Geen widgets gevonden in de zijbalk

Wat is het toch fijn, dat we zo´n grote schuur hebben. Onder de volledige veranda zit die: elf meter lang en ruim vier meter breed. Daar kunnen met gemak twee auto´s achter elkaar in staan. Mits de schuur verder leeg is uiteraard. Dat was nou precies het probleem. Alles werd er maar ingezet. En dat inmiddels al vier jaar lang. Een “paar” planken, een “paar” balkjes, een betonmolen, zomerstoelen, cementmolen, kastjes, kratten, veel gereedschap en meer. Véél meer! Langs de wanden werd het zoveel mogelijk tegen elkaar aangezet, met als gevolg dat de ruimte in het midden steeds smaller werd. Ooit stonden hier de aanhangwagen en de zitgrasmaaier, maar dat is al lange tijd niet meer mogelijk. Ook de vorig jaar aangekochte bedbank, een project dat nog steeds een keer opgepakt moet worden, neemt veel ruimte in beslag. De hoogste tijd om orde te scheppen in de chaos!

Ik begon rechts achterin met de grote, ouderwetse massieve werkbank. Daarop was geen ruimte meer, om erbij te gaan werken. Er kon zelfs geen spijker meer bij! Die werkbank maakte ik als eerste leeg, zodat die gebruikt kon worden voor het sorteren van wat ik later allemaal twijfelachtig vond om te bewaren en om het een en ander op te kunnen roteren. Bij vele zaken liet ik Heiko even meekijken, omdat het voor het grootste deel zijn spullen zijn die daar rondslingeren. Heiko gooit niet graag iets weg, omdat hij er nog “iets in ziet”: “Wellicht kan het volgende week wel van pas komen”. Er waren spullen die meteen in de container belandden, spullen die op de aanhanger werden gegooid om naar de stort te worden gebracht en spullen die apart gezet werden om te verkopen. Van die laatste categorie worden later foto´s gemaakt, zodat ze op Marketplace van Facebook te koop aangeboden kunnen worden.

Nadat de grote werkbank leeg was ging ik verder met de grote gele kasten aan de achterwand. Daar stond ook van alles en nog wat in. Ik maakte alle kastjes leeg en richtte ze opnieuw in. Dit keer effectiever. Dat wil zeggen wat meer gebruikt wordt voorin, het dichts bij de werkbank en onder in de kasten. Wat zelden gebruikt wordt iets naar achteren en tevens boven in de kasten. Uiteraard veegde ik de kastjes even uit en maakte ik de vies-gele deurtjes schoon met een doek en schoonmaakmiddel. Oef! Op de middelste foto hierboven is het verschil duidelijk te zien: geen overbodige luxe. Aan de wand tegenover de werkbank hebben we twee grote staande kasten staan, met een stelling er tussenin. In die stelling stond veel aan losse spullen. Het leek mij beter, om dat in de kasten aan de achterwand te doen, zodat daarvan de deurtjes dichtkunnen. In de stelling werden vervolgens alle elektrische apparaten overzichtelijk neergelegd. Die lagen en stonden eerst op een lange bank onder de gele kasten.

Toen dat klaar was verplaatste ik mijn aandacht naar de rechter wand van de schuur. Daar stond het een en ander aan hout. Dat had Heiko eerder al een keer gesorteerd. In de zin van bewaren of verzagen tot stookhout. Alleen de planken en balkjes die de moeite waard waren om te bewaren stonden er nog. In twee stapels, met daartussenin een kastje. Er bleken zelfs twee kastjes te staan! Die beide kastjes hebben we op elkaar gezet, waardoor er meer ruimte op de vloer langs de wand kwam. Die ruimte konden we gebruiken voor allerlei stukjes plaat. Daarvoor is op dit moment nog geen bestemming, maar “het kan altijd handig zijn”, om een plaatje hardboard, multiplex of spaanplaat te hebben. Toch? Oh ja! Ergens stonden ook heel veel legen flessen. Omdat wij zelf af en toe wijn maken, bewaren we lege flessen, om de wijn in te kunnen bottelen. Over die flessen braken we vele keren bijna onze nek. Nu besloten we om veertig flessen te bewaren. De rest, nog best veel eigenlijk, ging achter in de auto. Die gaan naar de glascontainer. Binnenkort hebben we waarschijnlijk twintig flessen nodig voor de vlierbessenwijn. De rest voor een volgende gisting. Ook verdwenen heel veel lege potten in een krat achter in de auto. Die potten, van oploskoffie, hadden we bewaard met het doel… Ehhh… om er een keer iets mee te doen. Maar ja. Wat? Een paar bewaarde ik nog en de rest… Weg ermee!

