Vandaag wilde Heiko de omgezaagde berkenboom verder in stukjes zagen en opruimen. Daarvoor kreeg hij de kans niet. Nu weten we beiden wel dat “slecht weer niet bestaat, alleen slechte kleding”, maar toch. Werken in een regenbui is niet fijn en als het niet persé noodzakelijk is kun je het net zo goed een dag uitstellen. Tóch dacht Heiko tegen elf uur een “droge bui” te hebben ontdekt en trok hij zijn werkkleding aan. Echter, toen hij buiten stond had hij al door, dat het niet 100% droog was. Om het haar droog te houden deed hij een helm op. Daar loopt het water vanaf en dan voel je op je hoofd in ieder geval niet dat het regent. De gisteravond, tegen het schemeren, gezaagde delen ruimde hij op en daarna hield hij het toch voor gezien. De handschoenen waren kletsnat, de jas was doorweekt en de schoenen zaten onder de modder. Nee, dan maar even iets anders doen. Iets op een plek waar het droog is.
Binnen keek Heiko nog even op zijn telefoon naar de weersvoorspellingen. Via de app Klart. Die app gebruiken wij altijd om te kijken wat voor weer het op de dag zelf wordt. En ook naar de 14-daagse voorspellingen. Heiko wilde even controleren of het na de middag misschien droog werd. Dat werd het niet, dus dat was de eerste teleurstelling. De tweede teleurstelling, waar we eigenlijk ook wel weer smakelijk om moesten lachen, was het kaartje. Als je goed kijkt zie je de plaats Jönköping staan in het mooie groene gedeelte. Ietsje naar rechts en naar onderen zie je Nässjö. Kijk je vervolgens nog ietsje naar rechts en dan omhoog, zie je een gele vlek. Dat was een grote regenbui. En weet je waar wij wonen? Exact, maar dan ook helemaal precies daar waar die bui hangt! Triest om te zien, dat het om ons heen mooi weer was en alleen bij ons regende. Tegelijkertijd erg grappig. Gelukkig overheerst dat laatste. Overigens kun je bij de dagen boven het plaatje zien, dat het donderdag ´s nachts -2 graden wordt en Eerste Kerstdag zelfs -4 graden. En het lijkt erop, voorzichtig… , dat het Tweede Kerstdag gaat sneeuwen! We zullen het zien. Dat zou uiteraard wel mooi zijn.
Na de lunch reed Heiko naar Tranås. We waren door de voorraad eieren heen. Door al het bakken van de laatste dagen, had ik alle eieren verbruikt in het deeg en voor de verschillende baksels. Uiteraard was dat niet het enige. Er was meer en gelukkig konden we het combineren met meerdere boodschapjes. Heiko wilde namelijk ook even bij zijn werkgever aan, om de nieuwe elektrische snoeischaar te laten zien. Tegelijkertijd kon hij de factuur daarvoor afgeven aan Kenth. Hij trof daar in totaal zes personen aan, die deels met de verkoop bezig waren en deels met het maken van kerststukjes. Kenth stond meteen op en gaf Heiko het geld voor de snoeischaar contant terug. Tevens liep hij zijn kantoortje binnen, nam plaats aan zijn grote “directeursbureau”, deed het bureaulampje aan en pakte een cadeaubon.
Grappig te zien, dat hij het kantoor nu ook daadwerkelijk gebruikt, nadat wij het een aantal weken geleden voor hem hadden opgeruimd, schoongemaakt en ingericht. Hij had al eerder tegen Heiko gezegd, dat een kerstdiner er dit jaar niet in zat vanwege corona. In plaats daarvan had hij nu voor iedereen een cadeaubon van supermarkt Hemköp in Tranås gekocht. Daarmee kunnen alle collega´s nu hun eigen kerstdiner samenstellen. Geweldig leuk! Heiko had voor Kenth nog een leuk kerstmannetje gekocht met een kerstkaart. Het hoeft immers niet altijd alleen maar van een kant te komen. Kenth is soms een aparte, maar over de gehele linie een goed mens, een echte ondernemer en een goede baas. Bij thuiskomst zag Heiko, dat Kenth de kaart had getekend met “Direktörn”. Volgens mij noemt hij zich af en toe alleen zo richting Heiko. Grappig!
Nou, dat valt ontzettend mee! In mijn mailbox zat een bericht van PostNL, dat er vandaag een pakje bezorgd zou worden. Tussen acht en zes. Het bleek, om de simkaart te gaan. Ze hadden mij bij Vodafone ervoor gewaarschuwd, dat het wel een paar dagen onderweg zou kunnen zijn. Het is in vele landen een beetje een chaos aan het worden, wat betreft het bezorgen van post en pakjes. En daar waar pakjes opgehaald kunnen worden slaat men alarm: “Haal zo snel mogelijk jullie pakjes op: we hebben ruimte te kort!” Vanwege dit bericht gaf ik aan Froukje door, dat ze het pakje kon verwachten. Maar helaas. Het was schijnbaar toch drukker dan verwacht. Ze had “de hele dag op de trap zitten wachten” dat het pakje op de deurmat zou vallen, alleen tevergeefs…
In de loop van de dag keek Heiko op zijn telefoon. Niet omdat hij gebeld werd, maar naar de ontvangen mailtjes. Alle commerciële mailtjes komen in een apart mapje en kunnen in 99% van de gevallen, meteen in de prullenbak. Meestal staat er onderin zo´n mail de mogelijkheid, om je meteen af te melden voor deze nieuwsbrieven. Als dat het geval is, wordt die actie meteen gedaan. Toevallig keek hij deze keer ook eens in de map “Spam”, plaagpost zeg maar. Oei, daar stond van alles in. Hé, een gratis iPhone vergeten op te halen! En niet één, nee een paar weken lang had hij bijna elke week een iPhone gewonnen. Jeetje, wat stom zeg. Niet gekeken naar die mailtjes en de herinneringen dus ook niet gezien. Gelukkig maar, want uiteraard ging het hier om bedrog. Niemand geeft zomaar een iPhone weg. In alle mailtjes werd je verzocht om op een link te klikken. Écht niet! Het enige waar Heiko op klikte was het prullenbakje. Weg met die mailtjes!
Al sinds eind november, na de eerste adventsdag, zijn er iedere werkdag kerstfilms op de televisie te zien. Een aantal hebben we opgenomen, omdat we het eerst nog iets te vroeg vonden voor die films. Vanaf deze week kijken we er wel naar. Gezellig ´s avonds samen naar die zoete kerstfilms kijken. Het viel ons na een paar films al op, dat het (bijna) altijd gaat om een jongedame die twee mannelijke bewonderaars heeft. Daar moet ze een keuze tussen maken, alhoewel een van de twee zich meestal vrijwillig terugtrekt. Uiteraard zijn ze beiden vrijgezel of is eentje een alleenstaande ouder. Veel verdriet komt niet in de film voor, alleen maar vreugde en geluk. Het is altijd een “happy end” en er valt dan sneeuw in een van de laatste scènes. Daaromheen is het verhaal verder opgeleukt. Eigenlijk zijn kerstfilms erg voorspelbaar, maar desondanks is het leuk om naar te kijken. De beelden zijn vaak vrolijk, kleurrijk en gezellig. Vanavond gaan we er zeker weer eentje bekijken. Het kan nu nog. Oh ja, zie je op de onderstaande foto de hoofdkleuren van de kerstfilms? Duidelijk hé? Acht verschillende titels naast elkaar en in alle films zijn de hoofdrolspelers gekleed in het rood en groen. En waarom hebben de dames geen kort haar?
