Weg ermee! De feestdagen en daarmee de vrije dagen van Walpurgisnacht (waardoor de vuilstort gesloten was) zijn voorbij: we konden naar de stort in Tranås. Daar zou de volle aanhanger met allerlei troep leeg gemaakt worden. De slagbomen op hun toegangsweg waren, zoals nagenoeg dagelijks, geopend en zo reden we het terrein op. We reden via de verschillende grote containerbakken: meteen vooraan begon het met hout, daarna ijzer, daarna plastic, daarna divers brandbaar materiaal en aan de andere kant van de vuilstraat konden we de oude vaatwasser en het glas kwijt. Dat ruimde al lekker op! Tenslotte aan het andere eind nog even de aangebroken, oude potten verf weggezet en klaar! Opgeruimd staat netjes. Een hele opluchting, dat we alles kwijt zijn. Het was natuurlijk wel al uit de garage, maar nog niet wég. Toen we met een lege aanhanger weer thuis kwamen was het écht afgesloten.
Onderweg van Ödarp naar Tranås en vice versa zagen we tot onze lichtelijke verbazing, dat het al zo heerlijk groen was geworden. Meer dan verwacht en vandaar de verbazing. Natuurlijk gaat het nu ineens sneller. Het zonnetje schijnt overdag al heerlijk en de laatste tijd is er ´s nachts af en toe een buitje. Goeie ingrediënten voor het groeien van de blaadjes en bloesem. Welke soort boom is dat eigenlijk, die nu die prachtige witte bloemetjes laat zien? De sleedoorn? De prunus? De meidoorn of toch gewoon de berk? De omgeving wordt erdoor opgevrolijkt. Mooie afwisseling tussen al dat frisgroene van blaadjes aan bomen en struiken. Hoewel ze rond de Kerstdagen altijd zingen “It´s the most beautiful time of the year…” is dat voor ons toch wel dit seizoen.
Eenmaal weer thuis gingen we na de koffie in de tuin. We hadden het een paar dagen aangekeken en daarbij de natuur zijn gang laten gaan. In de zin van het verdichten van de losse grond rond de waslijnpalen. Uiteindelijk waren we toch tot de conclusie gekomen, dat er beton bij de voet van de waslijnpalen moest. Bij bouwmarkt Optimera zodoende twee zakken grove beton gehaald. Speciekuub erbij, beetje water uit het beekje en mengen met de speciale menger op de boormachine. De, in de gegraven gaten gevonden, stenen en keitjes legde ik op de bodem van het gat rondom het uiteinde van de waslijnpaal. Dat vormde een stevige bodem voor het beton. Dat vloeide er mooi in en tussendoor. Een aantal kleinere steentjes had ik nog door het beton gegooid en alles met alles is het nu een goeie stevige constructie geworden. Aan beide palen zit nu een klomp beton van ongeveer 20 kilo. Daar zal niet zoveel beweging meer in komen. Klus voor 100% afgerond.
En daarna was het tijd om voor de eerste keer dit jaar de zitmaaier uit de container te halen: er moest gemaaid worden! Al een tweetal weken geleden had ik de maaier “zomer-klaar” gemaakt. Hij stond nog in zijn “winter-modus”. Inderdaad, met sneeuwkettingen om de banden, zónder opvangbakken en de bijbehorende slang en mét de schuiver. Met het begin van de lente wilden we immers kunnen maaien in plaats van sneeuwruimen! De machine was eveneens al even nagelopen en voorzien van olie. Startklaar voor dit moment. Na de sleutel in het contactslot te hebben omgedraaid startte de maaier in een keertje en kon het feestje beginnen. “Welke route nam ik nog maar over het grasland om alle hoekjes mee te nemen?” Dat was twee tellen en toen wist ik het weer. Fijn klusje, want het is alleen een kwestie van (goed) sturen en gasgeven. De zitmaaier doet de rest. Relaxen heet dit toch? Het zag er na het relaxen weer “schier” uit. De eerste maaibeurt is een feit!
Soms moet je even wakker geschud worden, om de volgende stap te kunnen nemen. Een aantal hekken, zoals op de veranda en bij de beide trappen, stonden links en rechts ergens “tijdelijk geparkeerd” op het erf: eentje bij het trollenhuisje, eentje onder de gieterboom en twee achter de (voormalige) houtcontainer. We wilden ze nog ooit eens gebruiken, alleen wisten we niet waar. Zodoende werd steeds uitgesteld dat we er daadwerkelijk iets mee gingen doen. Tot we vanochtend er weer eens over spraken. We hadden zelfs een bestemming! En toen moest er meteen maar geverfd worden. Ze hadden nog de drie kleuren van de vorige eigenaar: oranje, groen en wit. Even ging de roestborstel erover en vervolgens kon met ijzerverf twee korte en de langste hekken zwart gemaakt worden. Ja, we houden nog een langere over, maar die heeft nog geen bestemming. Deze te verven was ook voor vandaag wel genoeg hoor! Je kunt niet mooi verven, voor wat betreft lange halen. Niet zeuren: aan het einde van de dag waren ze mooi zwart. Zaterdag gaan ze naar hun bestemming!
Doordat we de komende tijd geen nachtvorst meer krijgen durfden we vandaag de geraniums te poten. Die stonden voor alle veiligheid al een tweetal weken in de schuur. Het vorig jaar waren we te vroeg, tot twee keer toe, en waren de geraniums bevroren geweest. En dat kunnen ze niet verdragen. We hadden ons lesje ermee geleerd… De kleur is weer knalroze, want die vallen lekker op. Vooral voor een lichte achtergrond. Twee geraniums kwamen in plantenbakken op het terras. Daar hadden we onlangs twee nieuwe grote potten voor gekocht en samen met een bodembedekker een geranium erin gepoot. Ook bij de voordeur kwamen er een tweetal. Dit jaar voor het eerst niet beide aan de gevel, omdat we immers een wand gemaakt hebben. Nu dus een aan de gevel en een op het bankje. Tenslotte nog een drietal in de plantenbak voor het raam. De oude, dorre heide kon eruit en de fris gekleurde geraniums er weer in. Fleurig!
Een onderzoekje in Zweden deed ons versteld staan. “Steeds meer mensen willen contant geld houden als mogelijke manier om in de toekomst te betalen.” Maar liefst 81 procent van de bewoners in de provincie Jönköping wil contant kunnen (blijven) betalen en slechts 16 procent wil een volledig cash-loze samenleving zien. De cijfers zijn echter afkomstig van een enquête, uitgevoerd in opdracht van Bankomat. Bankomat AB is een leider in cashmanagement in Zweden. Hun automaten staan op meer dan 500 locaties door het hele land en is eigendom van onder andere Danske Bank, Handelsbanken en Swedbank. Het resultaat van de enquête is overduidelijk: meer mensen in het hele land willen contant geld willen houden. Dit in vergelijking met vorig jaar. Hiermee is de houding ten opzichte van contant geld steeds positiever aan het worden. Veel mensen zijn zich bewust geworden van de risico’s die bestaan met een volledig cash-loze samenleving. Dit volgens de klant- en marketingmanager bij Bankomat. In het land antwoordde 75 procent “Ja” op de vraag of ze contant geld wilden houden, het overeenkomstige cijfer is 81 procent in de provincie Jönköping. Tegelijkertijd is de trend om contant geld te willen behouden hetzelfde, volgens de enquête, zowel in de provincie als in Zweden. Dit verwacht je toch niet?