Heiko was meteen begonnen met zagen. Er lagen veel oude planken en korte stukjes balk, die nog “even” gezaagd moesten worden. Een paar weken geleden had hij het rondom de carport opgeruimd en dat hout was voorlopig in de garage neergelegd. Het was de bedoeling, dat het in kortere stukken gezaagd ging worden, om daarna in de houtkachel te verdwijnen. Een paar uur lang (!) was hij met de decoupeerzaag aan de slag. De kleinere plankjes gingen in de kruiwagen naar de stookruimte. In totaliteit gingen er vier overvolle kruiwagen naar de kist met de grijpvoorraad hout. Toen die stapel planken van de vloer weg waren, werd daar ook weer veel ruimte gemaakt. Dat hout moet nog wel even drogen voordat het de kachel in kan, omdat het destijds kletsnat van buiten naar binnen was gehaald. Als laatste werd het hoekje bij grote deuren opgeruimd. Een onnozel kastje werd op eenvoudige wijze van de muur gepakt en verdween eveneens op de aanhanger. Andere spullen werden efficiënter neergezet of opgehangen. Inmiddels werd het buiten schemerig en toen we op de klok keken, bleek het alweer half vier te zijn! Heiko veegde de ergste rommel op de betonvloer nog even bij elkaar en ging er daarna met de stofzuiger door. Wat een mooi resultaat tot nu toe. Heerlijk gevoel! Morgen de rest.

In Stockholm gebeurde er ondertussen iets historisch! Een paar maanden geleden had minister president Stefan Löfven, statsminister genoemd hier, aangekondigd dat hij zijn loopbaan in de politiek wilde beëindigen. Sinds 2014 was hij de minister president en daarmee de leider van de 116 leden tellende regering. Nadat hij zijn vertrek, wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, had aangekondigd werd er veel gepraat over zijn opvolger. De naam Magdalena Andersson kwam bijna dagelijks in de pers voorbij. Na veel gelobby werd ze uiteindelijk naar voren geschoven als nieuwe partijleider van de Socialdemokraterna (S). Bijna tegelijkertijd werd ze ook naar voren geschoven als de nieuwe statsminister. Dat laatste werd ze uiteindelijk en zo begon ze haar nieuwe functie vandaag, op woensdag 24 november 2021. Overigens werd ze door de Riksdagen (het parlement, bestaande uit 349 leden) benoemd met slechts 1 stem meer voor (175) dan tegen (174). Een hele krappe meerderheid! Met deze uitslag had Zweden wel voor het eerst in de geschiedenis een vrouwelijke minister president! Het belangrijkste agendapunt voor haar eerste vergadering was vaststellen van de jaarlijkse begroting, mede opgesteld Magdalena Andersson en haar partij. Die begroting werd weggestemd en een andere, aangepaste begroting werd vastgesteld.

Daarin zat niet het aangevraagde budget voor het milieu. Meteen daarna zei de Milieu Partij (MP) haar deelname in de regering op. Volgens bronnen was dat vooraf zo binnen de Milieu Partij afgesproken. Mocht de begroting vastgesteld worden zonder voldoende middelen ter verbetering van het milieu, had men mandaat om uit de regering te stappen. Zonder budget wilden ze geen verantwoordelijkheid hebben voor het te voeren beleid. Het vertrek van MP was voor Magdalena Andersson reden om terug te gaan naar de “talman” (voorzitter) van de Riksdagen, om zich te laten ontheven uit haar functie! Per saldo had Zweden dus nog geen 12 uur lang een vrouwelijke minister president. Tjonge jonge… Wát een chaos. Persberichten over de hele wereld hebben het als vette kop in de kranten. Hmmm… Niet goed voor het imago van Zweden… Vandaag las ik trouwens ook, dat er maandag opnieuw gestemd gaat worden over de te benoemen nieuwe minister president van Zweden. En wie is de enige kandidaat op voordracht van de “talman” van Riksdagen? Magdalena Andersson! Ze heeft al aangegeven, dat ze de positie zeker wil bekleden, maar dan met een regering, die alleen bestaat uit ministers van haar eigen partij S. Hoe dat afloopt? Enig idee trouwens wat een statsminister verdient per maand? Het is eenvoudig te vinden op Wikipedia: 180.000 sek oftewel zo´n €.18.000,- per maand. Geen slecht salaris, maar tegelijkertijd zou ik voor geen geld met haar willen ruilen… Jij wel?

2 gedachten over “Chaos in politiek: niet meer in helft schuur”
  1. O.o.o, wat herken ik dat. Volgens mij zijn mannen net hamsters, overal ligt wat want “ stel je voor”. Toen wij van de zomer door de vloer van de schuur zakten, is er eens goed “ huisgehouden”. 2 volle aanhangwagens gingen naar de stort en een kofferbak vol naar de kringloop. Alles is door de handen geweest en beter en netter neergelegd. We hebben een grote schuur, maar de auto en de sneeuwscooters konden er nauwelijks in. Nu is een groot stuk van de vloer vernieuwd en kan straks de auto er in, samen met de sneeuwscooters en is er nog ruimte over. Niet alleen in de schuur is alles opgeruimd en weggebracht, ook in huis ben ik eens goed bezig geweest, was wel tijd na twintig jaar. Een goed gevoel. Jullie veel plezier met de ruimte. Rinske

    1. Geweldig! Wat een leuk verhaal, Rinske! Het is dan inderdaad net of je “gestoken” wordt en dan moet ineens “alles” gebeuren! Ook jullie hebben dus nu ruimte gekregen. Top! Bedankt voor dit verhaal!
      Fijne dag en blijf gezond!

Laat een antwoord achter aan Rinske Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.