Geen widgets gevonden in de zijbalk

Gisteren tegen de eind van de middag liepen we nog even weer naar de overkant. De hele dag hadden we machines gehoord en daarmee kon het niet anders, dan dat er weer heel veel bomen omver waren gegaan. En inderdaad. Een gigantisch deel van het bos was weg. De stammen lagen daar behoorlijk netjes bij elkaar, terwijl een stuk verderop alles door elkaar lag. Om eerlijk te zijn snappen wij hun volgorde van kappen niet helemaal. Zo waren ze bij Heiko zijn bocht bezig, een dag later bij de woning en nu weer tegenover Heiko zijn bocht. Hier en daar laten ze “eilandjes” staan, waardoor het niet helemaal kaal wordt. Voor hetzelfde geld zijn die bomen morgen trouwens weg.

En wat liggen er alweer vele stapels stammen! We kunnen het ons nu goed voorstellen, dat er ongeveer 20.000 m3 hout uit dit bos komt. De tweede, tijdelijke oprit vanaf ons huis aan de weg 1047 zag er gisteren nog uit als op de foto links. Vanmiddag was het gedeelte achter deze oprit foetsie. Weg! Verdwenen! Je kunt nu verder over het land kijken en links, achter de grote stapel stammen, is het nu stukken lichter geworden: daar is ook veel weg. Binnenkort zal ik proberen te inventariseren wat er nu al allemaal gekapt is. Met behulp van het kaartje van Google Earth. Wanneer je in het bos staat ben je immers je oriëntatie een beetje kwijt. Hopelijk kan het kaartje uitkomst bieden…

Vandaag was het een vrije dag voor Heiko. Hij had gisteren aan zijn baas Kenth doorgegeven, dat hij deze week al vier dagen had gewerkt en dat dit wel voldoende voor zijn lichaam was. Vooral gisteren was het een zware dag geweest, met het oppakken en uitrollen van het kant en klare gras. Nu maar een beetje rustig aan doen. Om half elf had hij trouwens nog wel een afspraak staan bij de fysiotherapeut in Tranås, waardoor hij noodgedwongen toch in de auto moest stappen en het huis uit moest. Daaraan voorafgaande was het een beetje aan lummelen: Wordfeud spelen met Jan uit Assen en koffiedrinken met Joke uit Ödarp. Om tien uur reed hij weg. Toen hij de weg opdraaide zag hij in zijn achteruitkijkspiegel, dat er een lege vrachtauto met een grote aanhanger op de weg stond. Bij de tweede oprit. Op de plek waar momenteel zo veel gezaagd wordt. Dat gaf hij meteen aan mij door, waarna ik mij naar buiten spoedde om er te gaan kijken. Uiteraard nam ik mijn fotocamera mee.

Nadat ik van de chauffeur akkoord had gekregen om foto´s te maken, begon ik te knippen en filmen. Ik zag hoe de chauffeur de grote grijper bediende en hoe handig hij de boomstammen oppakte, het pakketje een beetje heen en weer schudde, alle einden gelijk legde en uiteindelijk de vrachtwagen vulde. Heel mooi om te zien hoe knap hij dat deed. Er waren drie compartimenten en binnen een uur had hij die vol met boomstammen van drie, vier en vijf meter lengte. Toen hij klaar was maakten we nog even een praatje. Er lag ongeveer 64 ton, 64.000 kilo (!) aan gewicht op de aanhangers, zo vertelde hij. De boomstammen bracht hij naar een houtzagerij in een dorp tussen Vimmerby en Målilla. Richting het zuidoosten en als ik het goed begrepen heb heet het dorpje Ödhult (staat wel een houtzagerij). Dat is minstens een uur rijden. Even rekenen: vanaf Ödhult naar hier is een uur, dan een uur laden, wederom een uur terug rijden en daar weer een uur lossen (denk ik). Dat is vier uur. Een werkdag heeft acht uur en zodoende kan hij slechts twee ritjes maken.

Dat zou betekenen, dat de stapel boomstammen nog steeds sneller groeit, dan dat er naar de houtzagerij kan worden afgevoerd. Wellicht rijden er meer vrachtauto´s hier, maar die zien we niet rijden. Ze gaan dan immers allemaal naar het zuidoosten. Bij die houtzagerij blijft het hout een tijdje liggen om te drogen, waarna er uiteindelijk planken van gezaagd worden. Maar niet alleen planken worden gezaagd. Sommige stammen zijn te klein en die worden verwerkt voor energieleveranciers. Andere stukken gingen naar de cosmetica-industrie. Ja, de chauffeur vertelde mij, dat er zelfs (gedeeltes) van bomen in lipstick worden verwerkt! Daar ga ik nog even het een en ander over opzoeken. De vracht moest richting Vimmerby en daarmee was ons gezellig gesprekje over. Ik bedankte hem voor zijn tijd en na een knap staaltje stuurwerk kreeg hij zijn combinatie op de smalle weg. Overigens had het hem meer moeite gekost de oprit op te rijden. Nu verdween hij binnen een paar minuten uit het zicht. Een stapeltje stammen en diepe sporen in de oprit achterlatend…

