behoorlijk veel kantjes en randjes te doen. Ter aanmoediging bracht ik hem maar een fles koel, helder water en dat werd in dank aangenomen. Na toch nog bijna een uurtje kon de deksel weer op de verfbus.
En toen was er koffie. Met een stukje appelkruimeltaart. En kruimelen deed het! In verband met de temperaturen had ik de taart in de koelkast gezet om koel te houden. Dat gaf dus de kruimels. Smaak was er beslist niet minder lekker om! Toen printte Heiko nog even zijn “carport-hout-bestellijstje” uit. Eerder had hij al een complete tekening van de carport gemaakt en die lijst met de benodigde materialen. Van die lijst printte hij nu een deel uit, namelijk het hout dat hij als eerste nodig had. Na werktijd wilde hij naar de ByggMax rijden, om het een en ander op te halen. Rond half elf reed hij uit Ödarp vandaan met dus de aanhanger achter de Volvo. Bij de zaak aangekomen bleek dat hij en Anton weer samen op pad gingen. Als eerste moesten ze een paar te groot gegroeide coniferen een kopje kleiner maken. Die waren nu ongeveer vier meter hoog en daar moest ongeveer een meter van afgezaagd worden. Geen probleem! Deze keer hield Heiko de ladder vast en klom Anton naar boven en knipte de coniferenhaag op de gewenste lengte. Een uurtje later was het al klaar. Prima teamwork!
Omdat Heiko zich onlangs op de laptop had ingelogd bij Handelsbanken, zagen wij, dat zijn postvak maar liefst twintig berichtjes bevatte. Hij logt zich regelmatig in op zijn mobiel, maar daar is dat niet te zien. Daarom had ik hem vanochtend gevraagd, om zich wederom hier in te loggen, zodat ik alle berichten kon bekijken. In velen daarvan stonden zogenaamde e-nota´s. Die worden automatisch betaald. Alles werd gedownload naar de laptop en toen kon ik beginnen met verwerken. Een groot aantal van de nota´s miste ik al in onze administratie en nu is duidelijk geworden waarom! Na ruim een uur was alles weer piekfijn in orde: administratie compleet en de stukken ook weer in de cloud. Om dit soort verrassingen te voorkomen hebben we een melding opgenomen in onze agenda´s, dat Heiko zich in ieder geval een keer in de maand even via de laptop inlogt.
Helaas, helaas… Ze stonden zo mooi op de vaas in de kamer, maar dat duurde slechts twee dagen. De lupines werden daarom gisteren maar op de veranda gezet, want ze verliezen steeds meer en meer blaadjes. Nadat het gewaaid had, lagen vanochtend de blaadjes over een groot deel van de vloer verspreid. En dametje Ebba zat er middenin! Die vond het geweldig, om met die blaadjes te spelen. Doordat er wind onderkwam werden ze immers opgetild en het was voor haar de uitdaging ze te vangen. Daar heb ik eerst een poosje met veel plezier naar gekeken, om vervolgens toch de veger te pakken. De lupines, samen met alle blaadjes, verdwenen even lat in de compostbak.
