Julbock en vlaggenmast moeten onderspit delven…

Gisteren schreven we al, dat er een storm over Zweden raasde. Of we daar een staartje van mee zouden krijgen? Gisteravond lazen we in de voorspellingen, dat de storm inderdaad naar het zuiden zou trekken. En dat hebben we vernomen! Vannacht en vandaag overdag heeft het hier behoorlijk gewaaid. Op social media was ook veel te lezen over de storm die over Zweden raasde. De meeste overlast bleef in de provincies Jämtland en Värmland, maar wij kregen er wel degelijk een staartje van mee. Het bleef volgens het kaartje hierboven beperkt tot een storm. Deze keer was er geen sprake van een orkaan. De storm kreeg overigens de naam Gyda en heeft in de twee genoemde provincies en in Noorwegen, behoorlijk veel schade aangericht.

Overigens is het noodweer in het noorden van Zweden nog niet over. Er valt op dit moment enorm veel sneeuw in de bergen van Lappland en Kiruna. Dat zorgt, in combinatie met de nog steeds stevige wind, voor problemen op de weg. Verschillende wegen zijn (nog steeds) afgesloten en op de grotere wegen rijdt men in kolonne. In de bergen wordt gewaarschuwd voor lawinegevaar! Desondanks zijn ze op de skipistes blij met zoveel sneeuw. Er is de laatste dagen al net zoveel gevallen als in maart vorig jaar. Het skiseizoen begint overigens pas op 25 februari. Naar alle waarschijnlijkheid ligt er het komende weekend al een meter sneeuw in de skigebieden.

Vanmorgen was het tijdens het ontbijt weer hetzelfde liedje met ons dametje, Ebba. Zodra wij naar de keuken gaan, om een broodje te eten, komt zij vanuit de kamer en gaat ze voor de buitendeur zitten te miauwen: “Ik wil naar buiten!” We hadden echter in het verleden afgesproken, dat ze pas tegen acht uur naar buiten zou gaan. Dit in verband met het woon-werkverkeer, dat voor ons huis langsrijdt. Van die regel begrijpt Ebba uiteraard niets, maar toch wilde Heiko haar dat vanochtend nog maar eens een keer uitleggen. Hij nam haar op zijn arm en liep naar de klok in de keuken. Daar wees hij naar de grote wijzer die naar boven moest. Die moest op de 12 komen te staan zei hij tegen Ebba. “Dan is het acht uur en dan mag je naar buiten.” Ebba keek heel aandachtig naar de klok en luisterde naar Heiko zijn woorden. Ze leek het te begrijpen. Totdat hij haar neerzette en ze meteen weer naar de buitendeur liep en begon te miauwen. “Helaas Heiko. Jouw kwaliteiten als kattenopvoeder zijn nog niet overtuigend…”

Toen het vanochtend lichter werd zagen we als eerste dat ook wij stormschade hadden: onze julbock lag op zijn zij. De julbock kon het blijkbaar niet redden van de wind. Hij heeft zich goed verzet, dat weet ik zeker, maar uiteindelijk trok hij aan het kortste eind. Het was eigenlijk ook al wel tijd, dat deze kerstbok ontmanteld werd hoor. Nu was er een “dringender” aanleiding om hem weg te dragen en uit te kleden. Zijn vacht, in de vorm van dennentakken, verdwenen op het land naast de carport en het houten skelet staat nu in de berging. Die wordt daar zolang geparkeerd. Tot begin december, want dat wordt er in huize Leugs een nieuwe julbock gemaakt. Trusten, bokkie.

Toen we aan de andere kant van het huis uit het raam keken, over de veranda heen, zagen nog een gevalletje stormschade. Onze vlaggenmast lag plat! Helemaal plat! En dat terwijl we nota bene net een nieuwe Zweedse vlag hadden gekocht! Daar trok de wind zich natuurlijk niets van aan… De houten paal, een lange dunne berkenstam die Heiko een keer in het bos tegenover ons huis had gevonden, bleek afgeknapt te zijn. Ter hoogte van de eerste bout. De paal zat namelijk aan twee houders vast met twee dikke draadeinden. Ter hoogte van het bovenste draadeind was blijkbaar erg veel vocht naar binnen gekomen, waardoor de paal ter plekke enorm was verrot.

De stevige wind van de afgelopen nacht had er waarschijnlijk niet eens zo heel veel moeite voor hoeven doen, om de paal te laten breken. Erg jammer, maar het is zoals het is. Met de kettingzaag maakte Heiko de lange paal in kleine stukjes en die verdwenen in de houtbak. We zullen op zoek moeten naar een andere vlaggenmast. Via de social media en nieuwsapps op de telefoon vernamen we, dat er veel bomen omver waren geblazen en dat het verkeer veel last had gehad van de storm. Dan komen wij er nog genadig af.

