PostNord, de Zweedse PostNL, zit in grotere financiële problemen dan eerder werd aangenomen. Zoals het nu lijkt, zal het niet lang meer duren, voordat de Zweedse staat een subsidie moet geven, aan het zwaar getroffen Deens-Zweedse postbedrijf. Voornamelijk in Zweden zijn de economische problemen van het postbedrijf aanzienlijk. Deze informatie werd verkregen door een, tot nu toe, geheim rapport, die de Zweedse krant Dagens Nyheter in handen kreeg. Het rapport laat zien, dat de Deense en Zweedse staat gezámenlijk adviesbureau McKinsey & Company heeft ingehuurd om duidelijkheid te verschaffen in de financiële positie van het bedrijf. Het rapport is overigens een 140 pagina’s tellend document over de toekomst van PostNord. Naar verluidt landde het stuk al in januari 2019 op het Zweedse Ministerie van Handel en Industrie. Een cruciale conclusie is, dat PostNord een overheidssubsidie nodig heeft, wanneer de postactiviteiten nog verder zullen dalen. Anders gaat het bedrijf failliet. De afgelopen drie jaar heeft het Deens-Zweedse postbedrijf een verlies geleden van in totaal 2,99 miljard DKK, ruim 4 miljard SEK, wat weer overeenkomt met ruim 388 miljoen euro. Het eigen vermogen van de Deens-Zweedse postgroep is trouwens sinds de oprichting in eveneens aanzienlijk gedaald. Van meer dan 9,2 miljard DKK. Deense kroon naar DKK 2,05 miljard Deense kroon in september vorig jaar.
PostNord is ontstaan, toen de Zweedse Post en Post Denemarken in 2009 fuseerden. Zweden bezit 60 procent van de PostNord Group, terwijl de resterende 40 procent eigendom is van Denemarken. In 2017 hebben Zweden en Denemarken een overeenkomst gesloten, die de Zweden onder meer verplicht, om PostNord financieel te compenseren, als het dalend aantal verzendingen in Zweden ertoe leidt, dat PostNord aan de nakoming van de universele dienstverplichting in Zweden verliesgevend wordt. In Denemarken zijn de rode cijfers zijn bijna uitsluitend te wijten aan de toegenomen digitalisering, waardoor steeds minder particuliere en zakelijke klanten brieven versturen. In Zweden, waar digitalisering wat langzamer is verlopen, wordt verwacht dat het aantal brieven binnen een paar jaar zullen worden gehalveerd. Verontrustend!
Met minder brieven rond te brengen en dezelfde vereisten voor bezorging, is de optelsom niet moeilijk te maken: over een paar jaar zal het met het bedrijf gewoon over zijn. Het kwartaalverslag van PostNord liet ook al geen verlichting zien bij het bedrijf, dat strijdt voor zijn bestaan. De negatieve trend zet door: men stuurt steeds minder brieven en meer pakketten, welke vaak door bedrijven als DHL en Schenker worden verstuurd. Nu heeft het bedrijf een duidelijk teken gekregen, om de portokosten te verhogen. Het zal uiteraard tijdelijke inkomsten genereren, maar zal tegelijkertijd waarschijnlijk ook het aantal verzonden brieven weer verder verminderen. De basisactiviteit van PostNord, het verspreiden van brieven, is geregeld in de Postwet en in de Postverordening. Daarin staat, dat 95 procent van de brieven binnen twee dagen moet worden afgeleverd. Ook staat daarin wat de portokosten zijn. Dat wil zeggen: de portokosten die worden betaald om brieven te verzamelen, sorteren en te verspreiden. Het is nu maar de vraag of die wet binnenkort moet worden aangepast om het noodlijdend bedrijf te redden. Nu kost het al veel om brieven te versturen en dan?
Als PostNord zou ophouden te bestaan zullen de grote verliezers waarschijnlijk mensen zijn, die in een dunbevolkt gebied wonen. En ouderen. Dit hebben immers weinig met de digitale wereld. Geen mailtjes en geen aankopen via internet. Het probleem binnen PostNord zet overigens de autoriteiten ook onder druk, want die kunnen het zich niet permitteren, dat hun post niet tijdig wordt aangeleverd. Daarom zien zij zich genoodzaakt om meer van hun communicatie te digitaliseren. Wat ook voor problemen zorgt is, dat Denemarken in feite geld uit het bedrijf weg trekt. De voordelen van die fusie waren al moeilijk te begrijpen en de verschillen tussen de landen waren bij de samenvoeging al groot. Concurrentie, verzendkosten en werkgelegenheid bijvoorbeeld. Denemarken beheert zijn postbezorging immers ook op een hele andere manier: met een dichtbevolkt klein gebied heeft Denemarken andere voorwaarden om particuliere bedrijven aan te trekken. Zweden is daarentegen groot en dunbevolkt. Wanneer PostNord gedecentraliseerd zou worden, zou men weer een scheiding kunnen maken tussen beide landen. De CEO van PostNord gelooft echter nog steeds, dat hij het zonder (meer) geld van de Zweedse belastingbetalers kan redden. Dat zou kunnen, maar een leek kan hem vertellen, dat er dan drastische maatregelen moeten worden getroffen. Of de gele en blauwe brievenbussen geheel uit het beeld verdwijnen? We moeten afwachten.
