Van onze overburen, de twee zussen uit Stockholm, hadden we de sleutel van hun vakantiehuis gekregen. Deze week zou er een reparateur langskomen, om hun “bränntoalett” te repareren. Ze hadden aan de man uit Jönköping doorgegeven, dat de sleutel bij ons lag en dat hij even van tevoren moest bellen met Heiko. Dat deed de man ook keurig en zelfs een van de twee zussen meldde via een sms wie er zou bellen en van welk bedrijf de man kwam. Keurig geregeld. Dat zou allemaal vandaag gebeuren. De man belde echter gistermiddag al! Hij zou om twee uur in Ödarp zijn. Even later belde hij, dat hij tegen half vier ter plekke zou zijn. Perfect! En inderdaad, rond die tijd reed er een auto de oprit naar boven in en stopte. Hij liep naar Heiko, die in de border bezig was en stelde zich voor. Op de auto stond de bedrijfsnaam, dus alles klopte. Hij gaf hem de sleutel en ongeveer een anderhalf uur later kwam hij die terugbrengen. Het probleem was verholpen: het toilet werkte weer. Hij zou de zussen een seintje geven over het verholpen probleem, zodat die ook weer op de hoogte waren. Fijn dat we zo hulp konden verlenen!
Eerder meldde ik al, dat we brandschade hadden gehad aan de slang van de pelletbrander. Eigenlijk “smeltschade”. Ondertussen is de slang al ontvangen, maar Heiko heeft die nog niet gemonteerd. Waarom ook? We stoken nu weer lekker op hout. Het hout, dat we vorig jaar van de Fin uit Eksjö hebben gekregen is al droog en kan daarmee al verstookt worden. Ik haalde uit de houtstek achter het trollenhuisje een paar kruiwagens met hout vandaan. Toen ik een paar blokken had gepakt, ontdekte ik een vogelnestje. Boven op een stapel houtblokken. Ehhh… En nu? Dan pak je hout van een andere stapel! Die gezinsuitbreiding van de bewoners is erg belangrijk en over drie weken is dat jonge spul immers alweer gevlogen. Zolang kunnen wij wel even wachten met dat stapeltje hout. Wat voor vogel zou hier broeden?
Heiko was vanochtend om half zes opgestaan, omdat hij om half zeven in Tranås moest zijn. Het zou daarom een lange dag voor hem worden. Te lang, om daarna ook nog eens boodschappen te gaan doen. Ik voelde me weer iets beter en daarom had ik vanochtend tegen hem gezegd, dat ik naar de stad zou gaan voor de boodschappen. Het werd een heerlijk ritje ernaartoe! Nadat ik een paar dingetjes nog in huis had gedaan vertrok ik pas om elf uur. Het zonnetje vergezelde mij, terwijl de weersvoorspellers hadden aangekondigd, dat het om tien uur zou regenen! Mooi niet! Zodoende kreeg ik de ontluikende natuur te zien, die groener en groener wordt. Groene bomen en struiken, witte wolken en blauwe lucht… Zucht…
Blauwe lucht? Men had toch gelijk: het werd nog voor de middag donkerder. Ze hadden geen gelijk hoeven hebben hoor! Op het moment dat ik de supermarkt inliep veranderde de lucht al en toen ik na ongeveer drie kwartier weer bij de auto kwam was het donker! De zon was volledig achter de wolken verdwenen, die niet meer wit waren maar grijs. In diverse tinten. 50 Tinten? Het was nog wel droog, waarmee ik mijn boodschappen gelukkig droog in huis kon krijgen. Zó vervelend, wanneer dat nat wordt! Nog geen twee tellen later regende het al. Ik had al met voorbedachten rade de auto niet onder het terras gezet. De auto zit namelijk onder de gele “tranen” van de huilende dennen en de regen kon dat mooi schoonspoelen.
Dacht ik, want de regenbui bestond eigenlijk maar uit een paar druppen per half uur! Daarmee werd de auto alleen maar erger! Door de druppen, die in het gele stof vielen, heb ik nu een zwart met geel gestipte Hyundai! Ook had ik gedacht, dat de buien het stuiven van de dennenbomen zou kunnen stoppen of in ieder geval “verbeteren”. Maar dat bleek ook een droom te zijn. Tijdens de koffie op de veranda, bleek het nóg geler te zijn geworden. Het gejank van de dennen is wel degelijk nog in volle gang. Het is het stuifmeel dat alles geel maakt. Schoonmaken heeft op dit moment geen enkele nut, omdat er elke minuut nog weer stof bijkomt. Het is een kwestie van geduld. Over een paar dagen (tot twee weken) zal het wel afgelopen zijn. Dan kan alles schoongemaakt worden: van veranda tot auto, van planten tot trappen…
Gistermiddag dronken we samen een kopje koffie op de veranda. De temperatuur was aangenaam, net als vandaag, toen we opeens een wesp zagen vliegen. Niks aan de hand, mooi laten vliegen. Maar deze vloog vrijwel rechtstreeks in het kastje, dat naast onze stoelen staat. Daar waar we de barbecuespullen in hebben liggen. Nader onderzoek wees uit, dat deze ijverige wesp een huisje begon te bouwen. Een echt wespennest dus. Gelukkig ontdekten we het op tijd en hebben we de bouw resoluut stilgelegd. Dát soort bouwactiviteiten dulden wij niet op plekken, waar wij zelf vaak verblijven. Er is uiteindelijk ruimte genoeg in onze omgeving en iedere plek is oké, alleen niet op onze veranda. Sorry wesp!
