Deze twee foto´s zijn gisteravond tegen elf uur gemaakt. Elf uur en het was nog zó licht in de lucht. Je zou, als je dat nog zou willen, een krant kunnen lezen zonder dat je een lamp aan hoefde te doen. En dat terwijl we in feite de langste dag een paar dagen geleden hebben gehad. Gelukkig worden de dagen nog niet al te snel weer korter qua licht. De lichte streep was een optrekkende nevel. En dat ging behoorlijk snel. Eigenlijk was binnen een half uur zeker een laag van een meter of drie boven de grond wit. Dat betekende vast, dat het de dag van morgen, vandaag dus, warm ging worden. En dat werd het zeker!
Maar ondanks dat… Na het contact met de man uit Eksjö, die belang heeft bij de twee containers, realiseerden we ons, dat er nog wel het een en ander moest gebeuren. De kleine, lage container was leeg. Daar lag immers ooit het haardhout in. In eerste instantie dachten we aan het verwijderen of laten verwijderen van dié container. Maar nu deze kans voorbij komt denken we aan het laten verwijderen van beide containers. Die grote container was echter nog niet leeg. Binnen stond onder andere de aanhanger en de zitmaaier. Verder een aantal oude ramen, die uit ons huis zijn gekomen vorig jaar, twee kozijnen en deuren, een aggregaat, diverse jerrycans met benzine en een aantal dozen met spullen voor een loppis. Dat moest nu met enige spoed een andere plek krijgen, want de vrachtauto, met kraan waarschijnlijk, komt volgende week. De inhoud hebben we samen deels verplaatst naar het trollenhuisje en deels naar de grote schuur, onder de veranda. Opgelost! Daarmee staat de garage wel wat vol, maar je kunt het ook omdraaien: hij was feitelijk nagenoeg leeg. Nu wordt die eindelijk gebruikt.
Nadat de container leeg was begon Heiko met het afkoppelen van de stroom. Er liep namelijk een kabel naar toe en binnen hadden we twee lampen zitten. Dat heeft Heiko zorgvuldig weggehaald. De lampen én de kabel kunnen uiteindelijk nog wel weer elders een keer gebruikt worden. Daarna ging hij verder met het verwijderen van de twee schuttinkjes, die hij eerder aan de containerwant had gebouwd. Tussen die twee schuttinkjes was het nagenoeg altijd windstil, had je privacy én je zat daar precies op het zuiden. De beste plek om te zonnebaden. Tevens is de buitenlantaarn weggehaald, want als er een vrachtauto komt zal die lamp vanzelfsprekend in de weg staan. Allemaal voorbereidende werkzaamheden, die de nodige tijd in beslag namen.
Toen was het tijd voor de dakbalken. Via een ladder klom Heiko op het dak van de containers en verwijderde hij de dakbalken en dwarslatten, waarop eerder de zwarte ijzeren golfplaten gemonteerd waren. Die platen liggen nu op de nieuwe houtstek. Met een breekijzer viel deze klus best mee, al was het wel een beetje warm op het dak. De temperatuur steeg vandaag naar 28 graden en dat is best een “leuke” temperatuur voor zo´n klusje. Nadat het dak voor de 100 procent verwijderd was, begon Heiko aan de wanden. Die houten wanden zijn namelijk vastgeschroefd aan de containers. Als de vrachtauto de containers op zou tillen, zouden die wanden meegaan en dat is niet de bedoeling. Dat hout willen we namelijk nog hergebruiken voor een ander plan. Dus na het dak werd het breekijzer wederom gebruikt, om de planken een voor een los te trekken. Zo wilde de dag wel om! Nadat de voorwand verwijderd was én de planken allemaal ontdaan waren van de spijkers vond Heiko het welletjes. Morgen verder.
“Waar blijft de tijd…” Een voordeel van het ruimte maken voor de spulletjes vanuit de container was wel, dat je nog weer dingetjes terugvindt. Bijvoorbeeld een aantal krantenknipsels van 2003. Daarin stond vermeld, dat The Rakes hun 5-jarig jubileum vierden. Bijna 17 jaar geleden bracht de band, bestaande uit Bert Holman, Eppo Abee en ik, onze single-cd uit. Hierop stonden nummers als “Lieve Angela”. Het werd een mooie, onvergetelijke avond, in een kroeg in Muntendam met in het voorprogramma Duo Wim En Miranda. Muziek maken… misschien wel de mooiste hobby die er is.
Gisteren was de veranda schoongemaakt, althans de houten wand en het kastje voor de barbecue-spullen had Heiko ook al op zijn plaats gezet. Voor mij de “schone” taak om het een en ander aan te kleden. En daarvoor werd een rekje uit de schuur gehaald en tussen twee balken opgehangen. Daaraan kwamen eindelijk de diverse harten die ik van Froukje had gekregen. Nee, niet allemaal, want een aantal kregen al eerder een plekje in bijvoorbeeld kamer en keuken. In de zijkanten van het kastje werden haken gedraaid, zodat daar het gril-gereedschap en een muggenflapper aan kunnen hangen. Als laatste werden nog een paar schilderijtjes aan de wand, boven de bank gehangen, voor een beetje extra sfeer.
´s Avonds hebben we onszelf getrakteerd op een barbecue. Na het douchen en het verwijderen van vuil en zweet was het heerlijk om rustig op de veranda te gaan zitten en in alle rust het vlees te braden boven de gloeiende houtskool. Sinds we in Zweden wonen, of eigenlijk al een paar jaar daarvoor, riep Heiko steeds om zo´n grote barbecue, eentje op gas. Het liefst een met dubbele branders, een extra opzetstukje en twee zijkanten, waarbij je op eentje daarvan een pannetje met soep of pindasaus kunt warmen zeg maar. Die grote barbecues variëren enorm in prijs. Ze zijn er voor 100 euro, maar ook voor 800 euro. Alleen nu we hier wonen wil hij zo´n ding juist niet meer hebben! Dat is niet Zweeds volgens hem. Zweden barbecuen origineel op houtskool. Zodoende braden wij ons vlees nog steeds op houtskool en gaat het in een rustig tempo, met de daarbij behorende geur en rook. Wel zo relaxed!
