Geen widgets gevonden in de zijbalk

Vanochtend was Heiko naar buiten gegaan. Hij wilde beginnen met het schoonmaken van de border naast de oprit. Daar was heel stilletjes alweer het nodige onkruid in gaan groeien. Helaas begon het na een uurtje te regenen en moest hij daarmee stoppen. Na een kopje koffie bleek het weer droog te zijn, maar de grond was natuurlijk wel flink nat geworden. Geen doen om zo het onkruid wieden voort te zetten. Wat hij gedaan had was echter heel mooi schoon geworden. Zouden daarom de tulpen open gegaan zijn? Kijk ze vrolijk zijn!

Of zouden de tulpen weten, dat het vandaag in Nederland Moederdag is? Dat ze daarmee, net als wij, alle moeders, oma´s en overgrootmoeders een hele fijne dag wensen? Vanochtend vroeg lag er al een kaartje op mijn bureau. Eentje “van Ebba”. Het viel me hierbij direct op, dat Heiko en zij een handschrift hebben, die wel heel erg veel op elkaar lijken… Leuk gebaar, Hei… Ebba!

In plaats van een hark pakte hij vervolgens de kruiwagen maar, om de stapel gekloofd hout (dat nog in de garage lag) te verplaatsen naar de houtstek. Die stapel had hij in de wintermaanden onderdak gekloofd en omdat er toen nog geen ruimte was in een houtstek, is het daar zolang blijven liggen. Vanochtend verhuisde dat dus naar de houtstek. In totaal zes kruiwagens vol met hoofdzakelijk hout van een populier. Ook de laatste blokken die nog gekloofd moeten worden verhuisde hij naar de houtstek bij de vijver. Daarmee is de garage weer leeg. Opgeruimd staat netjes.

Wat weer een aangename verrassing trouwens die regen. Zomaar vanuit het niets (behalve dan de donkere wolken) kwam er neerslag na vele maanden van droogte. De natuur had hier echt behoefte aan. Met de warmte van vorige week vrijdag en het regenwater van nu zal de groei van alles vast sneller gaan. Als ik nu naar ons gras kijk, verwacht ik dat we dat volgende week voor het eerst dit jaar kunnen gaan maaien. Gisteren schreef Heiko dat nog aan Elise, de oudste dochter. Die vertelde, dat ze inmiddels al vier keer het gras hadden gemaaid. We lopen hier wat betreft het lenteseizoen zeker een paar weken achter. De lente begon laat en zal versneld overgaan in de zomer.

Marco en Viviën merkten op, dat het hier ´s avonds langer licht is dan in Nederland. In de winter is dat andersom: dan is het hier al vroeger donker. Ergens hebben we schijnbaar een kantelpunt en blijkbaar is dat punt onlangs bereikt. De weersvoorspellingen voor volgende week geven ook nog een aantal regenbuien aan. Normaal zou ik dat jammer vinden, maar nu niet. Na deze week gaan de temperaturen richting de 20 graden en dan “ontploft” de natuur helemaal. Water en warmte doet heel goed groeien!

Nadat de camping vrijdag leeg was, zette ik mij achter de laptop. Er moest het een en ander bij- en verwerkt worden. Dat soort dingen hadden even stilgelegen. Website, administratie, digitaal archief, foto´s sorteren en archiveren, enzovoort. Daarnaast nam ik gisteren maar weer eens contact op met Hostnet, waar we onze website hebben ondergebracht. Nog steeds krijgen we (te) veel spam binnen. Eerlijkgezegd niet meer zoveel op de blogberichten. Helaas des te meer via het contactformulier. Middels een chatsessie met een medewerker van de provider hebben we weer van alles geprobeerd om die, met name Russische “rommel”, te weren. Er werden een paar dingetjes veranderd in het script, in formulieren en SpamExperts en nu is het eerst weer afwachten. We gaan duimen!

