Onlangs benoemden we het feit, dat we inmiddels negen jaar een blog hebben. Dat was voor mij de aanleiding om op zoek te gaan naar het eerste bericht. Gewoon even uit nieuwsgierigheid. Dat was overigens geen grote zoek-klus. In een Word-document bewaar ik namelijk alle berichten. De tekst kopieer ik vanuit de website en plak het in het document. Inclusief foto´s, zodat we te allen tijde een back-up hebben. Dat deed ik niet meteen vanaf het begin. Helaas pas een half jaartje later. Toen bleek, dat we hadden gekozen voor een verkeerde provider. De website konden we niet zo maken als we destijds wilden en daarmee gingen we naar een andere provider. De berichten, die toen al op de oude website stonden bewaarde ik, om ze nogmaals op de nieuwe website te plaatsen. Destijds ging het misschien om een stuk of twee, drie berichtjes per week en was daarmee nog te doen. Vanaf de wijziging van provider bewaar ik nu alles. Zodoende hebben we alle berichtjes nog, voor het geval er iets mis gaat. Eveneens hebben we er een leuk dagboek aan. Het eerste bericht stelde overigens eigenlijk niets voor…
Gisteren was Heiko aan het sjouwen en kloven geweest met de zware blokken hout. Die van de dikste boomstammen. Daarbij stond er een fris windje. Beide zaken waren waarschijnlijk redenen van het opstaan met rugklachten. Het tillen van de (te) zware blokken was nummer een. Je weet, dat je met een rechte rug moet tillen en vooral je knieën het werk moet laten doen. Alleen als het erop aan komt en je kunt er niet goed bijkomen, vergeet je dat wel eens. Overigens draagt Heiko bij dit soort werk standaard de motor-niergordel voor extra stevigheid. Die sterke elastische band is hem ooit aanbevolen door fysiotherapeut en vriend Rob Slot. Het is net alsof die band je rug en buik wat extra spieren geeft. Door het zware werk is Heiko gaan zweten. Het frisse windje, reden twee, heeft er vermoedelijk voor gezorgd, dat de kou op de rug kwam. Gevolg: stijve spieren en een pijnlijk gevoel onder in de rug. Omdat Heiko er veel baat bij heeft, “trilde” ik zijn rug vanochtend. Met een massage apparaat ging ik over de ruggenwervels. Vanaf onder de schouderbladen tot aan zijn taille en dat dan drie keer. Die methode hebben we eveneens geleerd van Rob. Met het massageapparaat tril je de rugwervels een beetje los en kunnen ze weer in één lijn komen met de rest van de wervels, waardoor de zenuwen ongehinderd erdoor kunnen lopen. Rugpijn betekent in de meeste gevallen een beknelling van een zenuw. In Heiko zijn geval is het nu een combinatie: een geïrriteerde zenuw én stijve spieren door kou op de rug. Meestal is het na een paar dagen alweer over. De remedie is trillen, korte stukjes wandelen en vooral in beweging blijven. En verder niet gaan zitten, maar op een harde ondergrond op de buik liggen, zodat de rug hol wordt en er ruimte komt tussen de wervels.
Heiko gaat dan meestal voor de bank op de grond liggen om te puzzelen. Maar toen ik zijn rug getrild had bleef hij even een poosje op bed liggen, zodat zijn lichaam de juiste houding nog even zou blijven houden. De dametjes Jikke en Ebba waren binnen. Jikke was al even buiten geweest en had al in de sneeuw gelopen. Ebba… Nee, die komt tot de container, die meteen naast de achterdeur staat en dan gaat ze maar weer snel naar binnen. Ze lagen beide op hun eigen plekje, totdat ze Heiko zijn kussen en puzzelboek op de grond ontdekten. Dat vonden Jikke en Ebba wel interessant! Ebba nam meteen het kussen in gebruik. Jikke had het nakijken. Die probeerde even later alvast een puzzel op te lossen. Tenminste: ze ging met de pen aan het spelen. Was dat, terwijl ze nadacht over het antwoord? Even later was het uit met de pret: Heiko nam weer bezit van de mat, de kussen, het puzzelboek en de pen…
Het liep tegen een uur, toen ik in de auto stapte. Omdat Heiko minder mobiel was (wat overigens de hele dag duurde), ging ik erop uit, om een paar boodschapjes te doen. Daarvoor reed ik naar Tranås. En dat was me toch vervelend! Integendeel! Het zonnetje was aan het einde van de ochtend achter de wolken vandaan gekomen en zorgde voor een vrolijk geheel. Doordat het overdag nog wel enkele graden vroor, bleef de sneeuw op de grond in ieder geval liggen. De wind van gisteren had de bomen echter nagenoeg sneeuwvrij gemaakt. Niet erg, want het een en ander zorgde voor een mooie belichting van de natuur.
