Sneeuw: Joepie! Ja, wij blijven er enthousiast op reageren. Vannacht was er weer een paar millimeter bijgekomen en ook gedurende de dag viel er een beetje van dat mooie, witte, koude poeder. Ondanks dit witte landschap ging Heiko toch buiten aan de slag. Buurman Erling had immers de grote, zware klover gebracht en die wilde Heiko vandaag aan het werk zetten. Hij had daarvoor twee sterkstroom-verlengkabels van Erling meegekregen. Een van de twee zou het goed moeten doen. Bij de ene kabel zou de motor van de klover nauwelijks op gang komen en feitelijk alleen maar een beetje brommen. Die kabel moest Heiko dan maar meteen weer aan de kant gooien! Die bewuste kabel had Heiko inderdaad bij toeval als eerste eraan gekoppeld. Die kon terug naar Erling. Toen Heiko de andere kabel probeerde, merkte hij dat de motor wel goed op volle toeren draaide, alleen dat de draairichting van de motor verkeerd was. Ik wist niet eens dat dat kon!
Erling had hem daarvoor gewaarschuwd. Op de motor staat een pijl die de draairichting aangeeft en nu draaide hij precies de andere kant op. Toen zat er niets anders op dan Erling bellen. Had hij misschien nog een derde kabel? Die had hij niet, maar hij zou wel even langskomen. Een paar minuten later maakte hij de stekker van de verlengkabel los, verwisselde de plus en de min en probeerde het opnieuw. Ja, toen draaide de motor in de juiste richting. Gelukkig, het kloven kon beginnen. Erling ging weer naar huis en Heiko rolde de klover naar een plek zo dicht mogelijk bij de zware moten berkenhout. Helaas was de verlengkabel niet zo lang en kwam de klover ongeveer halverwege, tussen de garage en de houtstek, te staan. Er zat niets anders op, dan de moten hout vanuit de houtstek in de kruiwagen op te halen, daarna te kloven en het gekloofde hout weer in de kruiwagen terug te brengen naar de houtstek.
Een beetje extra werk, maar daar stond tegenover, dat deze klover minstens twee keer zo snel is als onze eigen. Die van ons heeft een vermogen van 2,2 kilowatt en die van Erling heeft een vermogen van 7 kilowatt. Op zich lukte het ons om alles met onze eigen klover te doen, echter dit gaat uiteraard met meer gemak. Het lukte ons klovertje ook wel om door de dikke blokken hout te gaan hoor, maar dat kostte de klover veel meer kracht. Misschien dat daarom nu de pakkingen kapot zijn en de hydraulische olie eruit loopt. Los van het extra vermogen is het ook nog zo, dat onze klover één mes heeft en deze twee. Het tweede mes staat haaks op de eerste. Daardoor gaat een blok hout meteen in vier stukken in plaats van in twee. Twee uurtjes later had Heiko drie kuub heen en weer gerold, gekloofd en gestapeld. Mooi, dat kan drogen! De klover kon weer onderdak. Binnenkort wil Heiko nog twee berken van 17 meter hoog omzagen en zolang kon hij de klover wel houden, zei Erling. Heel fijn zulke buren!
Na het ontbijt had ik mijn oefeningen weer gedaan. Dat voelt trouwens lichamelijk en geestelijk goed, waardoor ik het zo veel mogelijk wil doorzetten. Als ik te veel pijn heb in rug of benen sla ik een keer over, maar dat moet kunnen. Hierna begon ik met het opruimen van de kerstboom. Eindelijk zou ik haast willen zeggen. Vanaf eind november, de 30ste om precies te zijn, hadden we hem immers in de kamer staan. Lang zat. Ik begon maar met het inpakken van de ballen, zuurstokken en andere versiersels. Dat gaat trouwens vele malen sneller, dan dat je ze er in moet hangen. Dan kijk je waar een kerstbal kan komen te hangen en nu is het een kwestie van pakken en in het doosje doen.
Als laatste erin en als laatste eruit: het vogeltje van mijn moeder. Rare gewoonte. Dat doe ik al jaren en die traditie houden we er gewoon in. En toen moest de verlichting eruit. Ik begon in de tegenovergestelde volgorde te werken, als toen ik ze erin hing. Alle zestien strengen bij elkaar gebonden, daarna teruggebracht naar acht en vervolgens die “pakjes” in een keer uit de boom gehaald. Dat werkte perfect. Nog even het kabeltje opgerold en wil je wel geloven, dat ik de lampjes zó terug in het doosje kon doen? Dat bewijst maar weer, dat geduld een schone zaak is. Wanneer de strengen niet een voor een waren opgerold was het vast niet gelukt. Én hadden we ze vast uit de knoop moeten halen, wanneer we ze de volgende kerst zouden gaan gebruiken. Nu niet!
