Gelukkig zaten de weersvoorspellers er he-le-maal naast voor wat betreft het weer voor vandaag. Vandaag heeft het namelijk de gehele dag gesneeuwd, in plaats van dat de voorspelde regen viel. We hadden ons mentaal al volledig voorbereid op een mistroostige, natte, grauwe dag. Wat schetste onze verbazing echter, toen we vanochtend uit bed stapten? Het had gesneeuwd én gevroren. Alle bomen waren fabelachtig mooi wit door de sneeuw en door de rijp die aan de takken zat. Echt een plaatje uit een wintersprookje. Het sneeuwde op dat moment ook nog. De foto´s zijn trouwens van ongeveer negen uur ´s morgens. Ik ga niet klagen, maar het was jammer, dat het zonnetje niet door het wolkendek heen kon komen.
Het bleef maar sneeuwen en niet te weinig ook. Redelijk dikke vlokken zagen we vanuit het raam van de kamer, keuken of slaapkamer voorbijkomen. Halverwege de dag veegde Heiko het paadje naar de voordeur nog even, alleen tien minuten later was daar al niets meer van te zien. De grote sneeuwschuiver kwam ook nog eens twee keer voorbij vandaag en de geschoven sneeuw vloog met een mooie boog in en over onze heg de tuin in. Het arme hegje kreeg het weer eens te verduren. Dit zijn de winters die we graag willen hebben. Wat ons betreft mag het nog wel een week zo doorgaan. Dat is echter niet reëel gedacht, want de temperaturen gaan morgen toch wel omhoog. Het wordt zelfs een paar dagen dooi: de temperaturen gaan overdag en ´s nachts naar een paar graden boven nul. De sneeuw zal wegsmelten, om (zoals nu wordt voorspeld) een week later weer terug te komen.
Aan het deurkozijn, dat van de hal naar de keuken gaat, zaten nog steeds twee scharnieren. Blijkbaar heeft daar ooit een deur aan gehangen. Dat zal erg lastig geweest zijn, vermoeden wij, want als die deur openging, stond die vóór de deur naar de wc. Dat zou de wc-deur verstoppen en het ook lastig maken om daar in en uit te gaan. De vorige bewoners zullen daarom, begrijpelijkerwijs, gedacht hebben: “Weg ermee!” De scharnieren zijn echter altijd blijven zitten. Vandaag had dat klusje bij Heiko prioriteit gekregen, na drie jaar… De schroeven die er ondertussen waarschijnlijk bijna 60 jaar in hebben gezeten lieten zich uiteraard niet zonder enige weerstand losdraaien. De schroeven van het bovenste scharnier moesten er zelfs uitgeboord worden, waarna het scharnierblad eraf geslagen kon worden. Dat leverde een flink beschadigd kozijn op. Gaf niets. Er moest sowieso geplamuurd worden. Nadat beide scharnieren eraf waren kwam er dikke plamuur aan te pas om de oneffenheden weer weg te werken. Dat kan nu drogen, waarna er een beetje geschuurd gaat worden en er dan dunnere plamuur overheen komt. Ook dat zal na het drogen weer even geschuurd worden en wellicht nog een keer geplamuurd moeten worden. Het moet natuurlijk wel een beetje vlak worden. Als dat naar tevredenheid is wordt het geschilderd. Geen grote klus, maar wel eentje die een paar dagen in beslag neemt.
Eindelijk! Alle 21.195 foto´s van het jaar 2020 zijn gesorteerd voor het Jaarboek 2020! Er zijn 2.709 overgebleven, die nu in een mapje op de laptop klaar staan, voor het daadwerkelijk maken van het album. Vanzelfsprekend vallen er hier en daar alsnog meerdere af. Toch zullen deze 2.709 foto´s in principe het jaarboek met onze hoogte- en dieptepunten over 2020 weergeven. De Zweedse Albelli, hier Önskefoto, had een aanbieding met een heleboel gratis extra pagina´s, echter die actie is helaas afgelopen. Vanavond om twaalf uur namelijk. Hopelijk wordt die nog met een week verlengd. Dat doen ze namelijk vaker. Met dit aantal foto´s heb ik immers zomaar een heleboel pagina´s gevuld. Het is wel veel werk. Veel leuk werk. Daar krijgen we hopelijk weer een mooie herinnering in boekvorm voor terug.
Kijk toch eens hoeveel sneeuw er op het dakje van het vogelvoederhuisje ligt! Dat ligt inmiddels overal om ons heen. Dat betekent, dat de vogeltjes geen eten meer kunnen vinden. Gelukkig kunnen ze bij onze voedselbank met pinda´s, zaadjes en vetbollen terecht en die weten ze in groten getale te vinden. Gisteren heb ik wel even geklaagd over de tafelmanieren van de gevleugelde vrienden, maar dat is van zeer korte duur… We zijn blij, dat ze ons voer zo dankbaar aannemen en zodoende de winter overleven. Wat ons betreft mogen ze in maart-april allemaal een mooi schoon, gerenoveerd nestkastje uitzoeken en de familie verder uitbreiden. Kijk eens naar dat koolmeesje, wiens pootjes in de sneeuw verdwijnen… Brrr, de stakker. Die kleine pootjes moeten toch wel bevroren zijn en dat moet toch pijn doen? Misschien moeten we volgend jaar een verwarmd vogelvoederhokje maken? Of kan iemand sokjes breien?
Vanzelfsprekend was er aan het einde van de dag behoorlijk veel sneeuw bijgekomen. Vanaf ons balkon aan de voorzijde van het huis maakten we een filmpje van deze situatie. Dat filmpje stuurden we via de WhatsApp naar familie in Nederland. Toevallig kwam ik een nagenoeg identiek filmpje tegen op de laptop. Alleen dan van de maand september. Ook dat filmpje was gemaakt vanaf het balkon. Toen was alles groen. Wát een verschil en we vinden ze eigenlijk beide erg mooi. Het eerste filmpje hieronder is van september 2020.
En dan dezelfde beelden, maar dan van vandaag: op 20 januari 2021:
In de namiddag kregen we een berichtje uit Nederland. Dat berichtje deed ons dankbaar glimlachen. Na zes en een halve week (!) was eindelijk het kerstpakketje aangekomen! Tjonge jonge zeg, dat pakketje moet wel de hele wereld over gereisd zijn. We hadden er niet meer op gerekend, dat het überhaupt nog aan zou komen. Gelukkig zijn ze boven water en op de juiste plaats bezorgd. Nou, de kerstwensen zijn inmiddels achterhaalt en de inhoud van het pakketje kan ook voor een groot deel meteen naar de zolder. Het bevatte namelijk kerstspulletjes uit Zweden. Daar doe je mensen eind januari nou niet meteen een plezier mee. Fijn dat het toch positief werd ontvangen met onder andere de woorden “Mooi op tijd hoor! Dit is echt het eerste kerstpakket voor 2021 die we krijgen! Heel lief”. We zijn blij, dat ze alsnog zijn aangekomen en moeten er eind dit jaar nóg eerder aan de slag. Misschien eind oktober al iets richting Nederland sturen? Of, nog veel beter uiteraard, zelf weer naar Nederland gaan en het persoonlijk overhandigen!