We hebben al jarenlang een abonnement bij Norton. Het is niet alleen een antivirusprogramma, maar onze laptop en mobiele telefoons zijn eveneens beschermd tegen zogenaamd spyware en andere digitale bedreigingen. Niet alleen onze laptop is beschermd, maar ook die van Heiko zijn ouders. Het abonnement bevalt ons heel goed. Sinds november krijgen we ineens per maand een “beschermingsrapport”. Daarin staat dan onder andere hoe ze ons hebben beschermd en wat ze hebben gedaan. Zo zagen we, dat ze maar liefst 10 miljoen (!) bestanden hebben gescand en beveiligd. Ik kon niet vinden over wat voor een periode het een en ander is gebeurd. Het belangrijkste is wel, dat ze 28 digital inbraakpogingen hebben geblokkeerd.

Toen ik gisteren terug kwam van het winkelen in Nässjö en over het weggetje met de vele bochten en heuvels huiswaarts reed, zag ik dat de nieuwe (vermeende) weg in het bos al flink vorderde. Vele bomen waren omgezaagd en een hele brede strook was zelfs wortelvrij gemaakt en uitgevlakt. Ook zag ik buizen liggen, die waarschijnlijk onder de weg gelegd worden, zodat het regenwater afgevoerd kan worden. Van de ene kant naar de andere kant van een weg, zonder de weg weg te spoelen. Thuis zocht ik meteen een kaartje op, waarop de ooit geplande windmolens stonden aangegeven. Tegen de komst van die windmolens hadden we met succes geprotesteerd. Op dat kaartje zag ik tot mijn schrik, dat er wel een weg staat, op de plaats waar die nu aangelegd wordt.

Die weg zou leiden naar twee van de veertien windmolens. Op de kaart hierboven aangegeven met twee rode cirkels. “Zouden ze het dan toch doorzetten?” Om duidelijkheid te krijgen schreven we een kort mailtje aan de voorzitter van de protestgroep. Onze huisarts dokter Lennart in Västorp. Die stelde ons binnen tien minuten gerust. De windmolens komen er absoluut niet! Deze nieuwe weg is slechts bedoeld, om vrachtverkeer de mogelijkheid te bieden, om de gerooide bomen uit het bos te halen. Pieuw…

Na de middag leek het erop, dat de storm iets ging liggen en waagden we ons naar buiten. We hadden in de planning staan, om het gekloofde hout uit de garage te kruien en naar de houtstek te brengen. In de garage werd het ondertussen een beetje te vol en daar droogt het ook niet. De wind moet erbij kunnen, zodat het vocht weggeblazen wordt c.q. verdampt. We verdeelden de rollen: Heiko vulde de kruiwagen met gekloofd hout en kruide die vervolgens naar de houtstek. Ik zou het daarna vanuit de kruiwagen opstapelen en de lege kruiwagen terugbrengen. Zogezegd, zo gedaan. Voor elke volle, zeg maar overvolle kruiwagen, legde Heiko een stammetje opzij. Toen we er na twee uur mee stopten wisten we zodoende precies dat we 18 kruiwagens met hout hadden verhuisd. Volgens Heiko is vier overvolle kruiwagens een kuub. We hebben in totaal vier-en-een-halve kuub hout verplaatst! Is het nu leeg in de garage? Nee!

Er ligt nog ongeveer anderhalve kuub, maar dat komt een andere keer wel. De energie was op! Tussendoor hebben we namelijk nog de pallets versleept, die naast de opslag stonden. Ze stonden ons in de weg. Daarbij kwam, dat ze tegen de stapels stammetjes aan zouden staan. “Wat als we die pallets later weg zouden halen?” Zou dan ons net gestapeld hout naar buiten vallen? Dat moet natuurlijk niet. Het verplaatsen van die dubbele pallets was een zwaar klusje, maar het lukte. Als laatste keken we in de camper of de vochtvreter zijn werk had gedaan. Dat was het geval: het onderste gedeelte zat helemaal vol met water. Die hebben we leeggegooid en opnieuw voorzien van een zakje navulling vochtvreet-poeder-gruis-spul. Hoe heet dat eigenlijk? Het zit in een zakje en het is wit… Omdat deze ene vochtvreter vol zat, besloten we om er nu drie in te zetten. We hebben namelijk voldoende van die dingen op voorraad. Wanneer de winter terugkomt kunnen we er niet zo snel meer bijkomen. De eveneens in de camper geplaatste muizenval was nog leeg. Wel hebben de val even voorzien van verse pindakaas. Een dagje welbesteed…