Geen widgets gevonden in de zijbalk

Om tien uur moest Heiko vanochtend in Jönköping zijn. Bij een bedrijf dat Evidia heet. We hadden er nog nooit van gehoord. Het is blijkbaar een particulier initiatief, waar je röntgenfoto´s en een MRI-scan kunt laten maken. Heiko was door zijn huisarts hierheen doorverwezen. Er zouden beelden van zijn rug en heupen gemaakt worden. Omdat het gisteravond spekglad was besloot hij vanochtend op tijd weg te rijden. Normaliter rijd je in precies een uur vanaf ons huis naar het ziekenhuis in Jönköping. Met de sneeuw en de gladde wegen rekende hij daar een kwartiertje bij. Omdat in de bevestigingsbrief gevraagd werd om een kwartier van tevoren aanwezig te zijn, reed hij daarom al om kwart over acht weg! Mooi op tijd kwam hij op de locatie aan. Mede dankzij Google Maps.

In de wachtkamer lagen formulieren, waarvan Heiko eentje moest invullen en ondertekenen. Gevraagd werd bijvoorbeeld lengte en gewicht en of hij geen metalen dingen in zijn lichaam had. Met het ondertekenen van het formulier verklaarde hij dat hij dat inderdaad niet had. Precies volgens planning werd hij opgeroepen. In tegenstelling tot eerdere scanapparaten, waarin het hoofd als eerste in de grote machine kwam (en de voeten misschien net niet), was dit eentje waarin hij met zijn voeten als eerste in de scan kwam en zijn hoofd er net buiten bleef. Het maken van de MRI was gelijk: veel gedreun en gestamp door de scanner. Waarom heeft een MRI-scanner eigenlijk zoveel lawaai?

Een MRI werkt door middel van magnetische resonantie. Dit is de MR van MRI. Bepaalde atomen, waaronder waterstof, hebben een interessante eigenschap: als je ze in een magnetisch veld een radiopuls geeft, geven ze na een bepaalde tijd zelf een radiopuls af. In een sterker magnetisch veld krijg je een sterker signaal en met een hogere frequentie. Deze puls kun je waarnemen en dit is het signaal wat de basis is van een MRI. Omdat men een sterk signaal wil, heeft een MRI-scanner een enorm sterke permanente magneet, zo’n 1000 x zo sterk, als wat misschien thuis tegen de koelkast geplakt zit. Maar je lijf zit vol met waterstof en hoe kun je nou zo’n signaal uit bijvoorbeeld de lever onderscheiden van het hart? Door ervoor te zorgen, dat de sterkte van het magneetveld anders is op verschillende plekken.

De zogenaamde gradiënt wordt gemaakt met elektromagneten binnen de permanente magneet, die snel en nauwkeurig aangestuurd kunnen worden. En dat is waar het grootste lawaai van een MRI-scanner vandaan komt. Tijdens het scannen worden deze gradiëntspoelen namelijk heel snel aan- en uitgezet in verschillende richtingen. Het aanzetten van een elektromagneet voert via zogenaamde magnetostrictie kracht uit op deze magneet, wat hem een klein beetje laat bewegen. Dit snel heen en weer bewegen zorgt wederom voor geluid. Als men vaker in MRI-scan heeft gelegen is het misschien opgevallen, dat op verschillende tijdstippen het geluid eveneens verschillend is. Elk geluid is karakteristiek voor de sequentie van de gradiëntspoelen, onderdeel van de specifieke MRI-sequentie die is gekozen om in beeld te brengen. Verder is de permanente magneet een supergeleider, die constant met vloeibaar helium en stikstof wordt gekoeld tot enkele graden boven het absolute nulpunt. Dus ook als de scanner niet scant hoor je een geluid van deze pompen komen.

Voorbeeld

Heiko kwam ongeveer een kwartiertje later weer uit de machine. De verpleegkundige vertelde hem, dat de beelden door een “röntgenarts” werden beoordeeld. Die zal vervolgens een verslag sturen naar de huisarts. Of dat deze week nog gaat lukken is maar zeer de vraag. Volgende week is het de week tussen kerst en de jaarwisseling en dan zal er waarschijnlijk niet zoveel gebeuren. Dan nemen werknemers door het hele land graag vrij. Of de uitslag nog dit jaar komt? We rekenen er niet op. Precies een uur later was Heiko terug in Ödarp en bracht hij, onder het genot van een kop warme chocolademelk, aan mij verslag uit.

Vanochtend had ik me voorgenomen om het bed te verschonen. Daarnaast had ik nog een paar dingetjes in mijn hoofd die ik wilde doen. Verder dan het bed verschonen kwam ik niet. De laptop vroeg mijn volledige aandacht. Veel tijd, heel veel tijd was ik kwijt aan het zoeken naar plug-ins en hulpprogramma´s om de website te optimaliseren. Gisteren laat kwam er namelijk een waarschuwing in beeld, dat er iets “vol” was. Voorstel was, om een programma in de site te uploaden van ongeveer 30 euro in de maand… Met het idee, dat er ook gratis plug-ins genoeg zijn, startte ik Google op. Na veel zoekwerk vond ik een aantal, waaruit ik eentje koos. Die met de meest gunstige beoordelingen. De installatie verliep goed en ook de uitvoering van het sneller maken van de site ging goed. Het is alleen jammer, dat niet aangetoond werd, of kan worden aangetoond, hoeveel er nu aan snelheid is gewonnen. Als we weer bericht van Hostnet krijgen zullen we het weten.