Het einde van de kerstversieringen kwam in zicht, doordat alleen de boom nog in de kamer stond. Ook niet meer lang, want binnen een half uurtje zat die ook weer netjes in de dozen. Oei! Wat een kale boel! Nadat er even was gestofzuigd kon het kleedje met de schommelstoel teruggeplaatst worden en dat zag er dan wel weer vertrouwd uit. Ook rustiger moet ik zeggen. Natuurlijk is het super om de kerstversieringen in huis aan te brengen, maar dit is toch zeker ook weer gezellig. Nagenoeg tegelijk waren Heiko en ik klaar met ons klusje. En dat moest ook wel, want we waren immers uitgenodigd voor de grill! Daarvan is maar even op een “losse” manier bericht van gegeven. We vonden dat zo leuk, dat het daarom, volgens ons, een beetje extra aandacht verdiende. Het was onze eerste ervaring met het grillen in de winter. En wat was het leuk! Nadat we thuiskwamen en er over napraatten, beloofden we onszelf, dat we ook met z´n tweetjes dit willen doen.
Tijdens de coronapandemie blijken er overigens veel meer worstjes te worden verkocht dan daarvoor. We zijn daarmee dus bepaald niet de enigen, die aan het grillen zijn geweest. Steeds meer mensen gaan namelijk het bos in om te grillen. Daarom verkopen de supermarkten nu meer worstjes en houtskool. In een bos in Nybro, in Zuid-Zweden, stond zelfs een rij voor de grills. Men komt niet alleen voor het grillen bij elkaar. Het blijkt, dat veel mensen elkaar buiten ontmoeten, om bijvoorbeeld verjaardagen te vieren. In huis is de afstand van 1,5 meter niet altijd gewaarborgd en buiten kan dat wel. Wat is er dan gezelliger, dan toch samen te zijn tijdens het grillen? Bij een grote supermarktketen is de verkoop van worsten maar liefst met 24 procent gestegen. Een van degenen die nu ook veel grilt vertelde, dat ze nu met de familie veel meer worst eet dan voor de pandemie. Zelfs op oudejaarsavond gingen zij en haar familie grillen. Leuk weetje, toch? We vertelden dit ook aan Heiko zijn ouders en we hadden het erover, dat dit in Nederland niet gebeurt. Daar kan en mag het niet. Je mag geen open vuur maken in de natuur én het is ook geen traditie zoals hier in Zweden.
Men heeft voor het buiten grillen zelfs een aantal tips en adviezen opgesteld. Met name bedoeld voor die mensen, die (zoals wij) nog weinig ervaring hebben: 1.) Bereid thuis alles zoveel mogelijk voor en neem het eten mee in potten of zakken: hak de groenten en snijd het vlees. 2.) Ingrediënten, die in dezelfde pan terecht moeten komen en ongeveer dezelfde kooktijd hebben, kun je het beste alvast in dezelfde pot doen. Dan hoef je niet onnodig met extra potjes te slepen. 3.) Als je het slepen van potjes of blikjes wilt vermijden, alsmede het gebruik van plastic zakken wilt voorkomen, is een tip om compostzakken of bruine papieren zakken te gebruiken, voor alles wat niet te nat is. Je verbrandt de zakken ter plaatse en vermijdt om ze weer naar huis mee te brengen. 4 .) Breng wat kruiden mee. Bij voorkeur verse kruiden, om bij het eten te serveren. En vergeet zout niet. 5.) Zelfs als je verwacht droge boomtakken te vinden, om ter plaatse mee te gaan stoken: neem toch twee of drie droge stukken brandhout mee van huis. Dat is veel eenvoudiger om het vuur aan te krijgen. 6.) Voel je vrij om bijvoorbeeld extra brood mee te nemen, om alvast aan hongerige gezinsleden te geven, terwijl ze wachten tot het eten klaar is. Dat komt de stemming vaak ten goede. Bovenstaande is uiteraard voor een uitgebreide grill. Waarschijnlijk zullen wij eerst eens op stap gaan met broodjes en grill-worstjes…
Dag Heiko en Joke. Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar. Laten we hopen dat het een gezonder jaar wordt.
Ik reageer op het buiten grillen in Zweden: worstjes grillen is natuurlijk fijn en lekker en hamburgers op de grill zijn ook prima. Wij hebben een aantal jaren geleden een muurrika gekocht, jullie kent hem vast wel, het lijkt op een skottelbraai. Tegenwoordig nemen we die mee als we gaan grillen, je zit dan niet alleen aan worst en hamburgers vast, maar kunt ook een heerlijke kipschotel maken. Alvast veel plezier met het buiten grillen in de winter.
Groeten, Rinske
Hej Rinske!
Bedankt. Dat het jaar gezonder mag worden: graag.
We hadden nog nooit van een muurrika gehoord en natuurlijk even opgezocht. Lijkt ons wel iets. We gaan eerst even kijken of het ons überhaupt bevalt nog vaker te grillen. Mocht dat het geval zijn, gaan we er zeker naar op zoek! Bedankt voor de tip!