Heiko was vandaag de hele dag in Jönköping aan het werk. Vanmorgen om zes uur vanuit Ödarp vertrokken en uiteindelijk ook om zes uur thuis. Een lange werkdag: twaalf uur onderweg geweest! In Jönköping was hij samen met collega Anton verder gegaan met het verwijderen van het onkruid. In de tuin rond de nieuwbouw van het grote ziekenhuis. Tevens verwisselden ze bomen. Er stond namelijk nog een boom “geparkeerd” in het grasveld. Die was overgebleven nadat alles geplant en gepoot was en dat kwam nu heel goed uit. Op een andere plaats was eenzelfde boom namelijk doodgegaan. De dode boom werd opgegraven en daarna in drie stukken gezaagd. Zo kon hij op de aanhanger mee terug naar Tranås. De reserveboom kwam ervoor in de plaats! Hopelijk gaat die het redden. Met het verwijderen van het onkruid zijn ze nu heel ver gevorderd. Volgende week nog een dagje met twee personen en dan zal het af kunnen zijn. Eveneens kan er dan alweer gras gemaaid worden, want dat groeit in deze periode heel erg snel. Niet in de minste plaats ook vanwege de gestrooide kunstmest. Wat ook goed groeit zijn de grote witte tulpen! Honderden staan in het grasveldje tussen twee gebouwen in te pronken. Het is een tulp met een lange, stevige steel en een witte bloem.
Nadat de aardappelen in de groentetuin zijn gepoot, wordt het tijd om de zakjes met zaden eens te bekijken. Gisteren zei ik al, dat we daar vandaag even naar gingen kijken. Maar wat gaan we waar poten? In ieder geval hebben we keuze genoeg. We hebben ervoor gekozen, om ook dit jaar weer rode bieten te zaaien. Daar houden wij wel van en die kunnen immers eenvoudig in de diepvries bewaard worden. Er zullen wederom worteltjes gezaaid worden en verder denken we aan spitskool, prei, sla, borenkool en boontjes. Hebben we dan wel ruimte genoeg, Heiko? De aardappels nemen immers al een deel van de beschikbare ruimte in beslag, alsmede de aardbeien, de peterselie en de rabarber. We gaan er gewoon voor. Hopelijk krijgen we een betere opbrengst dan vorig jaar. Dat moet haast wel. Slechter kon nagenoeg niet en uiteindelijk zit er nu veel koemest door de grond heen. Volgende week kan er gezaaid worden!
“Twee derde van alle emigranten komt weer terug naar Nederland!” Dat was de kop van een artikel van uitgeverij Grenzenloos. Wie emigreert doet dit, statistisch gezien, in twee derde van de gevallen namelijk maar tijdelijk. Volgens CBS-cijfers is de landverhuizing (gemiddeld) slechts bij een derde van de emigranten definitief. En dat is erg afhankelijk van de bestemming. Vorige week constateerden men aan de hand van recente CBS-cijfers, dat alleen in het geval van Zweden (!) en Hongarije de kans groter is op blijven, dan op terugkomen. Canada, de VS, Caribisch Nederland, Australië en Nieuw-Zeeland zijn gewilde emigratielanden, maar ook hier ziet men, dat ruim 60% na verloop van tijd wel terugkeert naar Nederland. In het geval van Curaçao en Suriname is dat zelfs ruim 90%! Op de foto hieronder de volledige lijst met populaire emigratielanden. Het gaat hier om de periode 2010-2019 en de getallen slaan op mensen, die in Nederland geboren zijn. Het verschil is enorm groot: 42% terugkeer in Zweden en 106% in Griekenland. Hoe dat kan laatste? Waarschijnlijk omdat in de bekeken periode ook mensen terug zijn gegaan naar Nederland die net vóór 2010 naar Griekenland waren geëmigreerd. Overigens zitten in de cijfers eveneens studenten, die tijdelijk naar het buitenland zijn gegaan, om daar te studeren en na hun studie terugkeren. Op zich heeft dat uiteraard niets met emigratie te maken, maar vertekend wel de cijfers. Had deze cijfers eigenlijk niet verwacht…
