Herfst knutselen

De weersvoorspellingen kwamen uit. Vanochtend vroeg regende het al en dat zou nagenoeg de hele dag zo doorgaan. Op zich natuurlijk niet erg, maar buiten iets ondernemen kon daarom in ieder geval deze morgen niet. Daarom hadden Gert en Elise besloten om naar Jönköping te gaan. Naar Leo´s Lekplats, een binnenspeeltuin. Heiko had gisteren online de kaartjes geregeld en de nodige informatie aan ze doorgegeven. De overdekte speelhal ging om tien uur open en je kon kaartjes kopen voor een maximale duur van drie uur. Elise had aangegeven, dat ze er wel om die tijd wilden zijn en daarmee werden de kaarten besteld voor de periode van tien tot een uur. Terwijl ze daar waren kregen wij foto´s en filmpjes via de WhatsApp, waaruit bleek dat ze het er erg naar de zin hadden!

Deze binnenspeeltuin was groter (en netter) dan die zij kenden in bijvoorbeeld Groningen, zo vertelde Elise. Doordat het groter was waren er ook veel klim- en klautertoestellen. En vergeet de glijbanen niet! Leo´s Lekland is de grootste en meest bezochte speellandketen van Scandinavië en ze hebben momenteel 49 speeltuinen: Zweden – 27, Noorwegen – 9, Denemarken – 5, Finland – 7 en Duitsland – 1. Bij de start van het bedrijf in 2006 wilden de oprichters een ontmoetingsplek creëren voor gezinnen, met een focus op spel en beweging. Uit diverse onderzoeken blijkt, dat kinderen tegenwoordig te weinig bewegen. Hier kan men dan ook spelen, kattenkwaad uithalen en veel beweging krijgen, waarbij veiligheid, netheid en service voorop staan.

De kinderen konden hun energie daar daadwerkelijk helemaal kwijt! Na de drie intensieve uurtjes aten ze daar een broodje en reden vervolgens naar ons in Ödarp. Daar mochten we ze tegen twee uur begroeten. Wij hadden zodoende de mogelijkheid om even rustig aan te doen. Het is uiteraard reuze gezellig met “de Bende van Vijf”, maar tegelijkertijd een hele andere situatie dan dat wij dagelijks gewend zijn. Met twee personen in huis of met zeven, waarvan drie super enthousiaste kleinkinderen, maakt wel een groot verschil hoor. Dat begrijpen Gert en Elise ook heel goed en mede daarom hadden ze dit waarschijnlijk ingepland.

Vanochtend had ik onder andere nog wel even deeg gemaakt, om daarmee morgen, samen met de kleinkinderen, koekjes te gaan bakken. Het deeg ging de koelkast in, omdat de boter in het deeg de kans krijgt koud te worden: hoe kouder de boter, hoe minder het koekje uitloopt tijdens het bakken. Maar deze middag werd er aan de keukentafel geknutseld! Ter voorbereiding daarop hadden we vorige week al vele blaadjes, kastanjes, dennenappels, mos en meer verzameld. De twee oudste kleinkinderen, Merle en Daan waren er zeer serieus mee bezig, samen met mama en mij. Ze hadden niet gekozen voor een eigen creatie, maar vonden de voorbeelden die ik erbij had gelegd veel te mooi om te maken. Jelte was even aanwezig, om vervolgens toch maar weer brandjes te gaan blussen en katten redden…

We kunnen met een gerust hart zeggen, dat het knutselen een succes werd. Er waren meerdere en verschillende kunstwerken gemaakt. Op zo´n moment merk je duidelijk het verschil in leeftijd. Ondanks het feit, dat ze slechts 14 maanden in leeftijd verschillen. Merle was duidelijk van het fijnere werk, terwijl Daan meer koos voor het snellere. Het was wel netjes hoor! Want weet jij van wie de paddenstoelen op papier zijn? Het was reuze gezellig om die twee zo bezig te zien met de kastanjes, dennenappels en eierdoppen. Van die laatste hadden ze namelijk lieveheersbeestjes gemaakt. Ter herinnering aan hun bezoek hier namen ze de knutselwerken mee naar huis!

Is het je opgevallen, dat we niet eens zoveel cadeautjes voor de drie hadden? Alleen de lolly’s na de binnen-speurtocht, maar verder niet. Goed hè? Uiteraard hadden we ze wel iets gekocht en dat mochten ze vanmiddag uitpakken. Jelte kreeg een motorzaag, waar zelfs geluid in zit. Daan kreeg gereedschap, waaronder schroeven en een lijmtang. Merle kreeg het spel “Wie ben ik?” en dat was een knaller! Die wilde ze altijd al graag hebben. Zonder dat we dat wisten… Meteen werd dat spel uitgepakt en ging Merle met opa het spel spelen. De jongens vermaakten zich in de kamer.

Na het spelen in Jönköping en het knutselen in Ödarp was er een gezonde eetlust opgewekt en was het tijd om de magen te vullen. Terwijl ik met het eten aan de gang ging, ging Heiko voor de laatste keer deze week met Daan naar buiten, om nog snel even weer hout te halen. Ja, natuurlijk: met de aanhanger achter de grasmaaier! Daan had namelijk alweer in de bak gekeken en hoewel er nog redelijk wat in zat, moest er toch nog maar even hout gehaald worden. Toen Jelte de grasmaaier hoorde ging die ook snel naar buiten om te helpen. Heerlijk, wat leuke kinderen! Dat zeggen alle opa´s en oma´s natuurlijk. We maken ze tijdens onze bezoekjes aan Nederland nooit zo lang mee als hier nu en daardoor hebben we ze veel beter leren kennen… Waardevol!

Vandaag stonden aardappelpuree, worteltjes en boontjes, Zweedse gehaktballetjes en vissticks op het menu. Die laatste hadden ze nog nooit gegeten en was even wennen. Maar goed dat de gehaktballetjes er waren… Toch werd van alles lekker gegeten. De maaltijden had ik elke keer met Elise overlegd, want wij weten immers totaal niet wat de kleintjes lusten. Nu weten we dat al iets meer. Wat leuk om zo met je kinderen en kleinkinderen samen aan tafel te zitten om te eten. Een belevenis, die wij niet vaak meemaken vanwege de grote afstand. De verhalen van de kleinkinderen aan tafel en de vele aangedragen excuses van de jongste Jelte, om van tafel te kunnen gaan… Zo mooi! Na het eten kozen papa en mama ervoor, om naar het vakantiehuisje te gaan. De kinderen hadden zo´n drukke dag gehad, die moesten maar naar bed. Het was ondertussen ook al half zeven geweest. Het tijdstip waarop normaliter aanstalten gemaakt worden, om de kinderen naar bed te brengen. We hebben opnieuw een fantastisch leuke dag beleefd. Ondanks de donkere wolken.