Heiko lag ondertussen op de behandeltafel bij de fysiotherapeut in Tranås. Zijn ischias probleem is nog niet weer over, dus worden de behandelingen voortgezet. Tijdens de behandeling vertelde Richard, de half-Nederlandse fysio, dat hij net terug was van een korte, vierdaagse vakantie in Spanje. Daar was hij samen met drie vrienden naar toegevlogen en hadden ze veel gewandeld en op het strand gelegen. Hij verkleurt snel in het gezicht en het was dan ook duidelijk zichtbaar, dat het daar mooi weer was. Hij noemde dat het er 25 graden was geweest! Een beetje warmer dan hier in Zweden, waar de thermometer niet meer boven de tien graden uitkomt. Na het half uurtje van de behandeling reed Heiko door naar de Lidl voor een paar boodschappen. Tegen half twaalf was hij weer terug en dronken we samen een kopje koffie. Toen was het alweer tijd voor een broodje en was de ochtend voorbij. Wat vliegt de tijd! En wat heb je dan gedaan die ochtend? Gelukkig had ik nog een paar wasjes gedraaid en gestreken…

Na de middag ging Heiko verder met het project carport. Deze keer was de achtergevel aan de beurt.  De gevel die het schuurgedeelte afsluit van de buitenwereld. Opnieuw werden de planken van de oude containerwanden een voor een opgepakt en op maat gezaagd, schoongemaakt en vastgeschroefd. Drie uur later was de helft van de vijf meter brede carport dicht. Tijd om te stoppen en om de balans op te maken van de hoeveelheid planken die er nog ligt. Er waren zeventien planken gebruikt voor de halve achterwand en een snelle beoordeling van het aantal resterende brede planken in de stapel gaf Heiko een goed gevoel.

Er ligt nog voldoende om in ieder geval deze achterwand dicht te maken. Of het voldoende is om ook de andere wand, de binnenwand van de berging, dicht te zetten is twijfelachtig. Wellicht dat daar hout voor gekocht moet gaan worden. Het is een beetje lastig om exact te zien hoeveel planken er nog liggen, omdat in diezelfde stapel ook de smalle latjes liggen, die later over de twee centimeter brede naden getimmerd gaan worden. Dat zien we later wel weer. Voor nu is het weekeind!

Nog even een kijkje in eigen tuin, want we zagen, dat het water in ons beekje en vijvertje wel heel hoog stond! Hier en daar liep het al over de wal in de tuin. Met name aan de grasveld kant. Daar is het iets lager. Aan de andere kant had Heiko voor een paar jaar geleden de boel opgehoogd met hetgeen hij toen uit de vijver had gehaald. Het water klettert nu met veel geweld en kabaal door het sluisje. Dit staat de hele tijd open. Toch is dat niet voldoende, want het water gaat zelfs over het, onlangs gemetseld, muurtje. Klusje voor het volgend voorjaar…

2 gedachten over ““Hij heeft zijn wagen volgeladen…””
  1. Hebben jullie hier ook last van gehad?

    https://www.svt.se/nyheter/inrikes/swedbank-ligger-nere

    Maar het gebeurd nu hier ook dat we af en toe niet kunnen pinnen of betalen via de pin. Zal de komende tijd wel meer voorkomen, wordt geschreven. Tja, de techniek….. daarom wel genoeg contant, om eventueel bij boerderijen te kunnen kopen.

    Carport wordt mooi zo. Heerlijk zo’n handige man.

    En de bossen bij jullie….. dat is echt kaalslag. Met harde wind zullen jullie er ook meer last van krijgen? In iedergeval is het een stuk lichter in deze donkere tijden!

    Groetjes…..

    1. Nee, we hebben geen problemen ondervonden van de storing bij de bank. Inderdaad ben je afhankelijk van de huidige technieken. Hier kunnen we echter niet veel meer contant betalen. Het gaat nagenoeg allemaal met pin of Swish.
      Wat de kaalslag betreft: veelal komt de wind hier uit het noordwesten en dat is precies naar de overgebleven bomen. Veel last zullen we er waarschijnlijk niet van krijgen. Helaas hebben we nog geen voordeel van het licht. Of we dat nog krijgen? Het kappen begon ongeveer op driehonderd meter.
      Groetjes!

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.