Een zonnig begin van deze maandag! En daarom had ik mezelf beloofd, om na een paar huishoudelijke taken (waaronder het wasgoed buiten hangen (!) en strijken…) een kopje koffie te nemen. Niet in de kamer of keuken, maar op het terras! De thermometer gaf aan, dat het daar ongeveer 23 graden zou zijn. Daar moet je toch van profiteren? Wat de thermometer niet had aangegeven was de wind. Die stond precies in mijn gezicht te blazen. En nee, dat is dan niet zo prettig. Ik liet me echter niet kennen en dronk mijn koffie gewoon op het terras. Nadat ik voor de vierde keer had geniesd vond ik het toch maar welletjes en trok me terug. Het kwartiertje zon had ik wel even meegenomen!
Na wat administratieve werkzaamheden werden de benen even gestrekt en dat kon gelukkig buiten. Men had regen voorspeld, maar dat bleef nog weg. In de border, links van de oprit (als je er voor staat) staat de “vergeet-me-niet” volledig in bloei! Vorig jaar gepoot en nu al vrolijke bloemetjes. Eveneens vrolijk zijn de gulden sleutelbloemen. Deze meerjarige planten zijn in de verte familie van de primula´s. Waarschijnlijk daarom heeft Heiko een gele gulden sleutelbloem tussen de paarse primula´s gepoot, die rondom de zwarte bessenstruik staan. Deze plantjes hebben een kleine schuinstaande ondergrondse wortelstok, waaruit de tamelijk grote spatel- tot omgekeerd eivormige bladeren tevoorschijn komen. Ze lijken een krans of rozet te vormen.
De rand van het blad is gelobd tot gekroesd. Bovenaan de stengel staat een scherm van gesteelde bloemen. Deze hebben een vergroeide kelk met vijf kelktanden. De zaden van de gulden sleutelbloem worden door beweging door de wind uit de rechtopstaande zaaddozen verspreid. En binnen een dag staat ineens ook onze (wilde) appelboom in bloei! Alsof er een explosie heeft plaatsgevonden! Gisteren waren ze nagenoeg niet te zien en nu… Maar dat gevoel hadden we ook met het andere groen. De laatste paar dagen met warmte en daarna regen heeft de natuur schijnbaar goed gedaan. Het gaat nu plotseling snel!
Vandaag is de dag, waarop de Noren hun Nationaldag vieren. De Zweden moeten er nog een week of drie op wachten. De Zweedse Nationaldag is namelijk op 6 juni. Een vrije dag voor alle Zweden. Helaas valt het dit jaar op een zondag en is er wat dat betreft geen winst te behalen. In de zin van een extra vrije dag. Voor ons was het vandaag een gewone dag, als alle andere dagen. Heiko was om zeven uur in Tranås en kon meteen bij de baas in de auto stappen, om koers te zetten naar Jönköping. Vandaag was de oplevering van de tuin bij het ziekenhuis, zoals die door Örtengren en zijn medewerkers was aangelegd.
Er waren twee mannen van het bouwbedrijf bij, hoofdaannemer NCC, Örtengren met Heiko en een man van de rijksgebouwen-dienst, die verantwoordelijk was voor het grote Ryhov ziekenhuis in Jönköping. Met z´n vijven gingen ze het hele gebouw en alle tuinen rond en overal waar de eindverantwoordelijke namens de opdrachtgever opmerkingen had, maakten, zowel Heiko als Örtengren, aantekeningen. Het is namelijk de bedoeling, dat Örtengren dat project helemaal loslaat en dat Heiko eindverantwoordelijk wordt. Alhoewel alles in grote lijnen goed was, had de man (uiteraard) hier en daar opmerkingen. Wat Heiko betrof waren dat echter met name puntjes voor de hoofdaannemer NCC.
Het ging namelijk om de grond onder de grasmat, die niet overal vlak was. Dat is toch echt door de mannen en de machines van NCC zo neergelegd en vlak gestreken. Het enige dat Örtengren daar heeft gedaan is graszaad zaaien. Maar helaas, de mannen van NCC gaven niet thuis. Alles kwam op het bordje van Örtengren. Naast het normale onderhoud, zoals het onkruid wieden en grasmaaien, moesten er hier en daar nog een paar extra plantjes gepoot worden, echter in feite was dat alles. Morgen zal Heiko samen met twee collega´s naar Jönköping rijden, om zoveel mogelijk van het lijstje af te werken. Al met al was iedereen tevreden!
