Bezoek gearriveerd

Vanmorgen wilde Heiko nog een paar stukjes gras en onkruid trimmen, voordat het bezoek uit Nederland kwam. De beide accu´s waren weer volledig opgeladen, dus kon hij even vooruit met de elektrische trimmer. Het hoge gras op het eilandje werd als eerste strak getrimd, meteen gevolgd door gras op het dijkje waaronder onze rioolwaterzuivering zit. Voor ons huis deed de medewerker van de kommun, de gemeente, ook een duit in het zakje door de bermen te maaien. Dat had wat ons betreft nog niet gehoeven, omdat we juist erg genoten van de uitgebreide flora en fauna langs de wegkanten. Maar helaas, ze vonden het blijkbaar tijd om te maaien, waardoor wij en ons bezoek er nu niet meer van kunnen genieten.

We zullen achteraf, als ze weer thuis zijn, schrijven wie er bij ons op bezoek was. Ze willen nu liever niet op de website vermeld hebben dat ze hier zijn en dat hun huis leegstaat. Je weet immers nooit wie er meeleest. Ons bezoek was gisteren vertrokken en had vandaag het eerste deel van de reis reeds achter de rug. Hun redenatie is, dat ze vakantie hebben vanaf het moment dat ze de deur achter zich dichttrekken en in de auto stappen om weg te rijden. Een juiste insteek! Ze reden dan ook rustig aan en stopten regelmatig ergens onderweg. Niet bij een benzinepomp langs de snelweg, maar eventjes van de snelweg af, een klein dorpje in, om daar een kopje koffie met iets erbij te nuttigen of om er een hapje te eten. Deel een van hun reis naar ons toe eindigde in Köge, in Denemarken. Daar hadden ze vooraf al een hotelovernachting geregeld. Dat was maar goed ook, want aan de grens werden ze aangehouden door de douane en werd hun gevraagd naar hun reisdoel.

Overigens werden zij niet alleen aangehouden, maar nagenoeg alle auto´s met een niet-Deens kenteken. Er werd gevraagd waar ze naar toe gingen. Of ze op doorreis waren of van plan waren om in Denemarken te verblijven. Via de informatiesite over corona in het buitenland hadden ze zich gelukkig goed voorbereid en gelezen dat je Denemarken wel in mag als je op doorreis bent. Je mocht zelfs met één overnachting verder reizen naar Zweden. Dat eerste wisten de douaniers ook, het tweede niet! Oei. Er volgde enig overleg tussen een paar beambten en daarna mochten ze gelukkig wel verder rijden. In Köge konden ze daarna het hotel opzoeken en hun gereserveerde kamer betrekken. Vanmorgen vertrokken ze al redelijk op tijd richting Helsingör, waar ze met de veerboot overvoeren naar Helsingborg in Zweden. Onderweg hadden we steeds contact en zodoende wisten we dat ze rond de klok van half vier in Ödarp aan zouden kunnen komen.

Heiko was ondertussen klaar met trimmen, althans voor vandaag, en ik had de allerlaatste voorbereidingen kunnen treffen voor ons bezoek. Gelukkig was ik op tijd begonnen met de voorbereidingen en was er geen enkele sprake van tijdsdruk of stress. We waren zelfs nog even naar Aneby gereden om een pakketje te halen bij een PostNord afhaalpunt, diesel te tanken voor de Volvo, benzine voor de grasmaaier en een paar boodschapjes te halen bij de Coöp Consum.

Rond de geplande tijd reed de VW Passat met het Nederlandse kenteken en ons bezoek daarin, bij ons achter het huis. Deel twee van de reis was heel goed verlopen en redelijk ontspannen stapten ze uit de auto. Vreugde en blijdschap alom vanwege het weerzien. Binnen een half uur zaten we met z´n vieren op de veranda, waar het heel aangenaam verpozen was. Niet alleen vanwege de lekkere temperatuur, maar uiteraard vooral vanwege het gezelschap. We praatten meteen ronduit en genoten ondertussen van een kop koffie met een semla. Zo´n semla broodje met spijs en slagroom hadden ze nog nooit eerder gehad, maar was een aangename verrassing.

De uren vlogen om en zo werd het al snel tijd voor het avondeten. Ik had dat allemaal vooraf al bedacht en zoveel mogelijk voorbereid, dus dat ging lekker vlot. We aten rijst met boontjes en gemarineerde kip. De kip was gisteren al gesneden en in de marinade gelegd, zodat de smaak er goed in kon trekken. De menukeuze werd zeer gewaardeerd en het eten dankbaar genuttigd. De mannen zorgden er daarna voor, dat de afwas aan de kant kwam en wij praatten gewoon verder op de veranda. Na de afwas verdwenen de beide heren naar de kelder om een paar sets darts te spelen.

Later pakten we samen hun bagage uit de auto en konden ze de logeerkamer betrekken. Bekend terrein voor hen trouwens, want ze waren al vaker bij ons geweest. De mannen gingen tegen half tien nog even een kort stukje wandelen, om te genieten van de ruimte, de rust en de mooie omgeving. Het was nog goed licht buiten en zodoende zagen ze in het veld nog een ree springen. De zo gewenste eland liet zich deze avond helaas niet zien. Samen vatten ze het plan op om morgen na het eten opnieuw een stukje te gaan wandelen en om dan twee stoeltjes mee te nemen. Tegenover ons huis omhoog lopen, daar op de heuvel te gaan zitten en zo overzien wat er beneden allemaal aan wild rondloopt. Uiteraard moet het dan wel droog zijn. De weersvoorspellers geven de laatste dagen wisselende berichten af. De ene keer komt er regen, dan weer zon, dan toch weer regen… We wachten het maar gewoon af. We hebben voldoende te bepraten en hoeven niet per sé weg, maar willen we tóch weg dan kunnen we kiezen uit verschillende binnen- of buitenactiviteiten.

Zoals we het inmiddels van onze poezen gewend zijn, laten ze zich niet zien op het moment dat wij visite hebben. Na half vier hebben we ze dan ook niet meer gezien. De een vlucht in haar mandje in de kelder en de ander in de schommelstoel boven op de overloop. Heel frappant. Zodra het bezoek weer weg is komen ze weer tevoorschijn. Om ervoor te zorgen dat ze tóch hun eten en drinken kunnen pakken hebben we extra bakjes klaargezet in de kelder. Normaliter staat dat in de keuken, maar daar laten ze zich nu niet zien. Gelukkig zijn ze ´s nachts gezellig en veilig bij ons binnen.