De voorspellingen waren juist! Vanochtend rond zeven uur was te zien, dat het had gevroren. De grond was wit van de vorst en het sneeuwde hier. Nou ja, sneeuwen. Het was poedersuiker wat er viel. Op dat moment twijfelde ik aan de weermannen en -vrouwen. Omdat er in Tranås geen sneeuw lag, ben ik gewoon aan het werk gegaan. In Ödarp bleef het echter sneeuwen en de vlokken werden dikker en dikker en dikker. Tegen het middaguur lag er overal zeker een centimeter of vijf. Toen ik naar huis reed en steeds dichterbij kwam, werd de hoeveelheid sneeuw ook meer en meer. In Tranås lag er hoogstens een centimeter of twee. In Ödarp rond vijf uur zeker tien. Naarmate de avond vorderde kwam er zeker nog een paar centimeter bij ook! Wat mooi…
“Nu we het toch over het weer hebben” (citaat van Piet Paulusma): de sneeuw had uiteraard ook minder mooie kanten. Zoals altijd. Zo veranderde de sneeuw in het zuiden van Zweden in regen en dat leverde behoorlijke problemen op. Daarbij kwam er veel wind bij en de “uitdaging” was compleet. De Öresundbrug, de verbinding tussen Zweden en Denemarken, werd hierdoor zelfs een paar uur gesloten. De harde wind langs de kusten gaf daar weer de nodige problemen, vooral met het oog op de hoge waterstanden. Net als al eerder de afgelopen dagen was de wind weer de aanleiding tot stroomuitval, waardoor hier en daar het treinverkeer stil kwam te liggen én werden door wind en sneeuw vele verkeersongevallen gemeld. In Malmö kwamen meer dan 5.700 huishoudens zonder stroom te zitten. Werd op de 15e februari nog de lente aangekondigd, zo kregen we nu met dit weer te maken. Het lijkt alsof de winter terugslaat en nog even van zich wil laten horen. Ja, het weer… Het meest besproken onderwerp. Niet alleen hier in Zweden, toch ook in Nederland?
Het winterse weer van vandaag was een enorm verschil met de dag van gisteren. Toevallig had ik gisteren een foto gemaakt van een te snoeien boom. En vandaag stuurde ik Joke ook een foto van mijn werkplek. “De werkplek van een tuinman”. Mijn tekst daarbij was: “Je zal maar tuinman zijn.” Daarmee doelde ik op de sneeuwbui, die ik tijdens het snoeien van een fruitboom op het hoofd kreeg. De twee foto´s hierboven stonden naast elkaar op mijn mobiele telefoon. Wát een verschil in weer! Maandag in een stralende zon, met zeer aangename temperaturen, waardoor ik een lentegevoel had tijdens het snoeien. Het begon er echt op te lijken, dat er geen winter meer zou komen. Dan, slechts een dag later, eigenlijk slechts een paar uur, ineens die sneeuwbuien. Het weer houdt ons voor de gek dit jaar! De korte broeken moeten nog maar even ver achter in de kast blijven liggen. Van de lange onderbroeken en thermo ondergoed kan nog geen afscheid genomen worden.
En weer staan er takjes in bloei! De vorige week hadden we de lijsterbes met zijn prachtige witte kelkjes en dit keer is het de forsythia. De forsythia of Chinees klokje, zoals hij ook wel wordt genoemd, is een winterharde heester. Vaak is dit een van de eerste struiken, die al vroeg in het voorjaar prachtig in bloei kan staan. Met een overvloed aan gele bloemen. De struik bloeit al, als de meeste planten zelfs nog geen blad hebben. De forsythia valt dan ook overal in het straatbeeld op. Deze overvloedige bloei met gele bloemen is dan ook wel meteen het mooiste van deze heester. Na de bloei is er weinig interessants aan… We hebben de takken dus op tijd meegenomen en op het water gezet. Wat heerlijk om het voorjaar in huis te halen. En dat terwijl er buiten overal 15 centimeter sneeuw ligt…
Gisteren was het Fettisdagen, de dag van het eten van de semlor. En weet je wel hoeveel van die broodjes er zijn gegeten? Zes miljoen! 6.000.000! Dat komt ongeveer overeen met 211 ton room en 132 ton amandelspijs. Het is dan ook een zeer populair gebakje in Zweden. Vooral in deze tijd van het jaar. De traditie is, dat je semlor eet op Fattisdag, dus gisteren. Maar velen eten ook semlor, zowel voor, als na gisteren hoor. Je zou ook toch gek zijn, om die alleen in februari te eten? Zo heeft Joke ook nog en paar van die broodjes in de diepvries. Dan is het een kwestie van het maken van slagroom en de amandelspijs en aanvallen! Of het in juni of november is: ze smaken er hetzelfde om. En weet je? We kregen zelfs al een verzoek, om ze in Nederland te maken. Nou … (je weet wel wie ik bedoel): we zullen nieuwe broodjes in de diepvries doen en amandelspijs kopen (plus het geheime ingrediënt) en dan gaan we met elkaar genieten van semlor!