Een nieuwtje! Onlangs hebben we ons een Thermacell aangeschaft. Volgens diverse advertenties in kranten en zelfs reclamespotjes op tv, zou dit een uiterst effectief en gebruiksvriendelijk product zijn, dat muggen afstoot. Die muggen zijn ook dit jaar weer met “ruime” aantallen aanwezig en soms behoorlijk irritant. Om rustig buiten te kunnen zitten kochten we dit apparaatje. Het is gemakkelijk te gebruiken: je zet hem aan en met een simpele klik start je het gas, dat op zijn beurt een kussentje met muggenspray verwarmt. Er wordt een geurloze muggenspray afgegeven, die muggen weghoudt in een straal van ongeveer 20 vierkante meter. Op de veranda werkt het redelijk. Waarschijnlijk moeten we het apparaat iets eerder aanzetten, als dat we er gaan zitten. We blijven nog even testen…
De tweede klus voor Heiko was het uitgraven van twee fluweelbomen. Bij een mooie vrijstaande woning stonden twee van die bomen en van eentje daarvan kwamen de wortels door het asfalt gegroeid. Dat vond de bewoner niet zo leuk en zodoende moesten de beide bomen maar wijken. Eerst zaagden ze met de kettingzaag alle takken weg en daarna zaagden ze de boom neer tot een meter boven de grond. Vervolgens begonnen ze rond de stam te graven, om de wortels te kunnen vinden en door te kappen met een scherpe bijl. Met z´n tweeën verliep dat wederom voorspoedig. Örtengren had gezegd, dat ze er eerst maar eens twee uurtjes aan moesten besteden en dan bekijken of het zo ging lukken. Of dat er alsnog een graafmachine zou moeten komen. Gelukkig was dat laatste niet nodig, want na anderhalf uur waren ze al klaar! De bewoner was zo blij, dat hij meteen naar de winkel reed voor iets lekkers voor bij de koffie en bood Heiko en Anton een fika aan. Dat gebeurt niet vaak! Na de koffie haalden ze nog een beetje zand en graszaad, zodat de kuilen weer netjes werden gemaakt en er over drie tot vier weken niets meer van te zien is. Hiermee zat voor Heiko de werkdag erop!
Als laatste actie ging Heiko nog even bij collega Lotta aan, om de nieuwe stof voor de markies op te halen. De oude had hij vanochtend naar haar toe gebracht en ze hadden afgesproken, dat hij de nieuwe vanmiddag weer op zou kunnen halen. Waarschijnlijk kreeg ze dit werkje vandaag wel af. En inderdaad! Heiko ging rond vier uur heen en het lap stof lag klaar om meegenomen te worden. Na het eten had Heiko de stof in het systeem gemonteerd, waardoor we hem morgenvroeg meteen kunnen proberen. Bloedje nieuwsgierig (natuurlijk)!
“Gevaccineerden mogen deze zomer zonder testen en quarantaine reizen binnen EU!” Positief nieuws over de pandemie. Het blijkt namelijk, dat de EU-lidstaten het eens zijn geworden over versoepeling van de reisbeperkingen. “De 27 lidstaten keurden een voorstel van de Europese Commissie goed waarin staat, dat mensen die minstens twee weken (!) volledig gevaccineerd zijn, vrij moeten kunnen reizen binnen de EU. Reizigers vanaf 12 jaar die niet volledig zijn ingeënt, zullen wel getest moeten worden. Dat hoeft alleen weer niet als er wordt gereisd tussen twee zogenoemde “groene landen”, oftewel landen waar de corona-uitbraak volledig onder controle is. Vanaf 1 juli is het mogelijk, dat reizigers in de EU met een QR-code kunnen aantonen, dat ze zijn ingeënt tegen het coronavirus, negatief hebben getest of al een besmetting achter de rug hebben en daardoor zijn beschermd. Dit zal het “Europese covid-reiscertificaat” genoemd worden. De EU-lidstaten hebben verder overeenstemming bereikt over het aanpassen van de regels, om te bepalen wanneer een land een bepaalde kleurcode krijgt. Nu wordt een land nog aangemerkt als groen (veilig), wanneer er in de afgelopen twee weken minder dan 25 besmettingen op 100.000 mensen zijn gemeld. Dat aantal wordt verhoogd naar 50, waardoor landen sneller groen worden. Ook andere drempelwaarden worden aangepast. Zo wordt er ook gekeken naar de positiviteitsratio, het percentage positieve tests. Als die lager dan 1 procent is, wordt een land bij 75 besmettingen op 100.000 mensen al groen. De verwachting is, dat in de zomer veel landen op groen zullen springen, gezien de sterke afname van het aantal besmettingen in de EU.”
