Geen widgets gevonden in de zijbalk

Na een goede nachtrust, waarbij niet alleen wij in ons eigen bed, maar ook onze gasten in de bedden van het gastenverblijf, goed hadden geslapen, bleek dat het vandaag een mooie, zonnige dag zou worden! Het vakantiehuisje bevindt zich vlak bij ons huis. Zoals gezegd op precies acht minuten rijden. Een huisje met drie slaapkamers (zeven slaapplaatsen), een ruime L-vormige kamer met een grote eethoek, een grote keuken met een kleinere eethoek, twee toiletten, een douche en meer. In de keuken zit alleen een koelkast, echter in de bijkeuken staat nog een grote koelkast en dito diepvrieskast. Er is zelfs een vaatwasser aanwezig en een wasmachine in de bijkeuken. Bestek en servies, potten en pannen in overvloed en zelfs vele spellen zijn aanwezig. In de tuin staat ook nog eens een speeltoestel! Kortom: een zeer compleet huis en een gemakkelijk te berijden weg vanaf dat huisje naar ons.

De familie Boels werd zondagochtend wakker met een grote kudde witte koeien. Die stonden bijna in de tuin van het huisje. Ze stonden echter in het weiland direct ernaast. Hoe landelijk wil je het hebben? Tegenover het huisje, aan de andere kant van de weg staat een grote stal met ook veel koeien. Die hadden ´s avonds tegen tien uur een beetje staan te loeien. Wellicht omdat ze toen gevoerd werden? Of spraken ze tegen omdat ze moesten gaan slapen? De kleintjes (en daarmee ook de ouders) waren alweer op tijd in de benen en kwamen daarom ook niet al te laat bij ons in Ödarp!

We hadden gisteren afgesproken dat ze met z´n vijven (“de Bende van Vijf”) tegen half tien bij ons zouden zijn voor koffie en iets erbij. Zodoende maakte ik vanochtend vroeg al een lekkere taart klaar. Dit keer, met het oog op de eters, met behulp van een kant en klare taartbodem. Het werd er eentje met jam, mandarijntjes, hagelslag en vruchtenhagel. Oh ja! Heiko zorgde voor de slagroom, die tussen de delen van de taartbodem kwam en er bovenop. Dat die slagroom geproefd moest worden spreekt voor zich… Op de afgesproken tijd waren ze bij ons en konden we ze nogmaals uitgebreid begroeten en knuffelen. Wat een heerlijk gevoel! Zucht…

We hadden ze voor ons huis bij de weg al opgewacht, met Zweedse vlaggetjes in de handen. Dat vonden ze allemaal wel heel leuk en bijzonder. De vlaggetjes waren natuurlijk voor de kleinkinderen en zouden zeker meegaan naar Nederland. Na een kort rondje door de tuin gingen we in huis voor de koffie met gebak. De kinderen gingen meteen aan het spelen. Papa en mama hadden diverse spulletjes meegenomen. Niet iets waar ze dagelijks mee spelen en dat maakte het natuurlijk weer spannend. Dan ook nog in Zweden spelen… En wat te denken van een schommelstoel? Papa en mama hadden voor ons metworsten en suiker voor suikerbrood meegenomen. Dat wordt binnenkort smullen!

Na het gebakje pakten we de “speurtocht” erbij voor binnen. Detailfoto´s van spulletjes op de bovenverdieping en een apart setje van spulletjes van de benedenverdieping. Samen met een volwassene gingen Merle, Daan en Jelte op zoek. Zo werd op een speelse manier het huis ontdekt. Wat deden ze hun best. En wat waren ze snel! Soms was een blik genoeg, om aan te geven waar de foto genomen was. Dapper hoor! Na afloop was er voor alle drie kids een lekkere lolly vanuit Gränna. Nee, we hadden het niet over winnaars. Iedereen had de speurtocht voltooid en dat was voldoende voor een verrassing. Nou, lekker. Het was ze eigenlijk te zoet… Het was een zonnige dag in meerdere opzichten. De zon scheen hoog aan de hemel en op het aardse zorgden de kleinkinderen voor zonnestraaltjes. Geweldig! Wat toch fijn om ze nu eens hier bij ons in Zweden te zien rondhuppelen.

Papa Gert probeerde nog een momentje met opa 180 punten te scoren met darten. Volgens mij waren het er slechts acht puntjes… Maar wie niet waagt… Nee, lang duurde dit spelletje niet. Ze wilden ook veel liever naar buiten. Als het regende konden die twee altijd nog weer eens de pijltjes pakken. Nu pakten ze het moment van lekker weer: naar buiten!

