Caravan verkocht op mams verjaardag!

Vandaag was het de verjaardag van mijn moeder. Vijftien november negentienzevenendertig was ze geboren. Die datum hebben we heel vaak moeten noemen, toen ze ziek was en vaak naar het ziekenhuis moest. Vandaag zou ze 83 jaar geworden zijn, maar helaas is ze ruim negen jaar geleden overleden. Ze was gek op eten. Op bovenstaande foto laten we ons een paling heerlijk smaken! Oh, wat kon ze daarvan genieten… Ook was ze gek op eten kóken en daarmee experimenteren. Verder maakte ze bijvoorbeeld met regelmaat van een paar overgebleven aardappeltjes, een slaatje. Vanochtend had ik zin om een dergelijke lekkernij te maken. Ter ere van haar. Ik zocht de ingrediënten bijeen en maakte het slaatje naar haar recept.
   
De basis bestaat uit aardappelen, die ik vanochtend vroeg al had gekookt en laten afkoelen, daar doorheen komen fijngesneden augurken, een paar kleine tomaatjes, een ui, peper en zout en mayonaise. En niet te vergeten twee blikjes (uitgelekte) tonijn. Het geheel wordt door elkaar gemengd en daarna in de koelkast gezet. Hier was ik deze zondagochtend mee begonnen. Heiko verraste mij trouwens nog met twee mooie buitenplanten. Twee helleborus of kerstroosjes. Een mooi fris plantje met witte blaadjes en een klein geel hartje in de bloemknop. Die zette ik op het bistrosetje op de hoek bij de keuken. Wat een leuke, lieve verrassing!
 
En toen moest er gewerkt worden. Op 7 oktober hadden we onze Hobby caravan te koop gezet. Nadat de advertentie op Blocket in totaal 1.470 keer is bekeken is de caravan nu daadwerkelijk verkocht. Gisteravond reageerde een zekere Johan voor de tweede keer en werd een afspraak gemaakt voor vanmiddag. Om twee uur zou hij komen. Dat betekende, dat wij vanochtend de caravan leeg moesten halen. Als eerste moest het grote groene kleed er weer af. Die zat er net een goede week op! Daarna wilden we de caravan alvast van zijn plek trekken en achter het huis op het grind parkeren. Heiko reed de Volvo ervoor, koppelde de caravan eraan en wilde wegrijden.

 
De Volvo heeft voorwiel aandrijving en de voorwielen stonden op nat gras. Oftewel, de banden spinden in het rond en kregen de, 1.200 kilogram wegende, caravan niet van z´n plek. De Volvo had oorspronkelijk vierwielaandrijving, maar dat functioneert helaas niet meer. De caravan moest weer afgekoppeld worden, de Volvo aan de kant gezet en daarna opnieuw proberen met de Hyundai. Die heeft ook een vierwielaandrijving, eentje die het doet. Moeiteloos kon de caravan door de Hyundai van zijn plek getrokken worden. Oef… Wát een nederlaag voor de Volvo.

In het trollenhuisje hadden we nog een aantal lege plastic opbergboxen liggen en die kwamen nu prima van pas. Eerst maar eens drie stuks opgehaald. Die waren echter al snel vol. Nog maar snel twee erbij gehaald en een tweetal boodschappentassen. Ook de spullen onder de banken haalden we eruit, zoals een tafeltje en twee stoelen, een windscherm, jerrycan, emmertje… Alles werd eerst maar even in de kelder, in de tvättstuga geplaatst. Later maar even op zoek naar een betere plek. Tijd om de caravan helemaal goed schoon te maken hadden we helaas niet. De afspraak volgde zó snel op het mailtje dat daar geen tijd meer voor was. Nadat alles leeg was, moest er ook weer iets teruggelegd worden. Zaken die bij de caravan horen, maar wij nooit hebben gebruikt. Dat was bijvoorbeeld de voortent, de achter gordijnen en de tv-antenne werd weer teruggeplaatst.
 
Precies volgens afspraak reed er een zwarte BMW de oprit op en stapten er twee mensen uit. Een jongeman, Johan, en zijn schoonmoeder. Ze waren ruim twee uur eerder vertrokken uit Borås, waar ze wonen. De caravan bleek voor zijn schoonmoeder te zijn en zou, als de koop doorging, een seizoenplek krijgen op een camping in de buurt van Vaberg. Dat ligt aan de westkust, onder Göteborg. De twee bekeken de caravan van binnen en van buiten en hadden er vrede mee, dat er enkele beschadigingen waren, met name aan de buitenkant. De caravan is tenslotte ook 22 jaar oud. Dan mag je dat verwachten. Hele reële mensen en hele aardige, spraakzame mensen. De caravan werd al snel goedgekeurd en de koop werd in huis verder afgehandeld.

