Als we aan het einde van de dag terugkijken op de dag, moeten we soms behoorlijk nadenken over onze activiteiten. ´s Zomers zijn er vele zaken die we gedurende de dag uitvoeren, maar ´s winters? Vaak maar één of twee dingetjes per dag. Zoals gisteren bijvoorbeeld: boodschappen gedaan en een sneeuwpop gemaakt. Oh kee, even hier en daar een stofdoek overheen gehaald en voor het eten gezorgd, maar verder… Dat is toch erg? Vroeger, toen we nog in het arbeidsproces zaten deden we veel dingen binnen de achturige werkdag en daarnaast waren we thuis ook nog eens bezig. Onze ouders zeiden altijd al, dat ze na hun pensionering minder tijd hadden gekregen om dingen te doen. De dag was zomaar weer om. Dat vonden we vreemd. Nu niet meer. Datzelfde gevoel hebben wij nu namelijk ook. We vervelen ons echter absoluut niet. Zijn wij nu dan ook al “zo oud”, dat we moeten zeggen, dat we tijd te kort hebben op een dag? Want ook vandaag was het alweer etenstijd voordat we er erg in hadden.
Heiko had in de kelder het dartbord verplaatst. Dat was zijn “grootste klus” voor vandaag. Het dartbord hing in de kelder aan een grote plaat. Die plaat kon vervolgens aan twee grote schroeven opgehangen worden. Die grote schroeven zaten in een deurkozijn naar zijn werkplaats. Telkens als hij ging darten, moest dat zware geheel opgehangen worden, vastgezet worden en later weer weggehaald worden. Soms deed hij dat laatste niet meteen, met als gevolg dat je je hoofd stootte als je terug kwam uit de werkplaats. Heenreis zag je het bord wel hangen en dacht je eraan om je te bukken. Alleen op de een of andere manier was het raak als je terugliep. Stom hé? Vanuit Assen kreeg Heiko een WhatsApp berichtje van Jan Koops. Dat bericht zou een einde maken aan dit verhaal. Jan stuurde namelijk een foto van een mooie verlichtingsring, die hij rond zijn dartbord had gemaakt. Het is een kant en klare ring, die je om het dartbord kan klemmen en waar een ringverlichting inzit. Toen Heiko daarop enthousiast reageerde bestelde Jan spontaan zo´n ring voor Heiko! Hoe tof? Die is nu onderweg naar hier. Jan vertelde erbij, dat er een stekker aan zit met een snoerlengte van 90 centimeter. Een belangrijke voorwaarde voor deze goede verlichting is daarmee, dat er een stopcontact in de buurt zit van het dartbord.
Nadat we samen de mogelijke nieuwe locatie voor het dartbord in huis hadden doorgenomen, kwamen we tot de conclusie, dat de kelder de meest geschikte plek zou zijn. Niet weer aan het bord voor de deur, maar op de lange betonnen kelderwand. Dat heeft Heiko vanmiddag gedaan. Twee gaatjes geboord, plugjes en schroefjes erin en klaar. Nadat het dartbord op de juiste hoogte van 173 centimeter boven de vloer hing, ging hij er een stopcontact vlakbij maken. Voor de zekerheid monteerde hij het stopcontact op 80 cm afstand van de bull, het midden van het dartbord. In de grote doos met restanten aan elektrische apparatuur vond hij namelijk nog een dubbel stopcontact met daaraan een lang snoer. Precies voldoende lengte om bij de stoppenkast te komen. Op de saunawand zit namelijk een oude stoppenkast en daarin waren nog een paar stoppen ongebruikt. Op deze wordt alleen een deel van de stroom in de kelder geregeld. Omhulsel eraf, draadjes aan de plus en de min, omhulsel er weer voor en klaar. Uiteraard is het even wennen, om op het bord te gooien op een andere plek, maar het ging eigenlijk beter dan op de oude plek. Het bord hangt nu meer in de ruimte, aldus Heiko. De eerste partij die hij speelde tegen de virtueel aanwezige Jan Koops werd gewonnen met 3-0. Niet dat dát nou zo interessant is, maar de gemiddelde score met drie pijlen was heel mooi omhoog gegaan sinds de laatste gooibeurten en dát is erg positief. Ach, Heiko heeft er plezier in en daar gaat het om.