Al met al was ik ongeveer twee uurtjes weg en dan geef ik mezelf even een schouderklopje. Het is immers een uurtje rijden (heen en terug) en daarmee waren de boodschappen binnen een uur geregeld. Niet alleen de supermarkt werd bezocht. Bij een bouwmarkt liep ik namelijk ook nog eventjes naar binnen. Daar kocht ik een grote emmer met strooizout. Op onze oprit, precies voor de Volvo die onder het terras staat, is het namelijk spekglad. Daar ligt, tot ijs samengeperste, sneeuw dat Heiko vorige week al een keer van het terras afgeschoven had. Dat is toen deels gaan smelten en nu tot ijs verworven. Maar ja, precies voor de Volvo. Beetje lastig, dus daar kunnen nu even een paar handjes met strooizout over gegooid worden. Veiligheid gaat immers boven alles!
Reeds lange tijd spraken wij over het aanschaffen van een tablet. Geen tablet die je inneemt tegen hoofdpijn, maar eentje die we kunnen gebruiken voor internetten, films en foto’s bekijken, simpele spellen spelen en kranten en boeken lezen. Vanwege het gebruiksgemak. Het aanraakscherm en besturingssysteem zijn erop gericht dat je immers snel ergens bij kunt of even snel iets op kunt zoeken. Voor laptops is die drempel wat groter: je pakt ze minder snel op voor kleine klussen. Ook is het touchpad van een laptop minder geschikt om snel door je scherm te navigeren. Tot een week geleden bleven we dubben of we zo´n ding zouden kopen of toch maar weer niet. Met mijn verjaardag in het verschiet besloten we nu toch maar zo´n “surfplatta”, zoals het in het Zweeds heet, aan te schaffen. Heiko grapte er nog over toen ik hem laatst weer zijn haar knipte. Met elke knipbeurt bespaarde hij (wij) €.35,-. Ondertussen heb ik hem al zeker 40 keer geknipt. Daarmee hebben we dus €.1.400,- bespaard. Ik knip, laten we zeggen, voor de helft van de prijs en daarmee €.700,- verdiend! Vrouwenlogica, ha ha! En daarvoor kunnen we nu een tablet kopen. Leuk toch?
Ik zocht op het internet naar de verschillende merken en modellen en kwam er zo 1-2-3 niet uit. Wát een aanbod en waar moet je op letten? In ieder geval moet er voldoende intern geheugen in zitten (het liefst 128 GB) en voldoende werkgeheugen (RAM). Mijn neef Sietse gaf nog aan, dat het voor hem ook belangrijk was, om een Microsoft tablet te nemen, want anders kon hij er geen Word en Excel op zetten. Ja, dat was wel een goede tip. Die Microsoft tablets zijn echter twee keer zo duur, dan de Android variant. Toen gingen we nog eens kritisch nadenken over het gebruik: “Gaan wij Word en Excel gebruiken op een tablet?” Toen we beiden nog aan het werk waren misschien wel, ja. Maar nu? Nee, daarvoor gebruiken we de laptop immers.
Aan de keukentafel of op de bank gaan we echt geen lange verhalen schrijven. Het is puur bedoeld voor de mail, een paar interessante apps, het internet en misschien een keer een spelletje. Dan hoeft het niet zo´n hele dure te worden. Uiteindelijk kozen we voor een Lenovo tablet. Van datzelfde merk hebben we eveneens een laptop en die bevalt ons prima. De tablet heb ik vervolgens via het internet besteld bij NetOnNet. Een uurtje later zagen we, dat NetOnNet even een creditcheck had gedaan, om te controleren of wij “naar alle waarschijnlijkheid” wel zouden gaan betalen. Dat bleek allemaal goed te zijn en vervolgens werd de tablet naar ons opgestuurd. Ik kon het doosje, met mijn vervroegd verjaardagscadeautje, vandaag bij de Preem in Tranås ophalen. Thuis kon ik niet wachten tot we de boodschappen hadden opgeborgen, om vervolgens de doos uit te pakken en mijn verjaardagscadeau te openen. Mooi ding hoor! De batterij zat vol, waarmee ik er meteen even mee aan de slag kon. Even maar hoor, want ik had eigenlijk al lang genoeg gezeten vandaag. Morgen maar verder kijken hoe het werkt en dan ook onze emailadressen erop zetten en enkele apps. Verjaardagscadeautje ontvangen en het duurt nog een maand voordat het zover is…
Oh, wat een goede aankoop! Had ooit een Lenovo, zo’n kleine laptop.
Toen een lenovo tablet aangeschaft. Paar jaar mee kunnen werken en stoeien. Helaas geheugen was wat weinig. Daarom nu een Samsung .
Ook een hoes erom gekocht. Houdt heel goed vast. Tablet glijdt makkelijk uit je hand. Oppassen dus.
Mocht je vragen hebben, misschien kan ik je dan een antwoord geven. Ik denk trouwens, dat je vaker achter je tablet zit straks, dan achter je laptop! We zullen zien.
Dank je, Wilma! Wie weet geef ik nog een “gil” 🙂