Geen widgets gevonden in de zijbalk

Afgelopen vrijdag kon Heiko het dak op! Letterlijk en figuurlijk. Nee, dat laatste natuurlijk niet hoor… Hij ging gewoon verder met het monteren van de dakplaten. Het verliep allemaal heel voorspoedig. Wat wil je ook? De breedte van een plaat is een meter en daarmee hoef je maar een plaat te leggen om weer groot verschil te zien. Daarbij had hij het geluk, dat er niets meer van de platen afgezaagd hoefde te worden. Hij dacht, dat ze misschien te lang zouden zijn. Dat ze te veel zouden oversteken. Dat was niet het geval en daarmee won hij tijd.

Tijd maakte ik vanochtend voor een bakmoment! Het was alweer een poosje geleden, dat ik rozijnenbollen en suikerbrood had gemaakt. Beide waren dan ook al een poosje op. Het is juist daarom zo vreemd, dat je dan op zo´n moment een rozijnenbol wilt eten. Herken je dat? We hadden ze in Nederland nog wel gehad, maar daarna niet meer. Het blijkt, dat gezien de tussenliggende (rijs-) tijden van de beide broodsoorten, het heel goed gaat, wanneer ze beide tegelijkertijd gemaakt worden. Ik besloot trouwens om twee suikerbroden te maken. Alle ingrediënten werden op het aanrecht gezet, zodat ik het zo kon pakken: meel, eieren, suiker, melk, zout, vanillesuiker, boter, suikerklontjes… Suikerklontjes?!? Oh! Daarvan had ik niet genoeg voor twee broodjes! Dat betekende, dat ik eerst naar Tranås kon. “Ach, neem mij dan nog even een paar doosjes schroeven mee…”

Even balen was het wel, want op een retourtje Tranås had ik uiteraard helemaal niet gerekend. Toch werd het wel een leuk ritje hoor. Ik merkte nu pas, hoe snel of het gaat met het verkleuren van de bladeren aan bomen en struiken. Binnen een week, anderhalf zijn de kleuren behoorlijk veranderd. Het groen maakt weer ruimte voor geel, oranje en rood. Er komt wat dat betreft weer een mooie tijd aan!

Eenmaal weer thuis, bleek, dat Heiko niet stilgezeten had. Jemig! Het dak lag haast al vol met de dakplaten. Heiko de carportbouwer was dan ook bijzonder blij met hetgeen hij gepresteerd had. Terecht. Doordat de platen van metaal zijn, zijn ze niet licht doorlatend, zoals die van de veranda. Daardoor wordt het in de carport wel stukken donkerder-der. Moet er toch maar een lampje in?

Voordat we weer beiden een kant opgingen kwam er eerst koffie op tafel met een broodje. Daarna ging Heiko aan de slag met het poten van heide. Die had ik vanochtend van Örtengren meegenomen. De geraniums zijn nu niet alleen uitgebloeid, maar ook dood. Een paar nachtvorstjes deed ze de das om. De gekozen heideplantjes waren donkerrood van kleur. Dat steekt, naar mijn bescheiden mening, mooi af tegen het grijze huis. Gelukkig vond mijn wederhelft dat ook!

Zelf ging ik verder met het bakken. Eindelijk! Het was inmiddels al twee uur geweest en daarmee kwam ik een beetje in de stress. Onderweg naar de stad had ik namelijk bedacht, dat ik wortels mee zou nemen, om nog een worteltjestaart te maken. Daar zou ik onze visite mee kunnen verrassen. Het is uiteindelijk allemaal gelukt, maar wel met zweetdruppeltjes op het voorhoofd!

Bij de Lidl hadden ze een paar leuke dingen in de aanbieding voor de trouwe viervoeters. Voor honden én katten. Zo ook een tipi, iets wat ik al heel lang graag voor haar wilde aanschaffen. Het iglootje zoals we het oude mandje noemden, was al zó oud. Daar hebben onder andere Mieka, Pepper en Doezel ook al in geslapen. Volgens mij was het mandje al wel twaalf jaar. Het kussentje was inmiddels al vervangen. De tipi ging mee naar Ödarp en toen het in elkaar was gezet riep ik Ebba. Die keek even vreemd naar dat “ding”, maar al snel ging ze erin en ging er meteen in liggen. Spinnend nog wel. Een goede keuze gemaakt dus.

Nadat er gisteren gebakken was, kreeg ik de smaak weer te pakken. Afgelopen nacht kreeg ik zomaar zin in patat met bitterballen. Vreemd toch? En ik stond op met datzelfde idee: we kregen ´s avonds patat met bitterballen. Alleen moesten die snacks nog wel gemaakt worden. Daar had ik dan meteen wel oren naar. Nadat ik de ragout had gemaakt kon dat voor een paar uurtjes in de koelkast. Koud kun je het namelijk beter verwerken tot balletjes.

In die tijd maakte ik de laatste zomen in de gordijnen. Gisteren had ik er al twee gedaan en nu moesten de laatste vier nog. Het ging eigenlijk best wel goed. Het was dus noodzakelijk geweest, dat ik het in gedeelten deed. Niet alles in een keer willen doen, en daarbij gefrustreerd raken, maar gewoon lekker relaxed. Binnen anderhalf uur hingen ze mij naar de zin. Het lijkt een stuk donkerder in de kamer. De foto´s nam ik tegen het licht in en daarom lijkt het nog donkerder hoor. We zijn er erg blij mee.

Heiko had de hele dag vrijgemaakt voor het dak van de carport. Die moest klaar vandaag. We krijgen immers visite en daarvoor zou dit gedeelte van het project af moeten zijn. Aldus Heiko. En het is hem gelukt! De laatste dakplaat werd vastgeschroefd (met de schroeven die ik gisteren nog had meegenomen) en de nok werd vastgezet. Daarna kwam er voor en achter een windveer op. Is het geen plaatje? Uiteraard moest de aanhanger er meteen in en de Hyundai ook. Ruimte genoeg, om die twee naast elkaar te zetten. Gefeliciteerd met deze mijlpaal, Heiko!

De rest van ons weekend ging op aan het schoonmaken van het huis en het netjes maken van de tuin. Ik nam de huishoudelijke taken op mij. Alles werd even fris gemaakt. Van zolder tot kelder, van toiletten tot douches. Terwijl ik daarmee bezig was zorgde Heiko voor de tuin. Even de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten. Vanmiddag, maandag de 13e, rond vijf uur verwachten wij ons bezoek uit Nederland. Een schoolvriendin van vroeger komt, samen met haar man, deze week bij ons logeren! We kijken daar enorm naar uit! Zelfs Ebba ging op enig moment al voor het raam zitten uitkijken…

2 gedachten over “11.09 t/m 13.09 Suikerbrood zonder suiker?”
  1. Zo, mooi om te lezen dat jullie weer flink bezig zijn geweest! Die carport ziet er netjes uit, Heiko! En voor Joke scheelt het weer sneeuw en vorst vrij maken van de autoruiten!
    En die bitterballen zien er nu al lekker uit!

    Groetjes uit Hoogeveen

    1. Goed hè? We zijn er ook enorm blij mee! En wat scheelt dat inderdaad straks tijd en frustraties…
      Die bitterballen moeten jullie nog maar eens proeven!
      Groetjes aan iedereen!

Laat een antwoord achter aan Wilfred Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


CAPTCHA Image
Reload Image

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.