We wisten, dat onze vrienden Bert en Yvon slechts een aantal dagen zouden blijven, maar dat het zo snel zou gaan hadden we geen van allen verwacht. Vanmorgen zaten we dan ook een beetje versuft aan het ontbijt. Uiteraard werd er wel (veel) gepraat en dat maakt het ook zo gezellig! Want praten kunnen we wel! Yvon heeft ook “lichamelijke beperkingen”, maar die weerhouden haar er ook niet van om te blijven babbelen.
Toch moest op enig moment de caravan ingepakt worden, want de reis werd vandaag voortgezet. Ze hadden met een vriendin in Kalmar (die ze een paar jaar geleden in Turkije hadden ontmoet) afgesproken. Zij had hen al meerdere keren gevraagd, wanneer Bert en Yvon bij haar langs zouden komen en dat kon met het bezoek aan ons worden gecombineerd. Na Kalmar, waar ze in de buurt een camping voor twee nachten hadden geboekt, zou de reis naar huis worden aanvaard. Niet getreurd: ze hebben nog een week de tijd om Zweden te ontdekken!
Nadat alles in de caravan lag en er was gecontroleerd of alles goed was afgesloten, het stroom was ontkoppeld en daarna de caravan aan de auto was gekoppeld, was het tijd. Tijd voor koffie met Zweedse ostkaka! Dat is ook immers typisch Zweeds en moet je geproefd hebben. Al is het maar eens in je leven! Slagroom en frambozenjam ontbraken niet en het was voor ons allen even een smulmomentje voordat ze daadwerkelijk in de auto stapten. Dat ging echter niet voordat we nog even samen op de foto kwamen. Wederom een herinnering voor later, van een paar super dagen! Bert en Yvon, we hebben het heel gezellig gehad. We wensen jullie nog leuke dagen en zeggen “Vi ses!”