We gingen namelijk allemaal naar buiten! Er moest stookhout gehaald worden met de aanhanger, want de grijpvoorraadbak in de kelder was bijna leeg. “Domme opa toch!” Alle drie hielpen ze flink mee, om de aanhanger weer vol te gooien met brandhout en meteen daarna werd door alle drie de aanhanger ook weer leeggehaald en de inhoud in de houtbak gegooid. Op enig moment was die bak vol. Overigens reed Heiko met een volle aanhanger vanaf de houtstek naar het stookhok én eveneens met een volle aanhanger achter de grasmaaier vanaf het stookhok terug naar de houtstek. Huh? Hoe zit dat? Nou, op de terugweg zaten de drie kleinkinderen in de aanhanger!

Toen het klusje van het hout halen klaar was maakten we, met drie kleinkinderen in de aanhanger, een rondje op het pad naar boven. De weg op tegenover ons huis. Mama Elise liep de hele rit mee, omdat de jongste telg, Jelte, het toch best wel een beetje spannend vond. Merle en Daan (ook Jelte hoor) genoten van dit ritje. Had je die gezichtjes moeten zien! Dat was echt een feestje voor ze. Een prachtige belevenis. Het is fantastisch om je kleinkinderen zo te zien glunderen.

Van al dat werken word je moe en omdat ik wist, dat Heiko het niet zou kunnen laten, om met de kleinkinderen hout te gaan halen (en de rest) had ik ´s morgens al diverse worstjes en broodjes uit de diepvries gehaald. We hadden daarbij ook de weersvoorspellingen voor deze week in de gaten gehouden en op basis daarvan hadden we een (voorlopige) planning gemaakt voor de komende dagen. Vanaf woensdag zou het gaan regenen en daarmee zouden we de buitenactiviteiten zoveel mogelijk op de eerste dagen van hun vakantieplannen. Vandaag was het bij uitstek geschikt voor het grillen. Een typisch Zweedse gewoonte. En spannend!

Samen met de twee jongens Daan en Jelte werd het vuurtje gestookt. Gezamenlijk werden tuinstoelen uit de berging gehaald, kussens erop gelegd, alle benodigdheden voor het grillen op de tuintafel uitgestald en… grillen! De zelf gegrilde worstjes met broodjes en drinken vielen bij iedereen goed in de smaak en alles werd lekker opgegeten en gedronken. Zelfs een paar hele grote worsten gingen in de kleine buikjes. En natuurlijk in de grotere buiken… Ondertussen konden Merle, Daan en Jelte alle drie schommelen op de door opa gemaakte schommel. Wat hadden ze het naar de zin!

Later op de middag kreeg de vermoeidheid bij de kleinkinderen de overhand, waarschijnlijk een reactie op de lange reis van gisteren en de vele indrukken van vandaag. Daarop besloten Gert en Elise om na het grillen naar hun huisje te gaan en in ieder geval de jongste telg op bed te leggen. We spraken af, dat Heiko een half uurtje later met Elise naar de Lidl in Tranås zou rijden, om een paar boodschappen te halen. Wat wij voor ze hadden meegenomen was uiteraard niet genoeg. Nadat ze terug waren uit Tranås haalde Gert mij met hun auto op en hebben we met elkaar theegedronken in hun vakantiehuisje. Overigens had Jelte slechts een half uurtje op bed gelegen: die wilde niets missen! Ze hadden nog heerlijk buiten gespeeld en met opa gevoetbald. Merle ging mij nog een stukje voorlezen uit een mooi boek. Dit was eveneens een oefening, want haar juf had haar een paar opdrachten meegegeven voor in de vakantie. Anders zouden de kinderen te veel weer vergeten. Wist je, dat Merle haar juf Elise heet? En dat dat inderdaad haar mama is?

Om half zes gingen we naar huis, zodat de vijf even tot rust kon komen en als ze zouden willen konden ze de kinderen niet al te laat naar bed brengen. Later bleek, dat ze dat ook hadden gedaan. Gert en Elise waren zelf ook niet laat naar bed gegaan. Die waren ook moe. Wij belden, net als op andere zondagen, met Heiko zijn ouders. Die genoten ook van de verhalen en de, via WhatsApp gestuurde, foto´s van de (klein-) kinderen. Na het beeldtelefoongesprek aten wij een pizza, keken nog heel kort naar iets op de televisie en gingen daarna vrij vroeg naar bed. Het was eveneens een vermoeiende en “enerverende” dag voor opa en oma Zweden. Tegelijkertijd vanzelfsprekend ook een hele bijzondere en mooie dag!

2 gedachten over “Grillen met “Bende van Vijf””
  1. Prachtig om te lezen. Wat zullen de (klein)kinderen het naar hun zin hebben gehad bij jullie in Zweden. En jullie hebben je flink uitgesloofd! Ze willen straks elk jaar naar Zweden! Dat was vast Genieten met een hoofdletter!

    1. Hej Wilfred,
      We hebben inderdaad hele blijde gezichten gezien deze week. Ze vonden het allemaal stuk voor stuk leuke activiteiten. En daarmee hadden wij natuurlijk ook veel plezier!
      Ze mogen elk jaar komen hoor! Dat zou fantastisch zijn!
      Fijne dag en doe je de groetjes?

Laat een antwoord achter aan Wilfred Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.