Vanmorgen kwam buurman Jörgen langs. Met zijn tractor en sneeuwschuifblad ervoor. Hij was bij zichzelf aan het schuiven gegaan en dacht dat hij ook maar even bij ons moest kijken of het hier nodig was. Toevallig had Heiko gisteren net het meeste eraf geschoven en verder zijn we er met de auto overheen gereden. Er lag daardoor niet zoveel. Jörgen vertelde, dat het ook beter was dat de eerste laag even goed met de auto werd aangereden. Daarmee wordt voorkomen, dat hij al het grind met zijn schuifblad meeneemt. Als de onderste laag sneeuw goed stevig bevroren is, glijdt het schuifblad er wel overheen en kan er goed geschoven worden. Zonder dat alle steentjes op het gras weer tevoorschijn komen, nadat het sneeuw is gaan smelten. Hoe attent, dat hij even kwam controleren en even een praatje kwam maken? Leuk. Fijn, zulke buren!
Vanmiddag had ik de wildcamera weer in huis gehaald. Er stonden maar liefst 22 filmpjes op! Nou, dat beloofde wat! De camera had aan het ijzeren hekje van de trap naar de voordeur gehangen. Nadat de sneeuw op de camera ontdooid was koppelde ik deze aan de laptop. Hmmm… Sneeuwvlokken… Sneeuwvlokken en sneeuwvlokken. Of nee, wacht! Een strooiauto met groot licht en een tractor met een oranje zwaailicht! En jammer genoeg bleef het daarbij. Geen wild op de wildcamera deze keer. Waarom heet zo´n ding eigenlijk “wild”-camera? Er staat immers helemaal geen wild op? Morgen maar op een andere plek ophangen. Misschien hebben we dan meer succes.
Vandaag is de omstreden, door de regering gepresenteerde, nieuwe wet aangenomen door het Zweedse parlement. De wet, die al in meerdere Europese landen is aangenomen respectievelijk binnenkort aangenomen gaat worden. De wet, die de regering meer ruimte geeft, om snelle besluiten te kunnen nemen, die de veiligheid en continuïteit van het land bevorderen. Het wordt nu ook wel de coronawet genoemd, maar dat is het natuurlijk niet. De coronapandemie was weliswaar de aanleiding, maar na corona komt er misschien iets anders en dan kan het parlement snel besluiten nemen om het volk te beschermen. Meteen nadat de wet was aangenomen werden er beperkende maatregelen opgelegd. Zo mogen er vanaf nu bijvoorbeeld slechts 8 personen tegelijkertijd samenkomen. Zowel privé, als bij evenementen. Eveneens wordt het aantal bezoekers in winkels, sportscholen en zwembaden gelimiteerd. Per persoon moet 10 vierkante meter beschikbaar zijn. De wet geeft het parlement ook de mogelijkheid, om bijvoorbeeld winkels of panden te sluiten. Op niet naleving van deze maatregelen staan hoge boetes.
Vanmiddag had ik wel zin om iets te maken voor bij de koffie. Voor morgen trouwens. Maar om daar heel veel energie en tijd in te steken: nee. Niet vanmiddag. Het huishouden had veel energie gekost en tijd in beslag genomen en eigenlijk was ik er wel een beetje klaar mee. Maar ja… Iets lekkers voor bij de koffie? Er stond nog een pak in de kelder, voor het maken van brownies. “Ach, laat me eens gemakkelijk doen!” Wat er door mezelf aan toegevoegd moest worden waren slechts boter, eieren en een beetje melk. Daar moest de mix door gehusseld worden en een derde van chocoladestukjes. Dat kon in de bijgeleverde vorm. Restant van de stukjes chocolade eroverheen gestrooid en het kon de oven in. Binnen een half uur waren de brownies klaar! Ook wel eens lekker. Niet alleen de brownies klaar, maar ook dat het minder werk was. Oh, dat ik dat nog eens zou zeggen…
Op het menu voor het avondeten stond vandaag een oer-Hollandse stamppot. In dit geval hutspot. Ik had het eten vanochtend alvast voorbereid. De aardappelen, winterpenen en uien had ik in laagjes in de snelkookpan gedaan en gaar laten koken. Daarnaast was een stuk zuurkoolspek al lekker mals gekookt. Vanavond was het daarom alleen nog maar een kwestie van het warm maken van de stamppot en het bakken van spekreepjes. Oh en een rookworst werd verwarmd. Die lag nog in de diepvries en naar mijn idee al bijna te lang. Dat viel gelukkig mee, want het smaakte ons allemaal prima! Stevige kost voor de winterse dagen die we nu hebben. Het probleem is wel weer, dat we te veel aten, omdat het zo lekker was. Morgen misschien maar een wandeling maken en de extra calorieën proberen te verbranden.