Na de middag maakte Heiko weer een wandeling. De app op zijn telefoon die zijn stappen registreert had hem in de loop van de ochtend een verslagje gestuurd over de afgelopen week. Het was duidelijk zichtbaar, dat er verbetering in zat. Hij had gemiddeld per dag meer stappen gezet en dus meer bewogen. Vanmiddag liep hij richting Tranås, om te zien hoeveel boomstammen er inmiddels waren verzameld langs de kant van de weg. Bij het stuk bos waar ze flink aan het uitdunnen waren geweest. Alhoewel er nog voldoende stammen lagen was het duidelijk, dat er al een vrachtauto was geweest, die een grote vracht stammen had weggehaald. Een forwarder was nog steeds drukdoende om de stammen links en rechts uit het bos op te halen en langs de weg op een grote stapel neer te leggen. Wel gesorteerd uiteraard. Sparrenhout bij sparrenhout en een stapel met berkenhout op een aparte stapel. Het stammen van de sparren werden nog weer gesorteerd in dikke en dunnere stammen. De harvester, die de bomen omzaagt en in stukjes zaagt, was daar volgens Heiko twee of drie dagen bezig geweest. De forwarder is er misschien wel twee weken bezig om alles te verzamelen. Het kappen is eerst klaar. Dat stuk bos is slechts uitgedund. De harvester is inmiddels al lang weer op een andere locatie ingezet.

Heiko vervolgde zijn wandeling richting Edhult en nam meteen het eerste de beste zijpad. Dat is een pad, dat vorig jaar door een forwarder gemaakt is om bomen uit het bos te halen. Heiko was er al vaak aan voorbijgelopen, maar wilde nu wel eens weten waar dat pad naar toe liep en waar het uiteindelijk uitkwam. Hij kon een heel eind doorlopen, totdat er een lus kwam en hij feitelijk dezelfde weg terug moest lopen. Daar had hij geen zin in en hij koos zodoende zijn eigen pad tussen de bomen door en over de vele besneeuwde bosbessenstruiken. Een minder goed begaanbare route uiteraard, met ook nog eens redelijke hoogteverschillen. Zijn richting gevoel is gelukkig goed en op enig moment kwam hij weer uit op een pad dat hij herkende. Nog even een paar foto´s gemaakt op een hoog punt en daarna naar huis.

Het regende zachtjes en zo langzamerhand werd dat onprettig. Toen hij op een pad achter ons huis liep besloot hij daarom, om een stuk van de route af te snijden! Het pad zou nog vele kilometers doorlopen naar Västorp en dat stond hem tegen. Hij koos voor de kortste afstand en dat was “een rechte lijn”. Juist: door de weilanden. Maar… Hij kwam daar slootjes tegen. Te breed om overheen te kunnen springen. Ook was de walkant minder goed zichtbaar door de sneeuw. Hij dacht, dat hij ergens een dikke graspol zag liggen die steun kon geven. Hij zette zijn voet daarop om vervolgens door te “springen” naar de overkant. Mis! Onder de graspol zat niets en zodoende verdween zijn been tot net onder de knie in het water! Brrr… IJskoud water!

Hij liep nog maar een stukje langs het slootje en vond elders een plekje waar hij wel over kon steken. Met het ijskoude water dat in zijn schoenen sopte, liep hij verder door de sneeuw richting huis. In dit geval was het een voordeel dat hij last heeft van beschadigde zenuwen in zijn voeten, de polyneuropathie, waardoor hij de echte kou niet voelde. Vlakbij huis ontdekte hij nog een verse hoop elandkeutels. Dat was al lang geleden! We hebben een paar dagen eerder gezien, dat “een groot dier” weer eens in onze tuin over het bultje van de waterzuivering was gelopen. Zou dat dezelfde zijn geweest? Dan loopt er om ons huis toch een eland! Eenmaal thuis werden de natte schoenen, sokken en broek meteen uitgetrokken en omgeruild voor droge en warme kleding. Wat weer een avontuur!

Later haalde hij de post uit de brievenbus. Dat ging dit keer zeer moeizaam. De zachte regen had het ijskoude asfalt omgetoverd tot een ijsbaan! De vorst zat nog in de grond en die regen bevroor zodoende bij aanraking van het asfalt nagenoeg direct. Je kon er letterlijk op schaatsen! Schuifelend werd de brievenbus aan de overkant van de weg bereikt en ook zeer voorzichtig kwam Heiko terug naar huis. Was er belangrijke post? Nee, slechts reclame…

2 gedachten over “Heiko door MRI-scanner”
  1. Hej!
    Wat een ijsbaan, hè! Zo was het hier in NL zondagavond ook. Hele stukken weg waren zo glad dat er veel auto’s zijn gaan glibberen en soms de sloot of greppel ingingen. Er waren zelfs stukken weg afgesloten. Maar voor de kinderen en volwassenen was het de dag ervoor nog prima om te schaatsen.
    Wat ik me wel afvraag waarom jullie geen antiglij- ijzers onder je schoenen doen. Wij deden dat in Zweden altijd als het echt glad was. Ze zijn werkelijk overal te koop in Zweden.
    Als jij van die antiglij-ijzers had zou je misschien aan de arm van Heiko toch ook een korte wandeling door de tuin kunnen maken.
    Maar, misschien eerst maar eens de prik afwachten.
    Houd de moed er in Joke!
    groet, Jet

    1. Hej Jet.
      De “slip-stoppers” hebben we, ik zou haast zeggen “uiteraard”, maar dat is geen optie. Je loopt door sneeuw en dan weet je immers niet wat eronder ligt. Een takje of een boomwortel kan heel vervelend zijn. Door de tuin loop ik niet, echter wel af en toe even (met Heiko aan de arm) over oprit, tegelpad naar voordeur en langs keukendeur. Heerlijk voor de frisse neus!
      Bedankt voor het meedenken hoor!

Laat een antwoord achter aan Jet Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.