Binnenkort écht uit de wind!

Ja, dit is inderdaad een foto van een hagedisje. Wist je dat hagedissen tot de grootste groep van de reptielen behoren? Ze blijven meestal klein: de meeste soorten worden inclusief staart niet groter dan 50 centimeter. Gelukkig maar, want ik vind er helemaal niets aan! De meeste zijn groen tot bruin van kleur, hebben een afgeplat lichaam met een duidelijk te onderscheiden kop en staart en vier goed ontwikkelde poten. Hagedissen zijn koudbloedig en nemen graag een zonnebad om zich op te warmen. Hagedissen eten overwegend insecten en bijvoorbeeld ook huiskrekels, sprinkhanen en kakkerlakken. Ze kunnen zich heel snel bewegen en zo efficiënter jagen en vluchten. Waarschijnlijk was Jikke of Ebba toch sneller, want dit klein wezentje lag op de keldertrap. Omdat ze zelden uit zichzelf een huis binnenkomen, lijkt het me daarom als zeer aannemelijk, dat dit een prooi was van een van de beide dametjes. Hoewel ik ze dus verre van leuk vind, heb ik toch maar een papiertje gepakt, hagedisje erop gelegd en hem buiten laten lopen. Hopelijk krijgen de katjes hem niet weer in de gaten…
  
Wat Jikke en Ebba duidelijk wél in de gaten hadden waren de vele vogeltjes vanochtend. Die hebben we elke dag hier wel, maar vroeg in de morgen waren er zeker een stuk of tien, die steeds in paartjes achter elkaar aan vlogen. Achter de containers, op het land van de buurman, om een drietal berkenbomen. In die bomen hebben spechten al vele gaten gehakt en het lijkt erop, dat die nu gebruikt gaan worden als broednestjes. Ze gingen zeker in vier van die gaten. Alleen kon ik niet heel duidelijk zien welk soort vogeltje er wil gaan broeden. Eerst dacht ik, dat het om de koolmees ging. Gezien de kleuren. Ik weet, dat die graag in holle bomen broedt. Een andere keer meende ik op de foto toch heel duidelijk een boomklever te herkennen. Daarvan is bekend, dat ze vaak in oude spechtennesten broeden, waarvan ze de ingang met modder precies op maat maken. De bodem van het nest wordt bedekt met schilfers dennenschors en dode blaadjes. De komende tijd ga ik deze berken én de nesten goed in de gaten houden en hopelijk kan ik een duidelijke foto maken van het broedend vogeltje.
   
Wat een heerlijk weertje vandaag. Achter het glas! Jemig wat stond er een frisse wind! We wilden vanochtend lekker buiten op het terras koffiedrinken. Wil je wel geloven, dat Heiko moeite had om de keukendeur open te krijgen? Daar stond de wind pal op en daarmee kreeg Heiko tegendruk. Op het moment, dat hij aan de achterkant van het huis kwam was het inderdaad stukken beter, maar windvrij? Nee dus… Later op de ochtend gaf de thermometer maar liefst 21 graden aan en nog konden we er niet zitten vanwege de wind. Zó jammer, maar we gaan er eigenlijk een beetje vanuit, dat we morgen een tweede kans krijgen. Ebba had het beter bekeken: die lag heerlijk ín het zonnetje en uit de wind. In de serre! En inderdaad achter het glas. Die meid is niet dom. Het zou dom zijn om nu in de kamer op een stoel te gaan liggen. Nee, Ebba heeft het helemaal door: wel genieten van de zon en de wind buiten laten. Geniet ervan, meisje!

Over wind gesproken… Als we op ons terras willen zitten, naast de keuken, komt er in het voorjaar nog regelmatig een fris windje uit het noorden voorbij waaien. Op zich lijkt het dan heerlijk buiten, in het opkomende zonnetje, maar door de wind is het niet fijn om daar dan met een kopje koffie te zitten. Jammer. Dan maar wachten tot de wind gaat liggen. Of…? Nu wil het toeval, dat ik op een vrijdag samen met mijn collega Håkan ergens net buiten Tranås, een paar bomen moest snoeien. De man die daar woonde was thuis en bood ons koffie aan. Toen we daar met z´n drieën van de koffie genoten, zag ik “iets” aan de buitenwand gemonteerd. Er zat een handvat eraan. Alhoewel ik reeds een vermoeden kreeg, vroeg ik de man waar dat voor diende. Toen demonstreerde hij mij wat het was en hoe het werkte. Het beste kan ik het omschrijven als een horizontaal projectiescherm. Zo´n groot scherm, waar je vroeger de dia´s op vertoonde, een 8 mm filmpje op kon laten zien of waar je met een overheadprojector plaatjes op kon afdraaien. Zet zo´n scherm, een moderne versie daarvan, horizontaal en je hebt een oprolbaar windscherm!

Geweldig! Die moesten wij ook hebben. Ik vroeg hem waar hij dat scherm had gekocht en hij vertelde “Bij Jula”. ´s Avonds meteen op de website van Jula gekeken en inderdaad het bewuste scherm gevonden. Het kan tot 3 meter uitgerold worden en is 1,60 meter hoog. Laat ons terras nu ook precies 3 meter breed zijn! Past perfect. Het ding kostte 100 euro en dat hebben we er wel voor over. Alvast een cadeautje voor ons huwelijksdag, eind deze maand. Nu nog in Ödarp zien te krijgen. Jula heeft onder andere een winkel in Jönköping. Échter, vanwege het corona gevaar willen we ons liever niet in een grote stad begeven. Dat risico van vele mensen op een kluitje zoeken we nu niet op. Bezorgen leek zodoende de enige oplossing. Maar de bezorgkosten waren 50 euro. Nee, doen we niet: er zijn grenzen. Dan wordt het wel een erg duur windscherm. Gelukkig was er nog een andere oplossing. Twee van mijn collega´s waren in Jönköping, bij het Ryhov ziekenhuis aan het werk. En dat was in de buurt van de Jula winkel. Snel een WhatsApp berichtje gestuurd en geregeld. De volgende dag zouden ze even bij Jula naar binnen gaan en zo´n scherm voor ons kopen. En inderdaad: vandaag lag het scherm bij de zaak. Geweldig geregeld! Nu kan hij aan de wand vast geschroefd worden.

Eerste en laatste steen is gelegd! Zoals al vaker geschreven: als je een begin maakt, krijg je het einde ook. En dat was vandaag! De keien-muur is klaar. Ta, da…. Het verrotte hekje is vervangen door een natuurlijke afscheiding, in de vorm van keien. Tussen het land van de buurman en onze border. De keien zijn veel uit eigen tuin opgegraven, een deel gehaald uit Tranås, een deel gehaald uit het bos net voorbij Bordsjö en de laatste keien komen van het stukje grond tegenover ons huis. Misschien een leuke prijsvraag, om te raden hoeveel stenen er in het muurtje zijn verwerkt. Maar helaas hebben we ze zelf niet geteld en weten we daarom het antwoord ook niet. Het zijn er vast enkele duizenden, want naast een aantal grote keien zijn er ook een heleboel kleintjes in verwerkt. Voor nu is dit project eerst afgerond. De keien blijven wel boven komen en die zullen we dan gewoon toevoegen aan dit muurtje. De komende jaren zal het muurtje daarmee langzamerhand nog ietsje hoger en misschien breder worden.