Geen widgets gevonden in de zijbalk

Nog voor de kerst maakten we een wandeling. We gingen naar Västorp en liepen daarna via Söråsen, om daarna richting het noorden te lopen. Het was toen een schitterende, zonnige dag. Het had gevroren en er lag sneeuw. Ideaal wandelweer. Op enig moment kreeg ik een houten stroompaal in het vizier. Met een goede reden: een houten paal is goedkoop, sterk en licht en je kan er gemakkelijk in boren en schroeven.  Voor laag- en midden spanning is hout op de wereld veruit het meest populair om masten mee te maken. Hout is voldoende voorhanden op de wereld. Omdat het bijna geen cent kost en de mogelijkheid tot boren, schroeven en klemmen praktisch oneindig is, ontstaan bij kleine lijntjes dezelfde voordelen tot maatwerk als bij vakwerkmasten bij grote verbindingen. Daar komt nog bij dat hout een isolator is: lekstroom zal dus niet zomaar door de mast willen lopen.

De masten maakt men vrijwel altijd van dennenbomen zoals sparren of lariksen. Dit vanwege hun rechte en gladde stam die zich zonder veel bewerking zeer goed leent voor een stevige paal. Hoe die houten paal uit een boom gemaakt wordt verschilt per gebied. In Zweden is het normaal om de stam eerst een paar jaar te wateren (te laten drijven) en dan te drogen, zodat hij niet scheurt. Dan wordt hij in een zaagmolen keurig rond gemaakt, geschaafd en geïmpregneerd. Een heel werk, maar zo kan de paal zonder twijfel tientallen jaren mee. Wist je, dat de eerste palen al in 1843 werden gebruikt door telegraafpionier Cooke? Die gebruikte ze op een lijn langs de Great Western Railway in America.

Nutspalen werden voor het eerst gebruikt in het midden van de 19e eeuw met telegraafsystemen. En nu even technisch: De elektriciteitsmasten worden vaak gebruikt om twee soorten elektrische hoogspanningslijnen te dragen: distributielijnen en sub transmissie-lijnen. Distributielijnen vervoeren stroom van lokale onderstations naar klanten. Ze dragen over het algemeen spanningen van 4,6 tot 33 kilovolt (kV) voor lange afstanden. Ze bevatten transformatoren om de spanning te verlagen van de primaire spanning naar de lagere secundaire spanning, die zo door de klant wordt gebruikt. Sub transmissie-lijnen dragen hoogspanningsvermogen van regionale onderstations naar lokale onderstations. Ze dragen meestal 46 kV, 69 kV of 115 kV voor lange afstanden. 230 kV-lijnen worden vaak ondersteund op H-vormige torens met twee of drie palen. Dus…

Vanmiddag zat er een brief bij de post van het ziekenhuis in Eksjö. Van de afdeling orthopedie. Ze hebben mij voor woensdag 2 maart ingepland. Als eerste moet ik om acht uur op de röntgenafdeling zijn. Daar worden dan een paar nieuwe foto´s van de rug gemaakt. Ten tweede staat er om half tien een afspraak bij de orthopeed. Dan weten we hoe mijn tussenwervelschijf er op dat moment uit ziet. Soms voelt het beter en denk ik “Nog een week of twee en dan kan het korset in de kast!”. Even later voelt het weer helemaal mis en denk ik “Hopelijk is het in april stukken beter…”

De laatste blokken hout van de grote omgewaaide berkenboom werden vandaag een koppie kleiner gemaakt. Om te weten te komen hoe groot die stam nu eigenlijk was, legde Heiko er een duimstok bij. Toen bleek, dat de boom maar liefst 50 centimeter in doorsnee was. Vijf-tig centimeter! Een forse knaap hoor. En deze jongen heeft ons ongeveer 2,5 kuub stookhout opgeleverd. De grootste stukken stam waren nauwelijks meer te tillen. Vandaar dat Heiko die niet op 35 tot 40 centimeter hoogte heeft afgezaagd, maar op ongeveer 25 centimeter. Daarmee waren ze net even gemakkelijker te verplaatsen.

En wat zijn we blij met onze nieuwe klover! Moeiteloos klieft de bijl door de dikke, harde stukken hout. Wat een groot verschil met ons oude klover met 3,5 ton drukkracht. Deze heeft 8 ton drukkracht en gaat overal (tot nu toe) dwars doorheen. Op de beschrijving van de klover staat, dat er blokken van maximaal 35 centimeter doorsnede onder de bijl verwerkt kunnen worden. Nou, dat is niet waar, want deze grote jongens van 50 centimeter gaan ook moeiteloos door midden, om vervolgens nog een aantal keren gespleten te gaan worden. Alles werd meteen in de houtstek gestapeld. Eigenlijk had Heiko vandaag naar Eksjö willen rijden, om daar nog weer hout vandaan te halen. De Fin had begin deze week een seintje gegeven, dat er door de storm ook een paar bomen bij hem in het bos waren gesneuveld. Of Heiko er belang bij had. Het is een mooi contact en die willen we liever niet kwijt. Daarom zei Heiko er “ja” op. Ondanks het feit, dat we op dit moment wel genoeg hebben. Gisteren meldde de Fin echter, dat hij visite kreeg van zijn dochter en hij het bomenzagen liever een weekje wilde uitstellen. Geen probleem. Past ons eigenlijk ook beter.