Voordat ze kwamen hadden we al even gekeken op de website van Transportstyrelse of je een caravan online kon overschrijven. Dat kan! Geweldig! Terwijl Heiko met Johan achter de laptop ging zitten om de administratieve kant van de verkoop te regelen, maakte ik koffie en thee. Het waren zulke gezellige lui en ze hadden immers nog een lange rit voor de boeg. Door in te loggen met het Mobilt BankID en gegevens van het rijbewijs in te voeren, door zowel de verkoper (Heiko), als de koper (Johan) werd op eenvoudige wijze het kenteken op een andere naam gezet. Vervolgens werd het afgesproken verkoopbedrag via Swish naar Heiko´s telefoonnummer gestuurd en binnen vijf minuten was alles geregeld. Het geld stond op onze bankrekening bij de Handelsbank en het kenteken stond op zijn naam. Super!
   
Toen was het tijd voor de koffie met een stuk gevuld speculaas en een gezellig gesprek. De schoonmoeder herkende ons dialect als zijnde “van Nederlandse afkomst”. Ze herkende het, omdat zij twee “Vreeswijkjes” kent, die bij haar in Borås wonen. Afstammelingen van dé grote held hier in Zweden: Cornelis Vreeswijk. Fantastisch. De caravan gingen ze eerst stallen in een grote schuur en volgend jaar april werd die op een camping geplaatst. Na de koffie respectievelijk thee stapten ze op en koppelden we de caravan achter de BMW. De auto was echter veel nieuwer dan de caravan en daardoor paste de stekker van de caravan niet in de stekker van de trekhaak. Gelukkig had hij een verloopstukje meegenomen. Op de heenreis waren ze nog wel even bij de Biltema (o.a. automaterialen) aangegaan, maar een verloopstekker hoefden ze niet te kopen. Die lag immers in de auto.

Nu bleek dat hij een verloopstukje had van 13 polig naar 7 polig, terwijl er eentje nodig was van 7 polig naar 13 polig. Precies omgekeerd. Deze paste dus niet. Oei en nu dan? Ze besloten via Tranås te rijden, om daar bij een benzinepomp het juiste verloopstekkertje te kopen. Wij adviseerden benzinepomp Preem of Circle K. Die zijn op zondag open en bemand en hebben een beperkt aanbod aan automaterialen in hun shop. Terugrijden zonder verlichting op de caravan zou onverantwoord zijn. Ze reden hier om even na drie uur vandaan en na een uurtje zou het immers donker zijn. Daarbij komt, dat een knipperlicht op de caravan ook erg handig kan zijn. We zwaaiden hen en onze caravan uit. Vreemd gevoel, want we waren erg blij met de caravan en hebben er ook een paar leuke dagen mee gehad. Alleen veel te weinig om de caravan te behouden. We hebben er goed aangedaan.

Nadat ze weer weg waren pakten wij de bak met de tonijnsalade uit de koelkast en maakte ik twee slaatjes klaar voor ons. Een beetje opgeleukt met een uitje, een augurkje, een tomaatje en een hardgekookt eitje. En een klein beetje mayonaise erbij. Zoals mijn moeder altijd deed. Oh, wat was die lekker! Nu hebben we twee goede recepten voor een slaatje: die van mijn moeder en die van Heiko´s moeder. Omdat de klok aangaf, dat het inmiddels half vier in de middag was, vonden we het te laat om het behangwerk nog op te pakken. In plaats daarvan pakten we de beker met dobbelstenen en het scoreboekje van Yahtzee. We speelden vijf spelletjes en helaas had Heiko deze keer de betere scores. Hij won drie keer en ik twee keer. Net toen we tegen elkaar hadden gezegd, dat we wel eens meer Yahtzee hadden gegooid, krijgt Heiko vijf vijven. Nog geen twee tellen later ik ook! Nou ja zeg!


Tijdens het spelen aten we het slaatje en nipten we van onze borrel. We hadden tenslotte ook iets te vieren. De verjaardag van mijn moeder en de verkoop van onze caravan. Na de spelletjes Yahtzee was het tijd om met Heiko´s ouders te bellen mét beeld. Er werd weer met elkaar bijgepraat. Niet alleen over de afgelopen week, uiteraard ook over de plannen voor de nieuwe week. Die hadden ze in Hoogezand ook. Volgens mij elke dag wel iets… Daarna was het wat ons betreft klaar voor vandaag. Er kwam iets later dan normaal een pizza in de oven, die we in de kamer hebben opgegeten. Gezellig op de bank, kijkend naar de televisie. Het was een goed weekend!