er zijn geen afbeeldingen gevonden

Met Marco en Viviën was het niet meer gelukt, maar vandaag konden we zelf wel het rondje rond het meer lopen. Het was prachtig mooi weer. Dat rondje liepen we al vaker en zodoende weten we, dat het een rondje is van 1,5 uur. Omdat we halverwege een fika nemen, doen we er twee uur over. Halverwege staat namelijk een vervallen huisje aan het meer en daar staat eveneens een tuinset. Een mooie plek om de meegebrachte koffie en koekjes te pakken. Lekker in het zonnetje! Tijdens de wandeling zagen we vele bomen, die al heel voorzichtig hun knoppen openden en waar hele ieniemienie kleine blaadjes uit kwamen. We zagen een kraanvogel in het meer badderen en… We hoorden de koekoek twee keer! Dat is het laatste signaal van de lente. Nu is het officieel lente hier bij ons! Zo voelde het vandaag ook.

Dat ook in dit stukje bos het een en ander aan schade is aangebracht door de stormen van januari was overduidelijk. Over de hele route zagen we afgekapte bomen en vele afgebroken takken liggen. Een paar waren over de paden gevallen en waren doorgezaagd, om iedereen weer doorgang te kunnen geven. Zelfs een forwarder en harvester stonden nog in het bos. Een kleinere uitvoering dan die tegenover ons aan het werk waren geweest, maar nog altijd flinke jongens. Daar kunnen de bomen niet tegenop.

“Wat is dit nou voor een boom? Bovenin zowel den als spar?” Heiko keek heel vreemd op, want dat verwacht je uiteindelijk toch niet? Maar het was wel waar! Je zag heel duidelijk takken met de overduidelijke naalden van de den en ook zag je heel duidelijk takken met de overduidelijke naalden van de spar! Natuurlijk staan de bomen hier dicht bij elkaar en daarmee kunnen de toppen heel gemakkelijk met elkaar worden verstrengeld. Deze bomen stonden echter wel heel dicht tegen elkaar aan! Er zou nog geen eekhoorn tussen de stammen door kunnen komen. Leuk, zo´n grapje van Moeder Natuur.

Op 2 mei jongstleden raakte een rotorblad van een zes jaar oude windturbine in Tranås los en viel op de grond. De oorzaak is ondanks technisch onderzoek nog steeds onbekend. En volgens de eigenaar van de windmolen ook nog eens zeer ongebruikelijk. Toch zijn meteen na het incident twee andere windturbines in de buurt, van hetzelfde energiebedrijf, stilgelegd. Men wil het onderzoek naar de oorzaak afwachten, voordat deze weer in werking worden gesteld. De gevallen windturbine is van het model Eno 100, is ongeveer 100 meter hoog en heeft een geïnstalleerd vermogen van 2,2 MW. Een rotorblad weegt 12 ton (12.000 kilo) en de windturbine heeft een rotordiameter van 100 meter en waarschijnlijk ongeveer zes jaar geleden in gebruik genomen. Vanaf 2015 hebben 13 ongevallen plaatsgevonden met en bij Zweedse windturbines. Ongevallen, waarbij rotorbladen of andere onderdelen van windturbines vallen, gebeuren hier dus gemiddeld één keer per jaar. Een paar keer stortten windturbines in nog voordat de hele installatie klaar was. Dan kun je denk ik wel aannemen, dat er tijdens de bouw zelf iets mis is gegaan. Maar nog steeds is het een raadsel, waarom het rotorblad bij Tranås is gevallen…

2 gedachten over “Een rondje om het meer”
  1. Wat een kracht moet er geweest zijn met die storm.
    Wat jammer toch dat er zoveel vervuiling komt in onze wereld.
    Ik heb er al veel over gelezen, helaas is het big business!
    Net als de zonnepanelen. Wat ik nu wel weet, wist ik een aantal jaar geleden niet……

Laat een antwoord achter aan Joke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.