Behalve de grote stukken hout, voor in de grote hout gestookte cv-ketel, werden er ook weer kleinere stukjes hout gemaakt. Voor het houtkacheltje in de kamer. Aanstaande maandag, overmorgen, komt er namelijk een elektricien bij ons. Die is waarschijnlijk de hele dag bezig, om onze oude stoppenkast te vervangen door een nieuwe. We krijgen een moderne stoppenkast, zo´n automaat. De hele dag geen stroom, betekent ook weer dat we de hele dag geen water en warmte hebben. Zodoende maakte Heiko op voorhand maar weer een flinke voorraad “aanmaakblokjes” voor het houtkacheltje in de kamer en voor die in de keuken. Goed bezig Heiko! Zelf heb ik voor morgen alweer het een en ander op het programma gezet, want diezelfde dag komen Jan en Dietske. Bij ons te eten. Dan moet er wel iets op tafel komen staan. Met of zonder stroom. Daar ga ik me morgen maar eens mee bezighouden.

De hele week ligt de puzzel gewoon op de keukentafel. Iedere dag zitten we samen of apart er even bij, om te kijken of we een paar stukjes kunnen wegleggen. Dat lukt de laatste tijd wel. Zo langzamerhand vordert het namelijk behoorlijk. Het aantal stukjes waaruit we kunnen kiezen wordt snel minder, waardoor het steeds eenvoudiger wordt om een passend stukje te vinden. Ik had nooit gedacht, dat ik het zo leuk zo vinden. Deze puzzel is straks klaar. Maar dan? Wat doe je er dan mee? Meteen weer uit elkaar halen en terug in de doos? Dat vind ik eigenlijk wel een beetje zonde van de vele uren die erin zijn gestoken. Laten liggen is echter ook geen optie. Op een plaat lijmen misschien wel, alleen waar moet je er dan mee heen? De kans ik groot, dat dit niet de eerste en de laatste puzzel is die we gaan maken. Hmmm… Nog maar even een paar nachtjes over slapen.

Wie wil hier nou (niet) wonen? Een leuk eilandje met typisch Zweedse woningen. Maar is het wel Zweeds? Je verwacht toch natuurgebieden, bossen en ruimte als je het over Zweden hebt? Nou, het is wel degelijk in dit land. Het gaat hier namelijk om een eilandje rond het eiland Härmanö. Dat ligt ten westen van Gullholmen, aan de westkust. Dat eiland is een stuk groter en nauwelijks bebouwd. Daar is ruimte om met of zonder hond rond te dwalen. Iets wat op dit kleine eilandje nauwelijks mogelijk is. Ik heb goed gekeken en volgens mij staat er niet één boom! De reden, dat het zo volgebouwd is, is dat er vroeger bepaalde eilanden waren, waar je zonder toestemming en zonder grond te kopen mocht bouwen. Dat deden de arme vissers toen der tijd dan ook op dit eilandje. Wat vroeger echter woningen voor de armen waren zijn nu woningen voor de rijken. En geloof het of niet: een woning op een van de eilanden rond Gullholmen kun je niet kopen voor onder 4 miljoen kronen…

2 gedachten over “Grote jongen toch klein gekregen!”
  1. Ha Joke, en Heiko. Momenteel (7.34 uur) zit ik in bed in Sundsvall. We hebben tot nu een goede reis en gaan vandaag het laatste stukje. Even over de puzzel: Wij zijn een beetje van de Jan van Haasteren puzzels van 1000 stukjes. Zonde om ze na het maken in de doos te doen. Ik heb bij IKEA een aantal lijsten gekocht en daar passen ze prima in. Er hangt er al een in de woonkamer in Gafsele en deze winter hopen we er in af te hebben met een keukentafereel. Je raad al weer die komt te hangen. Ik brei er een eind aan, we gaan naar het ontbijt en dan het laatste stukje. Tot mails

    1. Dus jullie zijn inmiddels in Gafsele en in de sneeuw aangekomen! Wij wensen jullie heel veel plezier en een fijn verblijf! Hoe lang blijven jullie?
      De puzzel gaat mee naar Assen. Wij hebben van hen een paar puzzels gekregen, die zij al ooit eens hebben gemaakt. Die van ons gaat Dietske proberen te maken. Wel een ontzettend leuk idee!
      Nogmaals: ha en bra tid i Sverige!

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.