De afgelopen dagen werden we door vrienden op de hoogte gehouden van hun belevenissen. Zo waren Geert en Froukje heerlijk een paar dagen aan het kamperen in Dwingeloo! Vanaf donderdag tot en met gisteren. Ze hadden helaas niet al te veel geluk met het weer. Het was de eerste nacht zo koud geweest, dat Froukje me vertelde, dat ze het ontzettend fijn vond, dat ze mij had leren kennen. Dan had ze dat maar gezegd, wanneer ze de volgende nacht eventueel zouden bevriezen! Druif! Van Klaas en Reinie kregen we zaterdag een foto, waarop te zien was, dat ook zij op een camping stonden. In de buurt van Borger. Hoe het weer daar was weet ik eigenlijk niet. Gelukkig hebben Geert en Froukje het overleefd! Zondag hadden ze jammer genoeg wel de pech, dat het regende toen ze alles moesten inpakken. Gevolg: alles nat mee naar huis… Beide stellen vermaakten zich echter prima en daar ging het uiteindelijk om! Eindelijk konden ze even weer weg. Lang leve het kamperen!
Tussen de buien door, was het ook vandaag droog en zagen we hier af en toe de zon. Lekker man! Dan kijk je toch automatisch naar buiten? Zo zag ik ineens onze Ebba lekker relaxed in de tuin liggen. In het gemaaide gras. Dat moet toch nat geweest zijn, echter dat vond ze schijnbaar niet erg. Ze lag er rustig, alleen tegelijkertijd was ze eveneens waakzaam. Ze had iets in de gaten. Een lekker hapje? Een muis? Een hagedis? Of een vlinder misschien? Nee, het bleek een vogel te zijn. Een paar meter naast haar bevonden zich de vier bakken, waarin we onder andere aardbeiplantjes hebben gepoot. Op de rand van een van die bakken zat een kwikstaartje! Gelukkig had die Ebba ook in de gaten en kwam het niet tot een bloedvergieten. Puh!
“Oh, meen je dat nou écht?” Dat was mijn verbaasde vraag op een opmerking van Heiko. Afgelopen weekend, toen we in de buurt van de houtstek liepen, vroeg ik hem namelijk, of hij de twee stoelen nu eindelijk wilde meenemen naar de stort. We hebben ze meegenomen uit Hällaryd, waar de vorige eigenaar ze had laten staan. Ze zaten prima en daarom waren ze meeverhuisd naar Ödarp. Alleen gebruikten we ze al een hele poos niet meer. Alleen de tafel nog, omdat Heiko daar soms de klover opzet. Het hout is niet meer je-van-het en ze opknappen was voor ons geen optie. Maar in plaats van ze vanochtend mee te nemen, heeft Heiko de stoelen op Marketplace gezet! Mijn verbazing was groot, toen hij vanavond vertelde, dat er meerdere mensen interesse hadden getoond. Meerdere mensen ook nog! Hij heeft uiteindelijk met een mevrouw de verkoop gesloten. Die had er maar liefst 300 kronen voor geboden en ze komt ze morgen in de loop van de dag halen! 300 Kronen, 30 euro! Ongeloveloos…
Zoals zo vaak op een wisselvallige regenachtige dag, klaarde het vanavond rond de klok van zeven uur weer helemaal op. De bewolking loste gedeeltelijk op, waardoor het zonnetje zelfs nog even terug kwam. De wind was bijna gaan liggen. Waarom dat dit vaker gebeurt is mij een raadsel. Zit dat in de atmosfeer? En zie je de gewone dotterbloemen bloeien? Precies een maand geleden hadden we er een paar in bloei zien staan. Een stuk of vier tot zes. Niet meer. Toen hoopte ik maar, dat ik vorig jaar de kanten van de vijver niet al te drastisch had schoongemaakt. We vroegen ons dan ook af of er nog meer zouden komen. Of had ik alle worteltjes van deze mooie plant volledig weg geharkt? Nou, volgens mij zijn het er meer dan eerdere jaren! Het is een gele weldaad van de gewone dotterbloem en er zijn er zelfs meerdere plantjes bij, waarvan de bloemen nog niet eens open zijn! Toppie!
